Żyła pępowinowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żyła pępowinowa
vena umbilicalis
Ilustracja
Żyła pępowinowa – duże naczynie odchodzące od łożyska

Żyła pępowinowa, żyła pępkowa – nieparzysta żyła występująca w okresie życia płodowego. Biegnie w pępowinie i prowadzi utlenowaną krew z łożyska do żyły wrotnej, przy czym część krwi (ok. ⅓ objętości) omija krążenie wrotne i poprzez przewód żylny (przewód Arancjusza) wpada bezpośrednio do żyły głównej dolnej.

Zamknięcie żyły pępowinowej[edytuj | edytuj kod]

Zamknięcie żyły pępowinowej następuje po zamknięciu tętnic pępowinowych, co umożliwia autotransfuzję pozostałej w łożysku krwi. Naczynie w ciągu tygodnia od porodu ulega całkowitemu zarośnięciu, tworząc więzadło obłe wątroby (ligamentum teres hepatis). Więzadło rozciąga się od pępka i łączy się z więzadłem sierpowatym wątroby.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1993. ISBN 978-83-200-4251-1.
  • Grzegorz H. Bręborowicz (red.): Położnictwo i ginekologia. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2006. ISBN 83-200-3443-4.