Przejdź do zawartości

Andrzej Wróblewski (polityk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Wróblewski
Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1950
Smogóry

Minister finansów
Okres

od 14 października 1988
do 12 września 1989

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Bazyli Samojlik

Następca

Leszek Balcerowicz

Andrzej Wróblewski (ur. 22 listopada 1950 w Smogórach) – polski ekonomista, polityk, przedsiębiorca, minister finansów od 1988 do 1989.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Józefa i Heleny. W 1973 ukończył studia na Wydziale Ekonomiki Przemysłu Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. Od 1971 członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1972–1974 był ekonomistą w Piastowskich zakładach Przemysłu Gumowego „Stomil”. Od 1974 do 1980 był naczelnikiem Wydziału Górnictwa w Ministerstwie Finansów. W latach 1980–1981 był pracownikiem politycznym Komitetu Centralnego PZPR. Następnie był doradcą pełnomocnika rządu ds. reformy gospodarczej w latach 1981–1985.

W 1985 został dyrektorem zespołu Metodyki Planowania i Systemów Regulacyjnych w Komisji Planowania przy Radzie Ministrów. Od listopada 1987 podsekretarz stanu w ministerstwie przemysłu. Od 14 października 1988 do 12 września 1989 był ministrem finansów w rządzie Mieczysława Rakowskiego. W marcu 1989 powołał Radę Nadzorczą Funduszu Obsługi Zadłużenia Zagranicznego.

Oskarżony po latach przed Trybunałem Stanu w związku z aferą alkoholową – 18 czerwca 1997 został przez Trybunał Stanu uniewinniony. Od 1991 jest Prezesem Zarządu Grupy Inwestycyjnej NYWIG S.A. Jest także członkiem rad nadzorczych w wielu instytucjach, w tym w bankach i przedsiębiorstwach produkcyjnych.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]