Filip I Koburg
![]() Filip I Koburg (2021) | |
![]() | |
![]() | |
Król Belgów | |
Okres |
od 21 lipca 2013 |
---|---|
Poprzednik | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia | |
Ojciec | |
Matka | |
Rodzeństwo | |
Żona | |
Dzieci | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Belgijska rodzina królewska |
![]() |
JKM Król Albert (poprzedni król)
*Księżniczka Astryda poślubiła potomka monarchii austro-węgierskiej, stąd ona i jej dzieci posiadają prawo do predykatu „Jej Cesarskiej i Królewskiej Wysokości”. |
Filip I Koburg (fr. Philippe Léopold Louis Marie, nid. Filip Leopold Lodewijk Maria; ur. 15 kwietnia 1960 w Brukseli) – król Belgów od 21 lipca 2013. Jest najstarszym dzieckiem króla Belgów, Alberta II Koburga, oraz jego żony, Paoli Ruffo di Calabria.
W 1999 roku ożenił się z Matyldą d'Udekem d'Acoz. Ma z nią czworo dzieci – Elżbietę (ur. 2001), Gabriela (ur. 2003), Emmanuela (ur. 2005) i Eleonorę (ur. 2008).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 15 kwietnia 1960 roku w Brukseli jako pierworodne dziecko ówczesnego następcy belgijskiego tronu, księcia Liège, Alberta Koburga, oraz jego żony, Paoli Ruffo di Calabria. W Belgii panował wówczas stryj chłopca, Baldwin I Koburg. Władca, wraz z żoną, przez długie lata nie mogli doczekać się narodzin dziecka, dlatego panowało powszechne przekonanie, że to mały książę w przyszłości zasiądzie na belgijskim tronie. Otrzymał imiona Filip Leopold Ludwik Maria (fr. Philippe Léopold Louis Marie, nid. Filip Leopold Lodewijk Maria).
Został ochrzczony w wierze katolickiej miesiąc po narodzinach, 17 maja 1960 roku, w kościele św. Jakuba na Coudenbergu w Brukseli[1]. Jego chrzestnymi zostali: jego dziadek ze strony ojca, były król Belgów, Leopold III Koburg, oraz jego babka ze strony matki – Luisa Ruffo di Calabria[2].
Studiował w Belgijskiej Królewskiej Szkole Wojskowej. W latach 1978–1981 kontynuował naukę w Oksfordzie na Trinity College, a następnie na Uniwersytecie Stanforda w Kalifornii. W 1985 otrzymał tytuł magistra nauk politycznych.
Przez kilka lat, jeszcze za życia poprzedniego króla Baldwina I, Filip uważany był za następcę tronu. Baldwin i jego żona nie mogli mieć dzieci i dlatego traktowali Filipa jak swoje dziecko. Baldwin zmarł jednak w 1993 i tron odziedziczył ojciec Filipa.
3 lipca 2013 król Albert II ogłosił zamiar zrzeczenia się tronu. Akt abdykacyjny został podpisany 21 lipca 2013. Następnie tego samego dnia Filip złożył uroczystą przysięgę przed parlamentem i został nowym królem Belgów[3].
Żona Filipa, Matylda, została pierwszą królową, która urodziła się w Belgii. Dzięki zniesieniu prawa salickiego przez Parlament, w kolejności do tronu następna jest ich córka – Elżbieta, a dwaj synowie po niej.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Filip uważany był za kobieciarza. Prasa łączyła jego imię z wieloma arystokratkami, m.in. z Izabelą Habsburg-Este, markizą Fiamettą Frescobaldi, Constancją d’Autriche czy księżniczką grecką, Aleksą Glücksburg. Przez pewien czas związany był z posiadającą polskie korzenie Anną Plater-Syberg[4].
4 grudnia 1999 roku ożenił się z hrabianką, Matyldą d'Udekem d'Acoz. Ceremonia cywilna miała miejsce w brukselskim ratuszu, natomiast ceremonia religijna – w katedrze św. Michała i św. Guduli[5].
Wraz z żoną ma czworo dzieci:
- Elżbieta (ur. 25 października 2001).
- Gabriel (ur. 20 sierpnia 2003).
- Emmanuel (ur. 4 października 2005).
- Eleonora (ur. 16 kwietnia 2008).
Tytulatura[edytuj | edytuj kod]
1993-2013: Jego Królewska Wysokość książę Brabancji
Od 2013: Jego Królewska Mość król Belgów
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Wielka Wstęga Orderu Leopolda (1990, Belgia)
- Krzyż Wielki Orderu Wyzwoliciela San Martina (1994, Argentyna)
- Krzyż Wielki Narodowego Orderu Kondora Andów (1996, Boliwia)
- Order Słonia (2002, Dania)[6]
- Krzyż Wielki Orderu Białej Róży (2004, Finlandia)
- Krzyż Wielki Orderu Honoru (2005, Grecja)
- Krzyż Wielki Orderu Izabeli Katolickiej (2000, Hiszpania)
- Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Oranje-Nassau (1993, Holandia)
- Order Chryzantemy (1994, Japonia)
- Order Domowy Nassauski Lwa Złotego (1999, Luksemburg)
- Stopień Specjalny Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi RFN (1998, Niemcy Zachodnie)
- Krzyż Wielki Orderu Świętego Olafa (2003, Norwegia)
- Order Orła Białego (2015, Polska)[7]
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (2004, Polska)[8]
- Krzyż Wielki Orderu Chrystusa (2005, Portugalia)
- Krzyż Wielki Orderu Avis (1997, Portugalia)
- Order Królewski Serafinów (2001, Szwecja)
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi Republiki Węgierskiej (2008, Węgry)
- Krzyż Wielki Orderu Pro Merito Melitensi (1998, Zakon Maltański)
- Krzyż Wielki Orderu Świętego Grobu Bożego (1995, Watykan)
Genealogia[edytuj | edytuj kod]
Belgijska rodzina królewska |
![]() |
JKM Król Albert (poprzedni król)
*Księżniczka Astryda poślubiła potomka monarchii austro-węgierskiej, stąd ona i jej dzieci posiadają prawo do predykatu „Jej Cesarskiej i Królewskiej Wysokości”. |
Prapradziadkowie |
Filip Koburg |
Karol Teodor Wittelsbach |
Król Szwecji i Norwegii |
Król Danii |
Fulco IV Antonio Ruffo di Calabria |
Theodore Mosselman du Chenoy |
Calisto Gazelli di Rossana |
Enrico Vittore Felice Rignon (1829–1914) |
Pradziadkowie |
Król Belgów Albert I Koburg (1875–1934) |
Karol Bernadotte (1861–1951) |
Fulco VII Beniamino Tristano Ruffo di Calabria (1848–1901) |
Augusto Gazelli di Rossana e di Sebastiano (1855–1937) | ||||
Dziadkowie |
Król Belgów Leopold III Koburg (1901–1983) |
Fulco Ruffo di Calabria (1884–1946) | ||||||
Rodzice |
Król Belgów Albert II Koburg (1934) | |||||||
Filip Koburg (ur. 15 kwietnia 1960), Król Belgów |
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ DH Les Sports+, Le baptême en l'église royale..., DH Les Sports +, 8 maja 2001 [dostęp 2022-05-03] (fr.).
- ↑ Prince Philippe: la ligne du temps d'une vie passée devant les caméras, RTBF [dostęp 2022-05-03] (fr.).
- ↑ Następca tronu Filip – nowym królem Belgów. rp.pl. [dostęp 2013-07-21]. (pol.).
- ↑ Larissa, Blue Blood: Love story: Philippe i Mathilde, Blue Blood, 26 grudnia 2014 [dostęp 2022-05-03] .
- ↑ Royal Wedding Rewind: King Philippe and Queen Mathilde of the Belgians, Royal Central, 4 grudnia 2020 [dostęp 2022-05-03] (ang.).
- ↑ Ordensdetaljer. borger.dk. [dostęp 2015-05-27]. (duń.).
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 1216 – pkt 1.
- ↑ M.P. z 2005 r. nr 9, poz. 162 – pkt 1.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona rodziny królewskiej (niderl. • fr.)
- Genealogy of the Royal Family of Belgium. House Saxe-Coburg-Gotha. reocities.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-08)]. [dostęp 21 lipca 2010]
- Absolwenci Uniwersytetu Stanforda
- Belgijska rodzina królewska
- Koburgowie
- Odznaczeni Orderem Królewskim Serafinów
- Odznaczeni Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej
- Odznaczeni Orderem Kondora Andów
- Odznaczeni Orderem Białej Róży Finlandii
- Odznaczeni Orderem Chryzantemy
- Odznaczeni Orderem Izabeli Katolickiej
- Odznaczeni Orderem Leopolda (Belgia)
- Odznaczeni Orderem Oranje-Nassau
- Odznaczeni Orderem Orła Białego (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Orderem Słonia
- Odznaczeni Orderem Świętego Olafa
- Odznaczeni Orderem Wyzwoliciela San Martina
- Odznaczeni Orderem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec
- Odznaczeni Orderem Zasługi (Węgry)
- Odznaczeni Orderem Domowym Nassauskim Lwa Złotego
- Urodzeni w 1960
- Władcy Belgii
- Odznaczeni Orderem Pro Merito Melitensi
- Odznaczeni Orderem Avis (Portugalia)
- Odznaczeni Orderem Grobu Świętego
- Odznaczeni Orderem Honoru (Grecja)
- Ludzie urodzeni w Brukseli