Żyły górne mózgu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Górna powierzchnia mózgu. Żyły górne mózgu podpisane superior cerebral vein.

Żyły górne mózgu (łac. venae cerebri superiores), żyły wstępujące – w anatomii człowieka grupa żył powierzchownych mózgu, odprowadzających krew z przyśrodkowej i górno-bocznej powierzchni półkul mózgu do zatoki strzałkowej górnej[1][2]. Przebiegają wzdłuż bruzd i na powierzchni zakrętów. Żyły górne mózgu dzielone są na boczne (w liczbie od 8 do 15), położone na powierzchni górno-bocznej, i przyśrodkowe (w liczbie od 8 do 10) na powierzchni przyśrodkowej. U człowieka dorosłego żyły boczne i przyśrodkowe wytwarzają między sobą połączenia, u noworodków każda z powierzchni unaczyniona jest odrębnie[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom IV. Układ nerwowy ośrodkowy, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 423–424, ISBN 978-83-200-4203-0.
  2. Polska Akademia Nauk Wydział Nauk Medycznych, Wielki słownik medyczny, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1996, s. 1620, ISBN 83-200-1923-0.