CWJ

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
CWJ
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Producent

Warsztaty Szybowcowe ZASPL

Konstruktor

Wacław Czerwiński, Władysław Jaworski

Typ

szybowiec

Konstrukcja

górnopłat o konstrukcji drewnianej

Załoga

1

Historia
Data oblotu

1931

Lata produkcji

1931–1933

Wycofanie ze służby

1938

Liczba egz.

65

Dane techniczne
Wymiary
Rozpiętość

8,75 m

Długość

5,59 m

Wysokość

2,21 m

Powierzchnia nośna

13,00 m²

Masa
Własna

80 kg

Użyteczna

75 kg

Startowa

155 kg

Osiągi
Prędkość minimalna

42 km/h

Prędkość min. opadania

1,3 m/s

Doskonałość maks.

12

Współczynnik obciążenia konstrukcji

11,9 kg/m2

Dane operacyjne
Użytkownicy
Polska
Rzuty
Rzuty samolotu

CWJpolski szybowiec szkolny z okresu międzywojennego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1931 roku inż Wacław Czerwiński i Władysław Jaworski na podstawie poprzedniej konstrukcji CW-III, opracowali konstrukcję szybowca szkolnego do podstawowego szkolenia wymaganego (tzw. lotów ślizgowych) do uzyskania kategorii A. W projekcie nowego szybowca postawiono na prostą budowę, łatwy pilotaż wybaczający błędy pilota, odporność na uszkodzenia podczas twardych lądowań, łatwość napraw i nadzoru.

Prototyp CWJ-1 zbudowano w Warsztatach Szybowcowych Związku Awiatycznego Studentów Politechniki Lwowskiej. W październiku 1931 roku na lotnisku w Skniłowie wykonano oblot szybowca, a po próbach egzemplarz ten przekazano do Aeroklubu Lwowskiego i przetransportowany do Bezmiechowej. CWJ wziął udział w lotach szkoleniowych VI Wyprawy Szybowcowej w Bezmiechowej, na której konstruktor Wacław Czerwiński odbył siedem lotów ślizgowych szkoleniowych, a Władysław Jaworski jeden[1].

Udane próby i testy prototypu potwierdziły przydatność szybowca do szkolenia szybowników w Polsce. W 1933 opracowano nową wersją rozwojową CWJ bis Skaut. Od 1934 były stopniowo wycofywane, zastąpione je szybowcami Wrona. Ostatnie egzemplarze CWJ zostały skasowane w 1938 roku.

Użycie w lotnictwie[edytuj | edytuj kod]

CWJ był produkowany do roku 1933, m.in. na zamówienie Departamentu Lotnictwa Cywilnego dla szkół szybowcowych w kraju.

W latach 1932 - 1933 wybudowano 65 egzemplarzy tego szybowca. Na podstawie dokumentacji szybowca CWJ Koła Lotnicze LOPP zbudowały kilkanaście egzemplarzy, gdyż konstrukcja i budowa szybowca była prosta, a części metalowe można było zamówić w Warsztatach ZASPL. Przykładowo: Sekcja Lotnicza LOPP w Nowym Sączu zbudowała w warsztatach kolejowych 4 egzemplarze[2]. Łącznie powstało ich ok. 80. CWJ był jednym z najmniejszych szybowców szkolnych w Europie.

Szybowce CWJ były używane na wielu szybowiskach w Polsce, np:

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

Jednomiejscowy szybowiec szkolny, w układzie górnopłata.

Kadłub zbudowany z dwóch podłużnic sosnowych, składał się ze skrzynki i kratownicy. W przedniej części kadłuba zbudowano tzw. skrzynkę na podłużnicach, do której zamocowano płozy podwozia i hak startowy. W skrzynce osadzono siodełko pilota z drążkiem sterowym i orczykiem.

Podwozie to dwie płozy pod kadłubem zbudowane z resora stalowego z amortyzacją na gumowych krążkach.

Płat dwudźwigarowy, prostokątny, dwudzielny, usztywniony drutami umocowanymi od góry skrzydła do wieżyczki oraz z dołu do skrzynki kadłuba. Kryty sklejką od noska do pierwszego dźwigara, dalej płótnem. Wyposażony w lotki o napędzie linkowym.

W konstrukcji szybowca zastosowano stalowe okucia: do połączenia poszczególnych elementów szybowca (tzw. węzły sklejkowe nierozbieralne), mocowania skrzydeł i statecznika poziomego, steru kierunku, mocowania cięgien usztywniające płatów skrzydła oraz rolek linek sterowych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. VI Wyprawa Szybowcowa Skrzydlata Polska, nr 11/1931 s 271
  2. Leopold Kwiatkowski, „Rozwój szkoły w Tęgoborzu” Skrzydlata Polska, 2/1938 s 43-45
  3. Krystian Maślanka „Szybownictwo na Podbeskidziu s 21-24”
  4. Aeroklub Poznański [online], www.aeroklub.poznan.pl [dostęp 2017-12-02].
  5. NAC zdjęcie: Sygnatura: 1-N-2468-1

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wacław Czerwiński, Władysław Jaworski „Opis budowy Szybowca Szkolnego typu CWJ” wyd Ministerswo Komunikacji – Departament Lotnictwa Cywilnego, Warszawa 1932

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]