Żyła pośrodkowa łokcia
Żyła pośrodkowa łokcia (łac. vena mediana cubiti) – w anatomii człowieka najobszerniejsza żyła powierzchowna okolicy łokciowej, zazwyczaj również najwyraźniej zarysowana żyła w całym ciele ludzkim. Można ją dość łatwo odnaleźć nawet u pacjentów otyłych, opuchniętych lub będących w stanie ciężkiego wstrząsu.
Przebiega skośnie ku górze, odchodząc od żyły odpromieniowej i uchodząc przyśrodkowo do żyły odłokciowej. Posiada również połączenia z żyłami głębokimi, dzięki czemu szybko wypełnia się krwią, co ułatwia pobieranie nawet znacznych jej ilości w celach diagnostycznych. Leży od przodu od tętnicy ramiennej, oddzielona warstwą zgrubiałej powięzi z rozcięgnem mięśnia dwugłowego. Prostowanie stawu łokciowego napina rozcięgno, zwiększając jeszcze bezpieczeństwo naczynia. W czasach historycznych stanowiło to jedyną ochronę tętnicy przed nożem felczera, co dało powięzi przydomek grâce à Dieu ("Bogu za nią chwała"). Nawet teraz czyni to z żyły pośrodkowej łokcia najwygodniejsze miejsce dostępu do różnorodnych wkłuć, choć zabiegi o podwyższonym ryzyku zazwyczaj są przeprowadzane w innych okolicach, ze względu na ewentualność nietypowych odmian anatomicznych czy błąd operatora.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Susan Standring: Gray's Anatomy. Elsevier, 2005, s. 885. ISBN 0-443-07168-3.
- Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia Człowieka. Warszawa: PZWL, 1993, s. 389–392. ISBN 83-200-1628-2.
- Richard S. Snell: Clinical Anatomy by Regions. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins, 2007, s. 468. ISBN 0-7817-6404-1.
- Harold Ellis: Clinical Anatomy. Oxford: Blackwell Publishing, 2006, s. 166–167. ISBN 1-4051-3804-1.
