Zbigniew Grabowski (inżynier)
Data i miejsce urodzenia |
8 marca 1930 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
28 lipca 2019 |
Profesor nauk technicznych | |
Specjalność: inżynieria środowiska, geotechnika | |
Alma Mater | |
Profesura |
1970 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Politechnika Warszawska |
Rektor | |
Uczelnia |
Politechnika Warszawska |
Okres spraw. |
1985–1988 |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister-kierownik | |
Ministerstwo | |
Okres spraw. |
14 października 1988–12 września 1989 |
Odznaczenia | |
Zbigniew Jan Grabowski (ur. 8 marca 1930 w Warszawie, zm. 28 lipca 2019[1] tamże) – polski geotechnik, profesor, nauczyciel akademicki, rektor Politechniki Warszawskiej, minister-kierownik Urzędu Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń w rządzie Mieczysława Rakowskiego, członek Egzekutywy KZ PZPR w Politechnice Warszawskiej w latach 1965–1973, sekretarza KZ PZPR do stycznia 1971 roku, członek Egzekutywy Komitetu Warszawskiego PZPR od stycznia 1984 roku do października 1989 roku[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Henryka i Sabiny. Ukończył Liceum im. Hugona Kołłątaja w Warszawie. Następnie w 1950 podjął studia na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Warszawskiej. Od tego samego roku należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Studia ukończył w 1954 jako inżynier budownictwa lądowego w zakresie mechaniki gruntów i fundamentowania. Od 1953 pracował w Politechnice Warszawskiej, w 1956 uzyskał stopień magistra inżyniera budownictwa przemysłowego. W 1964 na Wydziale Inżynierii Sanitarnej i Wodnej obronił doktorat zrealizowany pod kierunkiem profesora Zenona Wiłuna. W 1967 uzyskał habilitację. W 1970 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1975 profesorem zwyczajnym[3][4].
W roku 1970 objął kierownictwo utworzonego w wyniku reorganizacji uczelni Instytutu Dróg i Mostów w strukturze Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej. W roku 1985 powołany na rektora Politechniki Warszawskiej. Funkcję tę pełnił do 1988. Od 14 października 1988 do 12 września 1989 był ministrem-kierownikiem Urzędu Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń w rządzie Mieczysława Rakowskiego. Był również członkiem Rady Konsultacyjnej przy Przewodniczącym Rady Państwa Wojciechu Jaruzelskim z ramienia PZPR. 28 listopada 1988 wszedł w skład Honorowego Komitetu Obchodów 40-lecia Kongresu Zjednoczeniowego PPR – PPS – powstania PZPR[5].
Wolnomularz, od 1990 członek Wielkiego Wschodu Francji, a następnie Wielkiego Wschodu Polski; od 1991 Czcigodny Mistrz warszawskiej loży „Nadzieja”[6]. Od 2016 jeden z założycieli Wielkiego Wschodu Rzeczypospolitej Polskiej i jego Wielki Mistrz[7]. Prezes Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa[4][8].
Wielokrotnie nagradzany i odznaczany. Otrzymał między innymi Krzyż Oficerski i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej oraz wiele odznaczeń branżowych i resortowych[4].
Jest pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera AII-9-11)[9].
Stanowiska
[edytuj | edytuj kod]- 1953 dydaktyk w Katedrze Mechaniki Gruntów i Fundamentowania na Wydziale Budownictwa Przemysłowego PW;
- 1953-1954 inżynier budowy na budowie Dworca Centralnego w Warszawie;
- 1956–1957 starszy projektant w biurze Projektów Konstrukcji Stalowych Budownictwa;
- 1958-1961 kierownik działu technicznego Politechniki Warszawskiej;
- 1961-1962 dyrektor techniczny w administracji Politechniki Warszawskiej;
- 1960–1964 – starszy asystent w Katedrze Geotechniki na Wydziale Inżynierii Sanitarnej i Wodnej Politechniki Warszawskiej;
- 1964–1967 – adiunkt w Katedrze Geotechniki na Wydziale Inżynierii Sanitarnej i Wodnej Politechniki Warszawskiej;
- 1967–1970 – docent etatowy w Katedrze Geotechniki na Wydziale Inżynierii Sanitarnej i Wodnej Politechniki Warszawskiej;
- 1969-1975 Konsultant naukowy z zakresu geotechniki w Przedsiębiorstwie „Geoprojekt”;
- 1970–1986 dyrektor Instytutu Dróg i Mostów na Wydziale Inżynierii Lądowej;
- 1985-1988 Rektor Politechniki Warszawskiej;
- 1988-1989 minister-kierownik Urzędu Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń;
- 1976-1991 przewodniczący Rad Naukowych w Instytucie Meteorologii i Gospodarki Wodnej;
- 1974-1991 przewodniczący w Instytucie Badawczym Dróg i Mostów;
- 1978-1990 przewodniczący w Centralnym Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Kolejnictwa
- 1978-1985 przewodniczący w Centralnym Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Budownictwa Wodno-Inżynieryjnego „Hydrobudowa”;
- 1975-1986 wiceprzewodniczący Rady Naukowej Instytutu Techniki Budowlanej;
- Od 1983 przewodniczący Rady Naukowo-Konsultacyjnej Metra Warszawskiego;
- 1984-1986 przewodniczącym Sekcji Nauk Technicznych Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej
- 1978 – 2000 przewodniczący Polskiego Komitetu Wielkich Zapór[10].
Członkostwa
[edytuj | edytuj kod]- Członek Rady Konsultacyjnej przy Przewodniczącym Rady Państwa PRL Wojciechu Jaruzelskim;
- 1990 członek Wielkiego Wschodu Francji;
- Polskiego Towarzystwa Chemicznego;
- członek Faraday Society (potem Royal Chemical Society);
- 1972 członek European Photochemistry Association;
- 1990-1992 członek Komitetu Nauki i Postępu Technicznego;
- 1992 r. członek Zespołu ds. Wydawnictw Komitetu Badań Naukowych (KBN);
- 1973-1986 członek Centralnej Komisji ds. Kadr Naukowych;
- członek Międzynarodowego Stowarzyszenia Mechaniki Gruntów i Fundamentowania ISSMFE;
- członek Międzynarodowej Komisji Wielkich Zapór ICOLD;
- członek Sekcji Mechaniki Gruntów, Fundamentowania i Skał oraz Sekcji Konstrukcji Hydrotechnicznych w Komitecie Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN.[10]
Nagrody i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- 1973, 1975, 1979 – Nagroda Sekretarza Naukowego PAN;
- 1980 Nagroda Marii Skłodowskiej-Curie;
- 1990 Medal Jędrzeja Śniadeckiego;
- 1992 Nagroda im. Alfreda Jurzykowskiego w dziedzinie chemii;
- Doktor honoris causa na Uniwersytecie we Fryburgu;
- Krzyż Komandorski (2000)[11] Oficerski i Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi
- Medal Komisji Edukacji Narodowej;
- Srebrny i Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”;
- Złota Odznaka Zasłużony dla Politechniki Warszawskiej[10].
- Odznaka tytułu Zasłużony Nauczyciel PRL
Działalność pozanaukowa
[edytuj | edytuj kod]Z. Grabowski od wielu lat działa społecznie:
- od 1995 w Kapitule Orderu Uśmiechu (wiceprezes);
- od 1993 w Krajowej Radzie Nauki Związku Nauczycielstwa Polskiego;
- od 1997 w Polskim Komitecie Normalizacyjnym[10].
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- „Wybrane zagadnienia z mechaniki gruntów, fundamentowania i konstrukcji budowlanych”, Warszawa 1971 – współautor;
- „Fundamentowanie”, Warszawa 1984,1993 – współautor;
- „Badania geotechniczne i ich zastosowanie w projektowaniu”, Warszawa 1995 – redaktor[10].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wielki Wschód Rzeczypospolitej Polskiej [online], facebook.com [dostęp 2019-07-28] (pol.).
- ↑ Piotr Ośko, Za fasadą. Komitet uczelniany w strukturze PZPR i jego wpływ na zarządzanie kadrami w latach 1948–1968. Zarys problemu na przykładzie Politechniki Warszawskiej, w: Pamięć i Sprawiedliwość 27, 2016, s. 77.
- ↑ Prof. zw. dr hab. in Zbigniew Jan Grabowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2013-01-26] .
- ↑ a b c Anna Siemińska-Lewandowska, Wojciech Radomski: Prof. zw. dr hab. inż. Zbigniew Grabowski. Inżynieria Morska i Geotechnika. [dostęp 2013-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- ↑ Trybuna Robotnicza, nr 277, 29 listopada 1988, s. 5.
- ↑ Struktura władz masońskich Wielkiego Wschodu RP. Wielki Mistrz Zbigniew Grabowski i Rada Zakonu [online], wielkiwschodrp.pl [dostęp 2018-01-15] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-05] (pol.).
- ↑ Struktura władz masońskich Wielkiego Wschodu RP. Wielki Mistrz Zbigniew Grabowski i Rada Zakonu. Lista lóż wolnomularskich WWRP. [online], wielkiwschodrp.pl [dostęp 2019-07-28] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-05] .
- ↑ Prezes Zbigniew Jan Grabowski. Polska Izba Inżynierów Budownictwa. [dostęp 2013-01-26].
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-18].
- ↑ a b c d e Dr hab. inż. Anna Siemińska-Lewandowska, prof. PW Prof. dr hab. inż. Wojciech Radomski: Prof. zw. dr hab. inż. Zbigniew Grabowski. [dostęp 2015-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].
- ↑ M.P. z 2001 r. nr 2, poz. 45.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 1581
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- https://web.archive.org/web/20150402091614/http://www.geotechnika.org.pl/index.php/zasluzeni-geotechnicy/145-prof-zbigniew-grabowski
- https://web.archive.org/web/20160309001127/http://www.inzynierbudownictwa.pl/wydarzenia,who_is_who,artykul,prof__zw__dr_hab__inz__zbigniew_jan_grabowski,4447
- http://www.fnp.org.pl/prof-dr-hab-zbigniew-ryszard-grabowski-laureat-nagrody-fnp-1994/
- https://web.archive.org/web/20201005214659/http://www.wielkiwschodrp.pl/pl/03.wolnomularstwo.struktura.wwrp.php
- https://katalog.bip.ipn.gov.pl/informacje/20438
- Absolwenci XXI LO im. Hugona Kołłątaja w Warszawie
- Absolwenci Politechniki Warszawskiej
- Członkowie Komitetu Warszawskiego PZPR
- Członkowie Rady Konsultacyjnej przy Przewodniczącym Rady Państwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Ministrowie PRL
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaczeni odznaką tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”
- Odznaczeni Orderem Uśmiechu
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Srebrnym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Złotym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie
- Polscy wolnomularze
- Rektorzy Politechniki Warszawskiej
- Sekretarze Komitetów Zakładowych PZPR
- Urodzeni w 1930
- Zmarli w 2019