Przewód żylny

Schemat krążenia płodowego, z zaznaczonym przewodem żylnym.

Przewód żylny, przewód Arancjusza (łac. ductus venosus, ductus Arantii) – krótkie naczynie odchodzące od żyły pępowinowej tuż przed jej połączeniem z żyłą wrotną i uchodzące do żyły głównej dolnej, z ominięciem krążenia wrotnego. Występuje w życiu płodowym, a po narodzinach ulega w ciągu kilku dni obliteracji, tworząc więzadło żylne wątroby (łac. ligamentum venosum).

Przewód żylny został po raz pierwszy opisany przez włoskiego anatoma Giulio Cesare Aranzio.

Bibliografia

• Uwe Gille: Herz-Kreislauf- und Abwehrsystem. Angiologia, [w:] Salomon, F.-V. u. a. (Hrsg.): Anatomie für die Tiermedizin. Enke-Verlag, Stuttgart 2004, s. 404–463. ISBN 3-8304-1007-7