SL-2 Czarny Kot
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Konstruktor | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
drewniana |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu |
1924 |
| Wycofanie ze służby |
1925 |
| Liczba egz. |
1 |
| Liczba wypadków |
1 |
| Dane techniczne | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
10,7 m |
| Wydłużenie |
7,1 |
| Długość |
5,7 m |
| Wysokość |
1,8 m |
| Powierzchnia nośna |
16 m² |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 1 | |
| Użytkownicy | |
| Polska | |
SL-2 Czarny Kot – polski szybowiec amatorski zbudowany w dwudziestoleciu międzywojennym. Wziął udział w II Wszechpolskim Konkursie Szybowcowym.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1924 roku Jerzy Drzewiecki, student Politechniki Warszawskiej i członek Sekcji Lotniczej Koła Mechaników Studentów PW, opracował swą pierwszą konstrukcję – szybowiec SL-2 „Czarny Kot”. Prototyp został zbudowany w pomieszczeniach udostępnionych przez Centralne Warsztaty Lotnicze (CWL). Prawdopodobnie jeszcze w 1924 roku dokonano prób w locie szybowca na lotnisku mokotowskim. W październiku 1924 roku szybowiec został zaprezentowany na Wystawie Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej w Warszawie. W 1925 roku szybowiec został zgłoszony do udziału w II Wszechpolskim Konkursie Szybowcowym zorganizowanym na Oksywiu koło Gdyni w maju i czerwcu 1925 roku. Przeprowadzono w CWL remont szybowca, podczas którego usunięto uszkodzenia jakie szybowiec odniósł w trakcie wystawy i podczas przechowywania[1].
W połowie maja szybowiec został przetransportowany na miejsce konkursu, otrzymał numer konkursowy 6. Jego pilotem był kapitan Stanisław Jakubowski, pilot 1. pułku lotniczego, który wykonał 9 lotów o łącznym czasie 3 minut i 44 sekund. W pierwszym locie szybowiec pokonał dystans 170 m w ciągu 27 sekund oraz osiągnął wysokość ośmiu metrów ponad punkt startu. W drugim szybowiec utrzymał się w powietrzu przez 28 sekund[2]. Podczas trzeciego lotu szybowiec utrzymał się w powietrzu przez 31 sekund[3]. Podczas ostatniego lotu w dniu 6 czerwca 1925 roku szybowiec został uszkodzony[4]. W czasie uroczystego zakończenia konkursu pilot otrzymał V nagrodę w kategorii czas lotu w postaci nagród rzeczowych o wartości 250 zł. Konstruktor został uhonorowany dyplomem uznania[5][6].
Po zakończeniu konkursu przetransportowano szybowiec z powrotem do Warszawy, gdyż planowano jego użycie w konkursie szybowców w 1926 roku. Ten konkurs się nie odbył, a nieużywany szybowiec został skasowany[1].
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
Jednomiejscowy szybowiec konstrukcji drewnianej w układzie wolnonośnego górnopłatu. Kadłub o przekroju prostokątnym, kryty sklejką. Kabina pilota otwarta. Płat o obrysie prostokątnym, dwudzielny, dwudźwigarowy. Zamocowany do górnych podłożnic kadłuba[7]. Do pierwszego dźwigara kryty sklejką, dalej płótnem. Usterzenie krzyżowe, kryte płótnem. Lotki i stery napędzane linkami. Podwozie trójpunktowe z drewnianą płozą ogonową. Podwozie główne osiowe, dwukołowe, amortyzowane sznurem gumowym względem goleni[1][4].
Malowanie[edytuj | edytuj kod]
Powierzchnie płócienne w naturalnym kolorze cellonu. Elementy drewniane pokryte lakierem bezbarwnym. Na boku kadłuba była namalowana sylwetka czarnego kota, na tyle kadłuba i na spodzie płata umieszczono nazwę szybowca – „S.L.2”[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Glass 1976 ↓, s. 359.
- ↑ Kulczyński 2018 ↓, s. 42.
- ↑ Kulczyński 2018 ↓, s. 43.
- ↑ a b Cynk 1971 ↓, s. 678.
- ↑ Młody Lotnik i 10-11'1925 ↓, s. 13.
- ↑ Kulczyński 2018 ↓, s. 50-51.
- ↑ Skrzydlata Polska i 37'1955 ↓, s. 16.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy B. Cynk: Polish aircraft 1893-1939. London: Putman & Company, 1971. ISBN 0-370-00085-4. OCLC 831346721.
- Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976. OCLC 830596725.
- Robert Kulczyński: II Wszechpolski Konkurs Szybowcowy Oksywie koło Gdyni (17 maja–14 czerwca 1925 roku). W: Bohaterowie drugiego planu: materiały zebrane i przygotowane z okazji konferencji popularnonaukowej poświęconej przeszłości lotnictwa z cyklu „Historia Skrzydłami Malowana” pod patronatem Prezydenta Koszalina, Koszalin, 8-9 czerwca 2018 r. Warszawa: Fundacja Historyczna Lotnictwa Polskiego, 2018. ISBN 978-83-64424-48-9. OCLC 1101917462.
- Echa konkursu szybowców w Gdyni. „Młody Lotnik”. Nr 10-11/1925, 1925. Wydawnictwo Komitetu Stołecznego Ligi Obrony Powietrznej Państwa. OCLC 749292984.
- Zdzisław Gryglicki. Szybowiec S.L. 2. „Skrzydlata Polska”. 37/1955, 11 września 1955. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
