Splot podstawny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zatoki opony twardej. Splot podstawny w centralnej części ilustracji (niepodpisany).

Splot podstawny (łac. plexus basilaris) – w anatomii człowieka nieparzysty splot żylny opony twardej mózgowia, położony pomiędzy jej blaszkami[1][2]. Znajduje się na stoku, na grzbiecie stodła tureckiego kości klinowej i na części podstawnej kości potylicznej[1][2]. Po obu stronach ma połączenia z zatoką skalistą dolną i zatoką jamistą, a od dołu ze splotami żylnymi kręgowymi wewnętrznymi[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 367, ISBN 978-83-200-3257-4.
  2. a b Janina Sokołowska-Pituchowa, Anatomia człowieka. Podręcznik dla studentów medycyny, wyd. VIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, s. 737, ISBN 978-83-200-3917-7.