Żyła wypustowa potyliczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Żyła wypustowa potyliczna (łac. vena emissaria occipitalis) – w anatomii człowieka jedna z żył wypustowych łączących układy żylne wewnątrz i na zewnątrz czaszki[1]. Żyła wypustowa potyliczna przechodzi przez otwór znajdujący się w okolicy guzowatości potylicznej zewnętrznej kości potylicznej[1][2], stanowiąc połączenie pomiędzy zatoką poprzeczną[1], zatoką potyliczną[2] lub spływem zatok a żyłą potyliczną[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 359–360, ISBN 978-83-200-3257-4.
  2. a b c Polska Akademia Nauk Wydział Nauk Medycznych, Wielki słownik medyczny, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1996, s. 1618, ISBN 83-200-1923-0.