Assassin’s Creed: Syndicate

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Assassin’s Creed: Syndicate
Ilustracja
Logo gry
Producent

Ubisoft Québec

Wydawca

Ubisoft[1]

Dystrybutor

Cenega Poland

Seria gier

Assassin’s Creed

Reżyser

Marc-Alexis Côté

Projektant

François Pelland

Kompozytor

Austin Wintory, Bear McCreary (Kuba Rozpruwacz)

Silnik

AnvilNext

Data wydania

PlayStation 4, Xbox One:
Am.Płn.: 23 października 2015[2]
EU: 25 października 2015[2]
Microsoft Windows:
19 listopada 2015[3]

Gatunek

przygodowa gra akcji, skradanka, otwarty świat[1]

Tryby gry

gra jednoosobowa

Kategorie wiekowe

PEGI: 18[1]

Język

angielski (polskie napisy)

Wymagania sprzętowe
Platforma

Microsoft Windows, PlayStation 4, Xbox One[1]

Nośniki

dystrybucja cyfrowa, DVD

Poprzednik

Assassin’s Creed: Unity (2014)

Kontynuacja

Assassin’s Creed Origins (2017)

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Assassin’s Creed: Syndicate – przygodowa gra akcji wyprodukowana przez Ubisoft Québec, wydana przez Ubisoft 23 października 2015 na PlayStation 4 i Xboksa One. 19 listopada tego samego roku ukazała się wersja na Microsoft Windows. Jest dziewiątą odsłoną głównej serii Assassin’s Creed i bezpośrednią kontynuacją Assassin’s Creed: Unity z 2014.

Fabuła kontynuuje wątki zapoczątkowane w poprzednich odsłonach, opowiadając fikcyjną historię rzeczywistego świata, w którym od tysiącleci ukrytą wojnę prowadzą pomiędzy sobą dwa stronnictwa: asasyni dążący do pokoju i wolności oraz templariusze, chcący osiągnąć pokój poprzez podporządkowanie sobie wszystkich ludzi. Opowieść spinająca ze sobą wszystkie odsłony osadzona jest w XXI wieku i koncentruje się na bezimiennym nowicjuszu Bractwa Asasynów pomagającym odnaleźć ukryty w Londynie artefakt Pierwszej Cywilizacji. W tym celu przeżywa wspomnienia bliźniąt Jacoba i Evie Frye’ów, asasynów żyjących w czasach drugiej rewolucji przemysłowej, próbujących wyswobodzić stolicę Anglii spod panowania templariuszy. W określonych momentach fabuła przenosi się także do roku 1916, do czasów I wojny światowej, gdzie gracz wciela się we wnuczkę Jacoba, Lydię.

Wydarzenia w grze przedstawione są z perspektywy trzeciej osoby, a całość rozgrywa się w otwartym świecie, który postacie mogą przemierzać pieszo bądź w powozach. W Syndicate wprowadzono nowy dla serii system przemieszczania się, odświeżono także mechaniki walki i skradania się. Po raz pierwszy w serii gracze mogą wcielać się w dwie grywalne postacie – część misji zarezerwowana jest wyłącznie dla Jacoba, inne dla Evie, a pomiędzy nimi można swobodnie przełączać się pomiędzy jednym a drugim bliźnięciem. Po premierze gra doczekała się kilku dodatków, w tym trzech rozszerzeń fabularnych. Jedno z nich – Kuba Rozpruwacz – rozgrywa się dwadzieścia lat po wydarzeniach z podstawowej wersji gry i przedstawia śledztwo Evie mające na celu schwytanie tytułowego seryjnego zabójcy.

Assassin’s Creed: Syndicate po premierze spotkało się z pozytywnym odbiorem ze strony recenzentów, chwalących oprawę wizualną, narrację i projekt poziomów; krytykowano jednak walkę, projekt otwartego świata i mechanikę prowadzenia pojazdów. Produkcję nominowano do licznych nagród, w tym m.in. do The Game Awards 2015 jako najlepszą przygodową grę akcji. Syndicate okazało się mniejszym sukcesem sprzedażowym niż poprzednie odsłony, do listopada 2017 rozchodząc się w ok. 5,5 mln egzemplarzy. Wydawca uznał, że mniejsza sprzedaż jest wynikiem zmęczenia graczy powtarzalnością wypuszczanych corocznie odsłon, po części napędzanym dodatkowo przez niezadowalający debiut Assassin’s Creed: Unity, w wyniku czego postanowił zrezygnować z wydawania nowych części co roku. Kontynuacja, Assassin’s Creed: Origins, ukazała się w październiku 2017 i stanowiła miękki restart serii, wprowadzający do niej mechaniki komputerowej gry fabularnej i nowy wątek współczesny.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Świat przedstawiony i postacie[edytuj | edytuj kod]

Akcja rozgrywa się w roku 1868, u schyłku rewolucji przemysłowej. W jakiś czas po tym, jak Bractwo Asasynów zostało usunięte z wiktoriańskiego Londynu, bliźnięta Jacob (Paul Amos) i Evie Frye’owie (Victoria Atkin) opuszczają Crawley i udają się do stolicy, żeby wydrzeć ją z rąk templariuszy, mających w niej większe wpływy niż Korona i Kościół[4][5]. Wspomagają ich w tym m.in. pisarz Charles Dickens (Des McAleer); biolog Charles Darwin (Julian Richings); wynalazca Alexander Graham Bell (Mark Rowley); filozof Karl Marx (Matthew Marsh); pielęgniarka Florence Nightingale (Helen Johns); maharadża Duleep Singh (Avin Shah); sierżant Metropolitan Police Service Frederick Abberline oraz królowa Wiktoria (Ellen David)[6][7]. W osobnych segmentach rozgrywających się podczas I wojny światowej pojawia się wnuczka Jacoba, Lydia Frye (Lisa Norton), wspomagająca Winstona Churchilla (Rick Miller) w walce z tajemniczą siatką szpiegowską[8].

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Evie infiltruje laboratorium prowadzone przez Davida Brewstera i templariuszkę Lucy Thorne (Emerald O’Hanrahan), dowiadując się, że prowadzone są w nim badania nad Rajskim Jabłkiem – artefaktem Pierwszej Cywilizacji. Eliminuje Brewstera, odkrywając, że templariusze poszukują w Londynie kolejnego reliktu – Całunu Edenu. Bliźnięta udają się do stolicy, żeby udaremnić ich plany; spotykają się z Henrym Greenem (Jaz Deol), który informuje ich, że miasto znajduje się pod kontrolą templariuszy dowodzonych przez wielkiego mistrza Crawforda Starricka (Kris Holden-Ried) – zamożnego przedsiębiorcę i przywódcę przestępczego półświatka. Żeby osłabić ich wpływy Frey’owie postanawiają działać niezależnie od siebie.

Jacob zakłada gang, za pomocą którego zaczyna wyzwalać miasto, oraz eliminuje sojuszników Starricka, w tym m.in. doktora Johna Elliotsona, nadzorującego produkcję uzależniającego syropu[9]; Malcolma Milnera, właściciela firmy omnibusowej[10]; Pearl Attaway, kuzynkę Starricka i rywalkę Milnera[11]; Philipa Twopenny’ego, zarządcę Banku Anglii, który potajemnie okrada instytucję[12]; Jamesa Brudenella, 7. hrabiego Cardigan planującego zabić premiera Benjamina Disraelego[13]; i przywódcę gangu Maxwella Rotha, początkowo wspierającego Jacoba. W międzyczasie Evie z pomocą Henry’ego poszukuje artefaktu. Poszukiwania prowadzą ją do posiadłości Edwarda Kenwaya, skąd Całun zostaje skradziony przez Thorne i zabrany do Tower of London[9]. Evie przenika do twierdzy i zabija templariuszkę, odkrywając, że Całun został przeniesiony[14]. Londyn zaczyna odczuwać konsekwencje zabójstw dokonywanych przez Jacoba, objawiających się m.in. niedoborami lekarstw i inflacją, co prowadzi do skłócenia bliźniąt.

Po śmierci swoich przybocznych Starrick postanawia odzyskać Całun i wyeliminować przywódców państwowych i kościelnych; Jacob i Evie decydują się pogodzić i powstrzymać go. Dostają się na bal w pałacu Buckingham, ale zostają uprzedzeni przez templariusza, który zdobywa Całun. Udaje im się go pokonać przy pomocy Henry’ego, za co wszyscy troje otrzymują od królowej Wiktorii tytuły szlacheckie[15].

Rozgrywka[edytuj | edytuj kod]

Assassin’s Creed: Syndicate jest przygodową grą akcji z elementami skradanki i wydarzeniami przedstawianymi z perspektywy trzeciej osoby. Pod względem rozgrywki zbliżona jest do poprzednich odsłon serii. Żeby poczynić postępy w fabule gracz wykonuje misje – liniowe scenariusze z określonym zestawem celów. Poza misjami może swobodnie eksplorować otwarty świat, na który składa się siedem dzielnic wiktoriańskiego Londynu – Westminster, Strand, City of London, Whitechapel, Tamiza, Southwark i Lambeth[16]. Świat gry jest o około trzydzieści procent większy niż Paryż przedstawiony w Unity[6]. W celu zachowania wierności historycznej obecni w poprzednich odsłonach strażnicy, reagujący nawet na drobne przewinienia gracza, zastąpieni zostali policjantami, podejmującymi działania dopiero wtedy, kiedy postać w ich obecności dopuści się poważnego przestępstwa, a zamiast przejmować bezpośrednio kwatery templariuszy, postacie przejmują kwatery wspierającego ich gangu znanego jako „Nędznicy”[17].

W grze możliwe jest wcielenie się w dwie postacie: bliźnięta Jacoba i Evie Frye’ów[18]. Jacob jest narwanym osiłkiem specjalizującym się w bezpośrednich starciach[4], podczas gdy Evie preferuje skradanie się i bardziej taktyczne podejścia[4][19]. Evie jest także pierwszą grywalną postacią kobiecą w głównej odsłonie cyklu Assassin’s Creed[a]. W odróżnieniu od poprzednich części, w których postacie korzystały z mieczy i broni drzewcowej, w Syndicate pojawiają się bronie bardziej pasujące do epoki – jak kastety, małe rewolwery, laski z ukrytym ostrzem czy nepalskie noże kukri – które można ulepszać, żeby poprawić ich osiągi w walce[20]. Bliźnięta mogą też nałożyć różne elementy odzienia zapewniające zróżnicowane statystyki, jak również ulepszać je bezpośrednio bądź poprzez nabycie odpowiedniej umiejętności w drzewku rozwoju[21]. W miarę postępów w grze postacie zdobywają punkty doświadczenia. Każdorazowo po zdobyciu tysiąca postać odblokowuje punkt umiejętności, który może przeznaczyć na nauczenie się nowej zdolności albo rozwinięcie już odblokowanej. Liczba odblokowanych umiejętności przekłada się na ogólny poziom gracza. Także wrogowie opisywani są poziomami doświadczenia, co przekłada się na to, jak trudni do pokonania są dla bliźniąt[22]. Bez względu na poziom przeciwnika może on zostać jednak wyeliminowany za pomocą skrytobójstwa[23].

System walki został zmieniony względem Assassin’s Creed: Unity, koncentruje się on na tworzeniu łańcuchów szybkich ataków oraz bloków[24]. Zmiany wprowadzono także w mechanice skradania, m.in. poprzez dodanie nowych gadżetów oraz możliwości brania przeciwników na zakładników, co umożliwia grywalnej postaci pozostanie niezauważoną dla wrogów, o ile trzyma się od nich w odpowiedniej odległości[25]. W Syndicate powracają wprowadzone w poprzedniej odsłonie misje o schemacie nazwanym przez twórców „czarną skrzynką”, dające możliwość wyeliminowania celów w wyszukany sposób, wprowadzono także „filmowe zabójstwa”, odblokowywane po spełnieniu określonych warunków[26]. Podczas eksploracji otwartego świata postacie mogą korzystać m.in. z wyrzutni linek – tak do zaczepiania ich o krawędzie w celu szybszego dostania się wyżej, jak i tworzenia tyrolek pomiędzy budynkami[27]; powozów, które postać może powozić bądź zasiadać w nich jako pasażer, prowadząc z nich walkę bądź przeskakiwać pomiędzy nimi[4][28]; oraz pociągu, stanowiącego kwaterę główną Frye’ów[29].

Aktywności i zadania poboczne koncentrują się głównie na walce o wpływy w Londynie, mając stanowić integralną część fabuły[30]. Jacob na wczesnym etapie zakłada uliczny gang „Skokierzy”, mający umniejszyć wpływy powiązanego z templariuszami wrogiego gangu „Nędznicy”. Z czasem gang można ulepszać, wyposażając jego członków w lepsze uzbrojenie czy pojazdy, zwiększających ich zdolności bojowe, jak również zlecić im przedsięwzięcia zwiększające przychód[31]. Na początkowym etapie Londyn kontrolowany jest w całości przez nędzników, jednak wraz z eliminowaniem wysoko postawionych templariuszy czy podejmowaniem się aktywności pobocznych, jak np. wyzwalanie dzieci zmuszanych do pracy, dzielnice stopniowo przechodzą pod kontrolę skokierów, a całkowitą władzę nad nimi zyskują w wyniku wojny gangów[32][33]. Postacie mogą podejmować się także pomniejszych czynności opcjonalnych zapewniających dodatkowy przychód, jak walki na pięści czy wyścigi powozów, oraz zbieranie znajdziek, m.in. pozytywek zawierających klucze do ukrytego skarbu[34].

W odróżnieniu od poprzednich odsłon w Syndicate zrezygnowano z opcjonalnego trybu wieloosobowego[35], na potrzeby gry nie stworzono też towarzyszącej jej aplikacji na urządzenia mobilne, co zapoczątkowano przy okazji Assassin’s Creed IV: Black Flag (2013)[36].

Proces produkcji[edytuj | edytuj kod]

Assassin’s Creed: Syndicate jest drugą – po Assassin’s Creed: Rogue (2014) – główną odsłoną serii, która nie została stworzona przez Ubisoft Montréal. W lipca 2014 ogłoszono, że za produkcję odpowiedzialne będzie studio Ubisoft Québec, współpracujące wcześniej przy dodatkach Tyrania króla Waszyngtona i Freedom Cry do Assassin’s Creed III (2012) i Assassin’s Creed IV: Black Flag (2013)[37]. Reżyserem został Marc-Alexis Côté, wcześniej piastujący różne stanowiska podczas prac nad Brotherhood, Revelations, Assassin’s Creed III i Freedom Cry[38][39]. Na producenta wybrano François Pellanda, pełniący tę funkcję przy Assassin’s Creed III, a przy kilku innych będącego dyrektorem wykonawczym[4][40]. Reżyserem dźwięku ponownie została Lydia Andrew, odpowiedzialna wcześniej za Assassin’s Creed III, Black Flag i Unity[4][41]. Konsultantem historycznym został Jean-Vincent Roy, pełniący tę funkcję przy Assassin’s Creed III[42]. Była to pierwsza gra z serii, w której pojawiała się niezależna postać transpłciowa[43]; po premierze potwierdzono także, że Jacob jest biseksualny, co uczyniło go pierwszą grywalną postacią LGBT w serii[44].

Muzykę do gry napisał amerykański kompozytor Austin Wintory[45]. Pojawiające się w Syndicate piosenki z gatunku murder ballad skomponował we współpracy z australijskim komediowym zespołem Tripod[46]. Ścieżkę dźwiękową wydano 23 października 2015 na platformach Amazon MP3 i iTunes. 1 grudnia 2015 wydano album z muzyką do dodatku Kupa Rozpruwacz, napisaną przez Beara McCreary’ego[47].

Dystrybucja[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze informacje o grze, wtedy jeszcze pod roboczym tytułem Assassin’s Creed: Victory, wyciekły 2 grudnia 2014 za pośrednictwem Kotaku, które opublikowało szczegóły na jej temat, zrzuty ekranu oraz siedmiominutowy materiał z rozgrywki, w którego posiadanie weszła redakcja. Artykuł spotkał się z ostrą krytyką, ponieważ zawierał niewiele informacji, a dodatkowo część z nich okazała się fałszywa. Ubisoft tego samego dnia odniósł się do publikacji, wyrażając niezadowolenie z postawy redaktorów Kotaku, którzy udostępnili „wewnętrzne materiały, nieprzeznaczone dla osób spoza studia”, wyrażając jednak „ekscytację z możliwości ogłoszenia w późniejszym terminie nad czym pracuje studio”[48]. Grę oficjalnie zapowiedziano 12 maja 2015[49][50]; do sprzedaży trafiła 23 października na PlayStation 4 i Xboksa One, a na Windowsa – 19 listopada[51][52].

W okolicach premiery do sprzedaży trafiły rzeczywistych rozmiarów zabawkowe repliki broni używanych przez Jacoba i Evie – laski i rękawicy z ukrytym ostrzem[53][54]. W Europie gra dostępna była w pięciu różnych edycjach, różniących się dodatkową zawartością cyfrową i fizyczną[55].

Zawartość do pobrania[edytuj | edytuj kod]

Po premierze gra wspierana była zawartością do pobrania, z której większość została udostępniona w ramach przepustki sezonowej. Rozszerzenie Konspiracja Darwina i Dickensa wprowadzało trzy dodatkowe misje fabularne z udziałem Charlesa Darwina i Charlesa Dickensa. Pierwotnie dostępne było dla osób, które zamówiły Syndicate w przedsprzedaży[56], następnie udostępniono je 19 stycznia 2016 w ramach pakietu Londyńskie ulice, zawierającego także dodatkowe wyposażenie dla grywalnych postaci[57]. Pierwszy dodatek fabularny, Kuba Rozpruwacz, trafił do sprzedaży 15 grudnia 2015 na konsole i tydzień później na komputery osobiste. Rozgrywa się on dwadzieścia lat po zakończeniu głównego wątku fabularnego i przedstawia luźno inspirowaną tytułowym zabójcą historię morderstw dokonywanych w dzielnicy Whitechapel w 1888 roku. Grywalną postacią jest Evie chcąca powstrzymać rządy terroru Rozpruwacza i odnaleźć porwanego przezeń Jacoba[58].

Drugi dodatek, Ostatni maharadża, wydano 1 marca 2016. Koncentruje się on na staraniach Jacoba i Evie mających na celu przywrócenie Duleepowi Singhowi należnego mu tytułu[59]. Ostatni dodatek fabularny, Straszliwe zbrodnie, udostępniony został w marcu 2016, pierwotnie wyłącznie na PlayStation 4. Bazuje on na wprowadzonym w Unity systemie śledztw w sprawie morderstw, pozwalając rozwiązać szereg zagadek kryminalnych w całym Londynie[60]. O zbrodniach informuje Frye’ów autor tanich kryminałów Henry Raymond, szukający inspiracji dla następnych tomów, a towarzyszy mu młody Arthur Conan Doyle[61].

Odbiór[edytuj | edytuj kod]

 Odbiór gry
Recenzje
Publikacja Ocena
Destructoid 7,5/10[62]
„Electronic Gaming Monthly” 8.5/10[63]
„Game Informer” 9/10[64]
Game Revolution 4/5 gwiazdek[65]
Gry-Online 7/10[66]
GameSpot 9/10[67]
GamesRadar+ 4/5 gwiazdek[68]
IGN 8,2/10[69]
„Official Xbox Magazine” (UK) 3.5/5 gwiazdek[70]
„PC Gamer US” 66/100[71]
Polygon 8,5/10[72]
VideoGamer.com 5/10[73]
Oceny z agregatorów
Agregator Ocena
Metacritic

PS4: 76/100[74]
XONE: 78/100[75]
(PC) 74/100[76]

Według agregatora recenzji Metacritic Assassin’s Creed: Syndicate spotkało się z ogólnie pozytywnym przyjęciem ze strony krytyków w przypadku wersji przeznaczonych na konsole[74][75] oraz mieszanym w przypadku wydania na komputery osobiste[76].

Alexa Corriea z GameSpotu chwaliła płynność nowego systemu walki, piękno stworzonego na potrzeby Syndicate świata oraz dodanie do rozgrywki linki. Stwierdziła, że gra jest „triumfalnym powrotem marki do formy”[67]. Recenzent IGN-u Daniel Krupa wystawił grze ocenę 8,2/10, chwaląc projekt miasta oraz lekką fabułę, krytykując jednak powtarzalną walkę, która w jego opinii mimo wszystko była lepsza niż w Unity[69]. Brett Makedonski z Destructoidu ocenił Syndicate na 7,5/10, wypowiadając się pozytywnie o postaciach i misjach skrytobójczych, negatywnie zaś o rozgrywce – jego zdaniem walka była niesatysfakcjonująca, a powożenie pojazdami „męczące”[62]. Christopher Livingston z „PC Gamera” w recenzji zwieńczonej oceną 66/100 chwalił zadania główne, poboczne uznając jednak za powtarzalne[71].

Sprzedaż[edytuj | edytuj kod]

Assassin’s Creed: Syndicate zadebiutowało na pierwszym miejscu sprzedaży w Wielkiej Brytanii, będąc jednak drugą najgorzej sprzedającą się w tym kraju odsłoną serii, po Assassin’s Creed: Rogue. Według wewnętrznych raportów Ubisoftu niższa sprzedaż spowodowana była stanem, w jakim do sprzedaży rok wcześniej trafiło Assassin’s Creed: Unity, w momencie premiery trapione licznymi problemami technicznymi. W drugim tygodniu Syndicate sprzedawało się lepiej niż Unity w analogicznym okresie[77]. Ostatecznie Syndicate zostało dziewiątą najlepiej sprzedającą się w Wielkiej Brytanii grą 2015 roku[78]. Do lutego 2016 na całym świecie gra rozeszła się w 4,12 mln egzemplarzy[79], a do listopada 2017 – w 5,5 mln[80].

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Syndicate zostało uznane za jedną z najlepszych gier 2015 przez redakcje m.in. Games Radaru[81], GameSpotu[82], Compleksu[83], Eurogamera[84], Screen Rantu[85] i Kotaku[86]. W kwietniu 2020 „Game Informer” uznał ją za drugą najlepszą do tego czasu odsłonę serii Assassin’s Creed[87], zaś w październiku tego samego roku za jedną z najlepszych gier ósmej generacji[88].

Lista nagród i nominacji
Nagroda / organizacja Rok Kategoria Nominowany Wynik
2015 The Game Awards 2015[89] Najlepsza przygodowa gra akcji Assassin’s Creed: Syndicate nominacja
GameSpot’s Game of the Year 2015 Awards[90] Gra roku Assassin’s Creed: Syndicate nominacja
Canadian Videogame Awards 2015[91][92] Gra roku Assassin’s Creed: Syndicate wygrana
Najlepsza gra na konsole Assassin’s Creed: Syndicate nominacja
Najlepsza animacja Assassin’s Creed: Syndicate wygrana
Najlepszy dźwięk Assassin’s Creed: Syndicate wygrana
Najlepszy projek gry Assassin’s Creed: Syndicate nominacja
Najlepsza nowa postać Jacob Frye i Evie Frye wygrana
Najlepszy występ Victoria Atkin jako Evie Frye wygrana
Najlepsza oprawa wizualna Assassin’s Creed: Syndicate wygrana
Najlepszy scenariusz Assassin’s Creed: Syndicate nominacja
Wybór fanów: najlepsza kanadyjska gra Assassin’s Creed: Syndicate nominacja
2016 Game Revolution’s Best of 2015 Awards[93] Najlepsza przygodowa gra akcji Assassin’s Creed: Syndicate nominacja
IGN’s Best of 2015[94] Gra roku na PlayStation 4 Assassin’s Creed: Syndicate nominacja
Najlepsza przygodowa gra akcji Assassin’s Creed: Syndicate nominacja
Najlepsza muzyka oryginalna Assassin’s Creed: Syndicate nominacja
Najlepszy występ Assassin’s Creed: Syndicate nominacja
68. Writers Guild of America Awards[95] Najlepszy scenariusz w grze komputerowej Marc-Alexis Côté, Hugo Giard, Corey May, Jeffrey Yohalem i in. nominacja
19. D.I.C.E. Awards[96] Najlepsza animacja Assassin’s Creed: Syndicate nominacja
Najlepsza postać Evie Frye nominacja
2016 SXSW Gaming Awards[97] Najlepsza animacja Assassin’s Creed: Syndicate nominacja
Najlepsza oprawa artystyczna Assassin’s Creed: Syndicate nominacja
15. National Academy of Video Game Trade Reviewers (NAVGTR) awards[98] Najlepsza animacja (warstwa artystyczna) Assassin’s Creed: Syndicate nominacja
Najlepsza reżyseria (utwór z epoki) Assassin’s Creed: Syndicate nominacja
Projekt postaci Assassin’s Creed: Syndicate nominacja
Projekt kostiumów Assassin’s Creed: Syndicate nominacja
Projekt gry należącej do serii Assassin’s Creed: Syndicate nominacja
Oświetlenie/teksturowanie Assassin’s Creed: Syndicate nominacja
Montaż dźwięku w przerywniku filmowym Assassin’s Creed: Syndicate nominacja
12. British Academy Games Awards[99] Najlepsza oprawa artystyczna Assassin’s Creed: Syndicate nominacja
Najlepszy dźwięk Assassin’s Creed: Syndicate nominacja
Najlepsza muzyka Assassin’s Creed: Syndicate nominacja

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W Assassin’s Creed III: Liberation (2012) grywalną postacią była Aveline de Grandpré, jednak gra ta nie jest zaliczana do głównych odsłon serii[19].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d “Assassin’s Creed: Syndicate. [w:] Gry-Online [on-line]. Webedia. [dostęp 2015-10-22]. (pol.).
  2. ↑ a b Assassin’s Creed: Syndicate (PS4). [w:] Gry-Online [on-line]. Webedia. [dostęp 2015-08-15].
  3. ↑ Assassin’s Creed: Syndicate zadebiutuje na PC miesiąc po konsolach. Gry-Online, 2015-08-26. [dostęp 2015-08-30]. (pol.).
  4. ↑ a b c d e f James Orry: 7 things Ubisoft wants you to know about “Assassin’s Creed: Syndicate”. [w:] VideoGamer.com [on-line]. 2015-05-12. [dostęp 2015-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (ang.).
  5. ↑ Anne Lewis: “Assassin’s Creed: Syndicate” Announced. 2015-05-12. [dostęp 2015-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-15)]. (ang.).
  6. ↑ a b Daniel Krupa: “Assassin’s Creed: Syndicate” Officially Announced. [w:] IGN [on-line]. Ziff Davis, 2015-05-12. [dostęp 2015-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-19)]. (ang.).
  7. ↑ Joe Juba: Interview: The Finer Points of “Assassin’s Creed: Syndicate”. [w:] Game Informer [on-line]. 2015-05-12. [dostęp 2015-05-13]. (ang.).
  8. ↑ Philip Kollar: “Assassin’s Creed: Syndicate” is hiding a huge, incredible secret. [w:] Polygon [on-line]. Vox Media, Inc., 2015-10-23. [dostęp 2019-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-28)]. (ang.).
  9. ↑ a b Mateusz Zdanowicz: Assassin’s Creed: Syndicate – Sekwencja 4: Skrzynia z wozu, Gra ze słuchu, Wiadomości prosto z drutu, Śmiertelna dawka. [w:] Eurogamer.pl [on-line]. 2015-11-02. [dostęp 2023-09-28]. (pol.).
  10. ↑ Mateusz Zdanowicz: Assassin’s Creed: Syndicate – Sekwencja 5: Dama z latarnią, Pokój z widokiem, Przyjacielska rywalizacja. [w:] Eurogamer.pl [on-line]. 2015-11-04. [dostęp 2023-09-28]. (pol.).
  11. ↑ Mateusz Zdanowicz: Assassin’s Creed: Syndicate – Sekwencja 5: Badania i rozwój, Przetrwają najsilniejsi, Wiadomości z ostatniej chwili, Koniec trasy. [w:] Eurogamer.pl [on-line]. 2015-11-04. [dostęp 2023-09-28]. (pol.).
  12. ↑ Mateusz Zdanowicz: Assassin’s Creed: Syndicate – Sekwencja 6: Kwestia tożsamości, Herbatka, Cierń w boku, Akt dobrej woli, Zły szeląg. [w:] Eurogamer.pl [on-line]. 2015-11-08. [dostęp 2023-09-28]. (pol.).
  13. ↑ Mateusz Zdanowicz: Assassin’s Creed: Syndicate – Sekwencja 7: Zmiana planów, Ratunek dla banku, Wniosek o dymisję. [w:] Eurogamer.pl [on-line]. 2015-11-16. [dostęp 2023-09-28]. (pol.).
  14. ↑ Mateusz Zdanowicz: Assassin’s Creed: Syndicate – Sekwencja 6: Kwestia tożsamości, Herbatka, Cierń w boku, Akt dobrej woli, Zły Szeląg. [w:] Eurogamer.pl [on-line]. 2015-11-08. [dostęp 2023-09-28]. (pol.).
  15. ↑ Mateusz Zdanowicz: Assassin’s Creed: Syndicate – Sekwencja 9: Podwójny kłopot, Strój wieczorowy, Polityka rodzinna, Pamiętna noc. [w:] Eurogamer.pl [on-line]. 2015-12-09. [dostęp 2023-09-28]. (pol.).
  16. ↑ Kevin Dunsmore: “Assassin’s Creed: Syndicate” Officially Announced. [w:] Hardcore Gamer [on-line]. 2015-05-12. [dostęp 2015-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-19)]. (ang.).
  17. ↑ Mike Williams: “Assassin’s Creed: Syndicate”: What it Takes to Rebuild 1868 London. [w:] VG247 [on-line]. 2015-12-26. [dostęp 2023-09-29]. (ang.).
  18. ↑ Andrew Griffin: “Assassin’s Creed: Syndicate”: trailer drops and pre-orders announced as more details emerge on game set in Victorian London. [w:] The Independent [on-line]. 2015-05-13. [dostęp 2015-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-18)]. (ang.).
  19. ↑ a b Louise Blain: Who is Evie Frye? Meet “Assassin’s Creed: Syndicate’s” female hero. [w:] GamesRadar [on-line]. 2015-05-12. [dostęp 2015-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-16)]. (ang.).
  20. ↑ Andrew Webster: “Assassin’s Creed: Syndicate” brings the series to London. [w:] The Verge [on-line]. 2015-05-12. [dostęp 2015-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-28)]. (ang.).
  21. ↑ Shawn Saris, Brendan Graeber i in.: Unique Crafting Materials – “Assassin’s Creed: Syndicate” Guide. [w:] IGN [on-line]. [dostęp 2023-09-29]. (ang.).
  22. ↑ Bill Lavoy: “Assassin’s Creed Syndicate” Leveling and Skills Guide. [w:] VG247 [on-line]. 2018-04-16. [dostęp 2023-09-29]. (ang.).
  23. ↑ Elijah Beahm: “Assassin’s Creed: Syndicate” Had a Brilliant & Underappreciated Difficulty Curve. [w:] The Escapist [on-line]. 2020-02-27. [dostęp 2023-09-29]. (ang.).
  24. ↑ “Assassin’s Creed: Syndicate” Tips and Tricks. Trusted Reviews, 2015-10-22. [dostęp 2023-09-29]. (ang.).
  25. ↑ Liz Finnegan, “Assassin’s Creed: Syndicate” Review – A Tale of Brother-and-Sisterhood [online], The Escapist, 22 października 2015 [dostęp 2023-09-29] (ang.).
  26. ↑ Suryadeepto Sengupta: Everything to know about the Black Box missions before the launch of “Assassin’s Creed: Valhalla – Siege of Paris”. [w:] sportskeeda.com [on-line]. 2021-07-25. [dostęp 2023-09-29]. (ang.).
  27. ↑ Alexa Ray Corriea: “Assassin’s Creed: Syndicate’s” New Rope Launcher Adds a Batman Twist to Your Arsenal. [w:] GameSpot [on-line]. 2015-05-12. [dostęp 2015-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-06)]. (ang.).
  28. ↑ Liam Martin: “Assassin’s Creed: Syndicate” revealed: Male and female siblings take back Victorian London. [w:] Digital Spy [on-line]. 2015-05-12. [dostęp 2015-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (ang.).
  29. ↑ Alexa Ray Corriea: “Assassin’s Creed: Syndicate” Adds “GTA”-Style Vehicles. [w:] GameSpot [on-line]. 2015-05-12. [dostęp 2015-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-07)]. (ang.).
  30. ↑ “Assassin’s Creed: Syndicate” won’t have totally random side quests this time. [w:] GamesRadar [on-line]. 2015-06-07. [dostęp 2015-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-19)]. (ang.).
  31. ↑ Gang Upgrades – “Assassin’s Creed: Syndicate” Game Guide & Walkthrough. [w:] Gamepressure [on-line]. [dostęp 2023-09-29]. (ang.).
  32. ↑ Gangs and Boroughs. [w:] Gamer Guides [on-line]. [dostęp 2023-09-29].
  33. ↑ Basics | Gangs – “Assassin’s Creed: Syndicate” Game Guide & Walkthrough. [w:] Gamepressure [on-line]. [dostęp 2023-09-29]. (ang.).
  34. ↑ Introduction – “Assassin’s Creed: Syndicate” Game Guide & Walkthrough. [w:] Gamepressure [on-line]. [dostęp 2023-09-29]. (ang.).
  35. ↑ Samit Sarker: “Assassin’s Creed: Syndicate” has no multiplayer. [w:] Polygon [on-line]. 2015-05-12. [dostęp 2015-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-28)]. (ang.).
  36. ↑ Luke Karmali: “Assassin’s Creed: Syndicate” Will Not Have a Companion App. [w:] IGN [on-line]. 2015-05-28. [dostęp 2015-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-28)]. (ang.).
  37. ↑ Jeffery Matulef: Upcoming “Assassin’s Creed” game will be the first not headed by Ubisoft Montréal. [w:] Eurogamer [on-line]. 2014-07-03. [dostęp 2015-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-28)]. (ang.).
  38. ↑ Jeff Grubb: Ubisoft expands its Québec City studio to lead the future of “Assassin’s Creed”. [w:] VentureBeat [on-line]. 2014-07-02. [dostęp 2015-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-26)]. (ang.).
  39. ↑ Alexa Ray Corriea: How “Assassin’s Creed: Syndicate” Reinvents Stealth and Combat in the Series. [w:] GameSpot [on-line]. 2015-05-12. [dostęp 2015-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-07)]. (ang.).
  40. ↑ Matt Kamen: “Assassin’s Creed: Syndicate” industrialises steampunk slayings. [w:] Wired [on-line]. 2015-05-12. [dostęp 2015-05-12]. (ang.).
  41. ↑ Alexa Ray Corriea: “Assassin’s Creed: Syndicate” Story, Characters, and Setting Breakdown. [w:] GameSpot [on-line]. 2015-05-12. [dostęp 2015-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-28)]. (ang.).
  42. ↑ Mike Williams: “Assassin’s Creed: Syndicate”: Female Assassins and Gang Members, a Step for Equality. [w:] USgamer [on-line]. 2015-05-13. [dostęp 2015-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-17)]. (ang.).
  43. ↑ Tom Phillips: “Assassin’s Creed: Syndicate” takes a leap towards inclusivity with the series’ first transgender character. Eurogamer, 2015-09-24. [dostęp 2019-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-28)]. (ang.).
  44. ↑ James Troughton: “Assassin’s Creed: Syndicate” Was Almost Ahead of Its Time for Bi Representation. [w:] TheGamer [on-line]. 2021-09-23. [dostęp 2023-09-24]. (ang.).
  45. ↑ Vikki Blake: “Journey” Composer Will Write “Assassin’s Creed: Syndicate” Score. 2015-09-11. [dostęp 2015-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-08)]. (ang.).
  46. ↑ What new game did Aussie musical trio Tripod work on?. Nova 969, 2015-10-26. [dostęp 2019-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-12)]. (ang.).
  47. ↑ “Assassin’s Creed: Syndicate – Jack the Ripper” (Original Game Soundtrack). Amazon Music. [dostęp 2020-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-26)]. (ang.).
  48. ↑ Jason Schreier: Next Year’s Big “Assassin’s Creed” is Set in Victorian London [UPDATE]. [w:] Kotaku [on-line]. 2014-12-02. [dostęp 2015-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-03)]. (ang.).
  49. ↑ Jason Schreier: Next “Assassin’s Creed” to Be Announced Next Week; Now Called “Syndicate”. [w:] Kotaku [on-line]. 2015-05-07. [dostęp 2015-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-08)]. (ang.).
  50. ↑ Jason Schreier: Sources: You Can Play as a Woman in “Assassin’s Creed: Syndicate”. [w:] Kotaku [on-line]. 2015-05-11. [dostęp 2015-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-08)]. (ang.).
  51. ↑ Joe Juba: “Assassin’s Creed: Syndicate”: Ubisoft’s Latest Installment Officially Unveiled. [w:] Game Informer [on-line]. 2015-05-12. [dostęp 2015-05-13]. (ang.).
  52. ↑ Rob Crossley: “Assassin’s Creed: Syndicate” Ships on PC a Month After Consoles. [w:] GameSpot [on-line]. 2015-11-18. [dostęp 2019-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-27)]. (ang.).
  53. ↑ Sherif Saed: “Assassin’s Creed: Syndicate” has four special editions, a season pass & two replicas. [w:] VG247 [on-line]. 2015-05-13. [dostęp 2015-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-09)]. (ang.).
  54. ↑ Louise Blain: Jacob’s cane in “Assassin’s Creed: Syndicate” is a knife and a “scythe blade”. [w:] GamesRadar [on-line]. 2015-05-13. [dostęp 2015-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-06)]. (ang.).
  55. ↑ Tom Phillips: “Assassin’s Creed: Syndicate’s” four special editions detailed. [w:] Eurogamer [on-line]. 2015-05-13. [dostęp 2015-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-11)]. (ang.).
  56. ↑ Shawn Saris, Brendan Graeber i in.: Darwin and Dickens Conspiracy – “Assassin’s Creed: Syndicate” Guide. [w:] IGN [on-line]. [dostęp 2023-09-29]. (ang.).
  57. ↑ Assassin’s Creed: Syndicate – Pakiet „Londyńskie ulice”. [w:] PlayStation Store [on-line]. Sony. [dostęp 2023-09-29].
  58. ↑ Tamoor Hussain: Go Face-to-Face with Jack the Ripper in This Interactive 3D “Assassin’s Creed” Trailer. [w:] GameSpot [on-line]. 2015-12-15. [dostęp 2015-12-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-08)]. (ang.).
  59. ↑ Tom Phillips: “Assassin’s Creed: Syndicate” bows out today with “The Last Maharaja” DLC. [w:] Eurogamer [on-line]. 2016-03-01. [dostęp 2016-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-06)]. (ang.).
  60. ↑ Stephen Totilo: “Assassin’s Creed: Syndicate’s” DLC Missions Range from Terrible to Great. [w:] Kotaku [on-line]. 2015-10-29. [dostęp 2015-12-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-07)]. (ang.).
  61. ↑ Assassin’s Creed: Syndicate – The Dreadful Crimes. [w:] IGN [on-line]. [dostęp 2023-09-29]. (ang.).
  62. ↑ a b Brett Makedonski: Review: “Assassin’s Creed: Syndicate”. Destructoid, 2015-10-28. [dostęp 2015-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-29)]. (ang.).
  63. ↑ Ray Carsillo: “Assassin’s Creed: Syndicate” review. Electronic Gaming Monthly, 2015-10-28. [dostęp 2015-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-31)]. (ang.).
  64. ↑ Joe Juba: Rebuilding the Brotherhood – “Aassassin’s Creed: Syndicate” – PlayStation 4. Game Informer, 2015-10-22. [dostęp 2015-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-28)]. (ang.).
  65. ↑ Jeb Haught: “Assassin’s Creed: Syndicate” Review. Game Revolution, 2015-10-23. [dostęp 2015-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-08)]. (ang.).
  66. ↑ Michał Chwistek: Recenzja gry „Assassin’s Creed: Syndicate” – Święci z Londynu. [w:] Gry-Online [on-line]. Webedia, 2015-10-23. [dostęp 2023-09-28]. (pol.).
  67. ↑ a b Alexa Ray Correia: “Assassin’s Creed: Syndicate” Review. GameSpot, 2015-10-22. [dostęp 2015-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-08)]. (ang.).
  68. ↑ Lousie Blain: “Assassin’s Creed: Syndicate” review. GamesRadar, 2015-10-22. [dostęp 2015-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-28)]. (ang.).
  69. ↑ a b Daniel Krupa: “Assassin’s Creed: Syndicate” Review. [w:] IGN [on-line]. 2015-10-22. [dostęp 2015-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-28)]. (ang.).
  70. ↑ Chris Schilling: “Assassin’s Creed: Syndicate” review (OXM). [w:] Official Xbox Magazine UK [on-line]. GamesRadar, 2015-10-22. [dostęp 2015-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-02)]. (ang.).
  71. ↑ a b Christopher Livingston: “Assassin’s Creed: Syndicate” review. PC Gamer, 2015-11-25. [dostęp 2015-11-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-25)]. (ang.).
  72. ↑ Philip Kollar: “Assassin’s Creed: Syndicate” review. Polygon, 2015-10-22. [dostęp 2015-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-08)]. (ang.).
  73. ↑ Steven Burns: “Assassin’s Creed: Syndicate” Review. [w:] VideoGamer.com [on-line]. 2015-10-22. [dostęp 2015-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-08)]. (ang.).
  74. ↑ a b Assassin’s Creed: Syndicate for PlayStation 4 Reviews. Metacritic. [dostęp 2015-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-09)]. (ang.).
  75. ↑ a b Assassin’s Creed: Syndicate for Xbox One Reviews. Metacritic. [dostęp 2015-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-17)]. (ang.).
  76. ↑ a b Assassin’s Creed: Syndicate for PC Reviews. Metacritic. [dostęp 2015-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-28)]. (ang.).
  77. ↑ “Assassin’s Creed: Syndicate” sales “clearly” impacted by “Unity”. [w:] eurogamer.net [on-line]. 2015-11-05. [dostęp 2015-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-08)]. (ang.).
  78. ↑ Stephany Nunneley: UK’s best-selling games of 2015: “FIFA 16” wins, PS4 tops in console and software sales. [w:] VG247 [on-line]. 2016-01-16. [dostęp 2016-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-12)]. (ang.).
  79. ↑ Jonathan Leack: Ubisoft’s “Assassin’s Creed” Hiatus is a $300+ Million Dollar Investment for Franchise’s Future. gamerevolution.com, 2016-02-11. [dostęp 2020-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-12)]. (ang.).
  80. ↑ Nathan Birch: “Assassin’s Creed: Origins” Doubles “Syndicate’s” Sales, Ubisoft Financials in Great Shape. wccftech.com, 2017-11-07. [dostęp 2020-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-04)]. (ang.).
  81. ↑ Game of the Year 2015. [w:] Games Radar [on-line]. 2015-12-31. [dostęp 2020-11-14]. (ang.).
  82. ↑ Matt Espineli: Top 25 Games of 2015. [w:] GameSpot [on-line]. 2015-12-21. [dostęp 2020-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-08)]. (ang.).
  83. ↑ The Best Video Games of 2015. [w:] Complex [on-line]. 2015-12-02. [dostęp 2020-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-28)]. (ang.).
  84. ↑ Readers’ top 50 games of 2015. [w:] Eurogamer [on-line]. 2016-12-16. [dostęp 2020-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-28)]. (ang.).
  85. ↑ Andrew Dyce: The Best 20 Video Games of 2015. [w:] Screen Rant [on-line]. 2016-01-13. [dostęp 2020-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-28)]. (ang.).
  86. ↑ Kirk Hamilton: The 12 Best Video Games of 2015. [w:] Kotaku [on-line]. 2016-04-01. [dostęp 2020-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-15)]. (ang.).
  87. ↑ Joe Juba: Ranking the Entire “Assassin’s Creed” Series. [w:] Game Informer [on-line]. GameStop, 2020-04-29. [dostęp 2020-11-19]. (ang.).
  88. ↑ Joe Juba: “Game Informer’s” Best Games of the Generation. [w:] Game Informer [on-line]. GameStop, 2020-10-02. [dostęp 2020-11-19]. (ang.).
  89. ↑ Nominees – The Game Awards 2015. Ola Balola, 2015-11-12. [dostęp 2015-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-14)]. (ang.).
  90. ↑ The Best Games of 2015 – Game of the Year 2015. GameSpot. [dostęp 2016-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-19)]. (ang.).
  91. ↑ Winners of the 2015 Canadian Videogame Awards announced. Straight.com, 2015-12-07. [dostęp 2020-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-16)]. (ang.).
  92. ↑ Canadian Videogame Awards 2015: Final Nominations Announced. Screen Rant, 2015-11-17. [dostęp 2020-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-04)]. (ang.).
  93. ↑ Best of 2015 Awards. Game Revolution. Net Revolution, 2016-01-01. [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-26)]. (ang.).
  94. ↑ IGN’s Best of 2015. IGN. [dostęp 2016-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-12)]. (ang.).
  95. ↑ Brendan Sinclair: Writers Guild of America doles out game nominations. Eurogamer, 2016-01-11. [dostęp 2016-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-06)]. (ang.).
  96. ↑ “Rise of the Tomb Raider” Leads D.I.C.E. Awards with 9 Nominations. [w:] GameSpot [on-line]. 2016-01-13. [dostęp 2016-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-16)]. (ang.).
  97. ↑ SXSW Gaming Awards Info. South by Southwest. [dostęp 2016-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-29)]. (ang.).
  98. ↑ Winners – National Academy of Video Game Trade Reviewers Corporation. National Academy of Video Game Trade Reviewers, 2016-03-21. [dostęp 2016-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-21)]. (ang.).
  99. ↑ BAFTA Games Awards 2016 Nominees Revealed. IGN, 2016-03-10. [dostęp 2016-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-13)]. (ang.).
Seria gier Assassin’s Creed
Gry
Główna seria
Inne gry
Książki
Filmy
Inne
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Assassin’s_Creed:_Syndicate&oldid=73137500”