Albert II Koburg

Albert II
— Król Belgów —
Król Belgów
Okres	od 9 sierpnia 1993 do 21 lipca 2013
Poprzednik	Baldwin I Koburg
Następca	Filip I Koburg
Dane biograficzne
Dynastia	sasko-koburska
Data i miejsce urodzenia	6 czerwca 1934 Laeken
Ojciec	Leopold III Koburg
Matka	Astrid Bernadotte
Żona	Paola Ruffo di Calabria
Dzieci	Filip Astrid Wawrzyniec
Odznaczenia

Belgijska rodzina królewska

JKM Król i JKM Królowa (1) JKW Księżna Brabancji (2) JKW Książę Gabriel (3) JKW Książę Emmanuel (4) JKW Księżniczka Eleonora JKM Król Albert (poprzedni król) JKM Królowa Paola (żona poprzedniego króla) (5) JCiKW Księżna Astrid i JCiKW Książę Wawrzyniec (6) JCiKW Książę Amadeusz i JCiKW Księżna Elisabetta (7) JCiKW Księżniczka Maria Laura (8) JCiKW Książę Joachim (9) JCiKW Księżniczka Ludwika Maria (10) JCiKW Księżniczka Letycja Maria (11) JKW Książę Wawrzyniec i JKW Księżna Klara (12) JKW Księżniczka Ludwika (13) JKW Książę Mikołaj (14) JKW Książę Emeryk Belgijska monarchia dziedziczy wedle starszeństwa potomstwa (także kobiety). Księżna Astrid poślubiła potomka monarchii austro-węgierskiej, stąd ona i jej dzieci posiadają prawo do predykatu „Jej Cesarskiej i Królewskiej Wysokości”.

Paola, Laura Bush, George W. Bush
oraz Albert II, 2005

Albert II, właśc. Albert Felix Humbert Theodore Chretien Eugene Marie (ur. 6 czerwca 1934 w Laeken) – król Belgów od 1993 do 2013.

Życiorys

Albert II jest młodszym synem króla Leopolda III i królowej Astrid Szwedzkiej. Pochodzi z dynastii Koburgów wywodzącej się z ernestyńskiej linii Wettynów. W latach 1934–1993 nosił tytuł księcia Liège.

Kształcił się w szkołach w Niemczech, gdzie przez część II wojny światowej internowano rodzinę królewską. Po wojnie kontynuował edukację w Genewie.

W młodości był oficerem marynarki. Przebywał w ośrodkach szkoleniowych w Stanach Zjednoczonych. W 1958 otrzymał godność senatora. Sprawował wiele funkcji honorowych, był m.in. honorowym przewodniczącym Izby Handlu Zagranicznego i prezesem Belgijskiego Czerwonego Krzyża. Zarządzał również prywatnym majątkiem rodziny królewskiej.

9 sierpnia 1993 roku po śmierci bezpotomnego brata Baldwina I został królem Belgów.

21 lipca 2013 roku podpisał akt abdykacyjny i zrzekł się tronu na rzecz swojego syna Filipa I.

Życie prywatne

Albert, wówczas książę Liège, w listopadzie 1958 roku uczestniczył w ceremonii koronacji papieża Jana XXIII w Watykanie, gdzie podczas uroczystości w ambasadzie belgijskiej poznał donnę Paolę Ruffo di Calabria, pochodzącą z Włoch, najmłodszą córkę Fulco, księcia Ruffo di Calabria i jego żony, Luisy. Książę oświadczył się po miesiącu znajomości, 6 grudnia. Dwa miesiące później przedstawił narzeczoną swojej rodzinie, a ich zaręczyny ogłoszono oficjalnie 13 kwietnia 1959.

15 kwietnia 1960 w Zamku Belvédère w Laeken urodziło się pierwsze dziecko księcia i księżnej Liège, książę Filip Leopold Ludwik Maria z Belgii (Philippe Léopold Louis Marie). Od 1999 jego żoną jest Matylda, mają czworo dzieci. 21 lipca 2013 zasiadł na tronie Belgii po abdykacji swojego ojca.

Jedyna córka pary książęcej, księżniczka Astryda Józefina-Szarlotta Fabrycja Elżbieta Paola Maria z Belgii (Astrid Joséphine-Charlotte Fabrizia Elisabeth Paola Maria), przyszła na świat 5 czerwca 1962 w Zamku Belvédère w Laeken. W 1984 poślubiła arcyksięcia Wawrzyńca z Austrii-Este, z którym ma pięcioro dzieci.

19 października 1963 książę i księżna po raz trzeci zostali rodzicami; ich młodszy syn, książę Wawrzyniec Benedykt Baldwin Maria z Belgii (Laurens Benedikt Boudewijn Maria), urodził się 19 października 1963 w Laeken. W 2003 zawarł związek małżeński z Klarą Coombs i mają troje dzieci.

22 lutego 1968 w Brukseli urodziła się jego młodsza córka, Delfina Boël (Delphine Michèle Anne Marie Ghislaine), której matką jest dawna kochanka króla, baronowa Sybilla de Selys Longchamps (pozostawali w relacji przez osiemnaście lat). Wychowana została jako legalne dziecko męża matki, Jakuba Boël. W październiku 1999 osiemnastoletni uczeń z Flamandii opublikował książkę zatytułowaną Paola, van 'la dolce vita' tot koningin (nieautoryzowaną biografię królowej Paoli), w której zasugerował istnienie nieślubnej córki króla Belgów. Pałac Królewski zdementował, jakoby rzekomym dzieckiem była Boël. W 2005 Delfina udzieliła wywiadu dla stacji France 3, w którym przyznała, że dowiedziała się o swoim biologicznym ojcu od matki, gdy skończyła osiemnaście lat i kontaktowała się z królem, który odmówił pomocy Sybilli, nękanej przez dziennikarzy; ponadto miał powiedzieć do Boël: Nie jesteś moją córką. W czerwcu 2013 założyła sprawę sądową o ustalenie ojcostwa, pozywając księcia Filipa i księżną Astrydę (król nie mógł zostać pozwany, ponieważ chronił go immunitet). Po abdykacji Alberta włączyła do procesu również jego. W marcu 2017 sąd uznał roszczenia Boël jako nieuzasadnione i oddalił sprawę. Delfina złożyła odwołanie, a w listopadzie 2018 nakazano królowi dostarczenie próbek swojego DNA w celu zaprzeczenia lub ustalenia ojcostwa. W maju 2019 orzeczono, że za każdy dzień zwłoki w podaniu próbki Albert zapłacił karę w wysokości pięciu tysięcy euro. 27 stycznia 2020 król wydał oficjalne oświadczenie, w którym uznał Delfinę za swoje dziecko. Kobieta nie ma prawa do dziedziczenia belgijskiego tronu, ale przysługuje jej część majątku ojca.

Odznaczenia

• Wielka Wstęga Orderu Leopolda (Belgia)
• Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Afryki (Belgia)
• Krzyż Wielki Orderu Lwa (Belgia)
• Krzyż Wielki Orderu Korony (Belgia)
• Krzyż Wielki Orderu Leopolda II (Belgia)
• Order Domowy Złotego Runa (Austria, Dom Habsburgów)
• Wielka Gwiazda Odznaki Honorowej za Zasługi dla Republiki Austrii
• Order Słonia (1968, Dania)
• Krzyż Wielki Orderu Dannebroga (Dania)
• Order św. Michała (Francja, Dom Burbonów)
• Order Złotego Runa (Hiszpania)
• Łańcuch Orderu Karola III (Hiszpania)
• Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Oranje-Nassau (Holandia)
• Wielki Krzyż ze Złotą Łańcuchem Orderu Witolda Wielkiego (Litwa)
• Krzyż Wielki Orderu Trzech Gwiazd (Łotwa)
• Krzyż Wielki Orderu Świętego Karola (Monako)
• Krzyż Wielki Orderu Świętego Olafa (Norwegia)
• Order Orła Białego (Polska)
• Krzyż Wielki Wojskowego Orderu Aviz (Portugalia)
• Łańcuch Orderu Infanta Henryka (Portugalia)
• Stopień Specjalny Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (RFN)
• Królewski Order Serafinów (Szwecja)
• Honorowy Rycerz Krzyża Wielkiego Królewskiego Orderu Wiktoriańskiego (Wielka Brytania)
• Order Annuncjaty (Włochy)
• Kawaler Krzyża Wielkiego Udekorowany Wielką Wstęgą Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (Włochy)
• Krzyż Wielki Orderu Zasługi Zakonu Kawalerów Maltańskich (Zakon Maltański)
• Krzyż Wielki Orderu Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie (Watykan)

Genealogia

Prapradziadkowie	Król Belgów Leopold I Koburg (1790–1865) ∞1832 Ludwika Maria Orleańska (1812–1850)	Karol Anton Hohenzollern (1811–1885) ∞1834 Józefina Badeńska (1813–1900)	Maksymilian Wittelsbach (1808–1888) ∞1828 Ludwika Wilhelmina Wittelsbach (1808–1892)	Król Portugalii Michał I Bragança (1802–1866) ∞1851 Adelajda Löwenstein- Wertheim-Rosenberg (1831–1909)	Król Szwecji i Norwegii Oskar I Bernadotte (1799–1859) ∞1823 Józefina Beauharnais (1807–1876)	Wilhelm Nassau (1792–1839) ∞1825 Paulina Fryderyka Wirtemberska (1810–1856)	Król Danii Chrystian IX Glücksburg (1818–1906) ∞1842 Luiza Hessen-Kassel (1817–1898)	Król Szwecji i Norwegii Karol XV Bernadotte (1826–1872) ∞1851 Ludwika Oranje-Nassau (1828–1871)
Pradziadkowie	Filip Koburg (1837–1905) ∞1867 Maria Luiza Hohenzollern-Sigmaringen (1845–1912)		Karol Teodor Wittelsbach (1839–1909) ∞1873 Maria Jose Braganca (1857–1943)		Król Szwecji i Norwegii Oskar II Bernadotte (1829–1907) ∞1857 Zofia Wilhelmina Nassau (1836–1913)		Król Danii Fryderyk VIII Glücksburg (1843–1912) ∞1869 Lovisa Bernadotte (1851–1926)
Dziadkowie	Król Belgów Albert I Koburg (1875–1934) ∞1900 Elżbieta Wittelsbach (1876–1965)				Karol Bernadotte (1861–1951) ∞1897 Ingeborg Glücksburg (1878–1958)
Rodzice	Król Belgów Leopold III Koburg (1901–1983) ∞1926 Astrid Bernadotte (1905–1935)
Albert II Koburg (ur. 6 czerwca 1934), Król Belgów

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona rodziny królewskiej (niderl. • fr.)
• Ślub księcia Alberta z księżniczką Paolą w kronice PKF w bazie Repozytorium Cyfrowe Filmoteki Narodowej