Chiara Lubich
Imię i nazwisko urodzenia |
Silvia Lubich |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Stanowisko |
założycielka |
Wyznanie | |
Odznaczenia | |
Chiara Lubich, wł. Silvia Lubich (ur. 22 stycznia 1920 w Trydencie, zm. 14 marca 2008 w Rocca di Papa)[1] – włoska działaczka katolicka, założycielka, przywódczyni ruchu Focolari i służebnica Boża Kościoła katolickiego[2].
Młodość i czasy wojenne
[edytuj | edytuj kod]Przyszła na świat w rodzinie drukarzy. Jej ojciec stracił pracę ze względu na swoje poglądy socjalistyczne. Rodzina przeżyła długi okres kryzysu ekonomicznego. Silvia zapisała się na studia filozoficzne w Wenecji. Żeby zarobić na utrzymanie, udzielała korepetycji, zaś w latach 40. XX wieku uczyła w szkołach podstawowych swego rodzinnego miasta.
Focolari
[edytuj | edytuj kod]W czasie wojny – 7 grudnia 1943 – złożyła prywatne śluby, konsekrując swoje życie Bogu. 13 maja 1944 wojska alianckie dotkliwie zbombardowały Trydent. Dom rodzinny Silvii Lubich został zburzony. Członkowie jej rodziny wyjechali w góry, Silvia pozostała w mieście, uważając to za swoje życiowe powołanie. Wracając do miasta spotkała kobietę, która straciła czworo dzieci. Spotkanie to wpłynęło na Sylvię – zdecydowała, że chce w swoim życiu dzielić ból ludzkości.
W 1948 Lubich poznała w Parlamencie Włoskim pisarza i dziennikarza Igino Giordano, jednego z pionierów ekumenizmu. Zaczęła nazywać go Foco (pol. Ogień). Giordano został uznany później za współzałożyciela ruchu katolickiego Focolari.
W 1949 w czasie rekolekcji wakacyjnych w Tonadico w Dolomitach, po mszy świętej, Lubich zyskała przeczucie dotyczące powstającego ruchu i jej własnego życia. Podjęto decyzję o wysłaniu Pasquale Foresi na studia, by przygotował się do kapłaństwa – miał być pierwszym księdzem ruchu.
Rozwój ruchu
[edytuj | edytuj kod]Po tragicznych wydarzeniach na Węgrzech w 1956 Lubich postanowiła odpowiedzieć na apel papieża Piusa XII, który prosił, by imię Boga powróciło „na place, do domów, fabryk i szkół”. Zainicjowała wówczas dzieło nazywane później Volontari di Dio (pol. Wolontariusze Boga), w którym osoby świeckie różnych stanów i zawodów miały czynić Boga obecnym w społeczeństwie.
Kilka lat później, w 1962 papież Jan XXIII zaaprobował ruch. Statuty zaś zostały zaaprobowane przez Jana Pawła II dopiero w 1990.
W 1964 powstała pierwsza cittadella (pol. miasteczko) na wzgórzach w Valdarno pod Florencją. Był to typ wspólnoty, której członkowie żyli duchowością jedności we wszystkich aspektach życia codziennego. Cittadelle powstawały później w różnych częściach świata. Forma ruchu, w którym mieli skupiać się ludzie młodzi, powstała w 1966 – było to Movimento Gen.
Po wizycie w Brazylii w 1991 Lubich zapoczątkowała tzw. Economia di Comunione. Uderzona biedą brazylijskich fawelas, postanowiła wprowadzać w życie nowy sposób podziału wypracowanych przez wspólnoty dóbr – podział zysków na trzy części, z których jedna miała być przeznaczona na rozwój farmy, druga dla biednych, a trzecia na formację członków ruchu. Wspólnoty produkcyjne tego typu w bardzo szybkim czasie zaczęły powstawać w wielu krajach na całym świecie.
W latach 1997–1998 poświęciła się sprawom dialogu międzyreligijnego. Była zapraszana przez mniszki buddyjskie do Tajlandii, czarnych muzułmanów do Nowego Jorku i wspólnotę żydowską do Buenos Aires w Argentynie.
Ostatnie lata
[edytuj | edytuj kod]2 listopada 2006, mając 86 lat, trafiła do szpitala – Policlinico Gemelli w Rzymie. Z tej okazji Benedykt XVI przesłał jej swoje życzenia powrotu do zdrowia i błogosławieństwo. Dwa lata później 10 marca 2008 ponownie trafiła do tej samej kliniki. Znowu o swojej pamięci w modlitwie zapewniał ją papież. Odwiedził ją patriarcha Bartłomiej. 13 marca 2008 powróciła do miejsca zamieszkania – Rocca di Papa, gdzie nazajutrz zmarła. Miała 88 lat.
Proces beatyfikacyjny
[edytuj | edytuj kod]Jej proces beatyfikacyjny rozpoczął się 27 stycznia 2015 roku[2].
Wybrane nagrody i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]
Doktoraty honoris causa[edytuj | edytuj kod]
|
Honorowe obywatelstwa[edytuj | edytuj kod]
|
Publikacje (wydania polskie)
[edytuj | edytuj kod]- Tylko jedno, Księgarnia św. Jacka 1986
- Klucz do jedności, Księgarnia św. Jacka 1989, ISBN 83-7030-034-0
- Modlić się jak aniołowie, Kraków 1992
- Przygoda jedności • Z założycielką Ruchu Focolari rozmawia Franka Zambonini, WAM 1995, ISBN 83-7097-164-4
- Patrzeć na wszystkie kwiaty • Wybór tekstów teologicznych z dwumiesięcznika „Nuova Umanit'a”, Kraków 1996 (razem z G. Rosse, P. Coda, G. M. Zanghi) ISBN 83-905853-0-8
- Powraca Boże Narodzenie..., Fundacja Mariapoli 1997, ISBN 83-905853-1-6
- Pisać Ewangelię życiem, Fundacja Mariapoli 1998, ISBN 83-905853-2-4
- Gdzie budzi się życie • Rozmowy o rodzinie, Wydawnictwo Sióstr Loretanek 1999, ISBN 83-7257-010-8
- Dlaczego mnie opuściłeś? • Cierpienie w świetle duchowości jedności, Fundacja Mariapoli 2000, ISBN 83-7221-151-5
- Rozważania, Fundacja Mariapoli 2001, ISBN 83-7221-347-X
- Krzyk opuszczenia • Jezus ukrzyżowany i opuszczony w historii i w życiu Ruchu Focolari od czasu powstania Ruchu w 1943 r. do początku trzeciego tysiąclecia, Fundacja Mariapoli 2001, ISBN 83-7221-249-X
- Każda chwila jest darem, Fundacja Mariapoli 2002, ISBN 83-905853-8-3
- Charyzmat jedności, Wydawnictwo M 2007, ISBN 978-83-60725-04-7
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Centro Chiara Lubich - Nota biografica. centrochiaralubich.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-17)]. (pol.) [dostęp 2011-11-02]
- ↑ a b Chiara Lubich na drodze do beatyfikacji. [dostęp 2015-12-25].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- ISNI: 0000000110331338
- VIAF: 114546179
- LCCN: n79058691
- GND: 11857468X
- NDL: 00621022
- LIBRIS: sq47crfb4g45936
- BnF: 11913544s
- SUDOC: 02699691X
- SBN: CFIV002534
- NKC: jn19990005204
- BNE: XX985123
- NTA: 068951493
- CiNii: DA09343629
- Open Library: OL78882A
- PLWABN: 9810646493005606
- NUKAT: n95006378
- PTBNP: 33655
- CANTIC: a10386439
- NSK: 000020049
- BNA: 000047661
- CONOR: 5662051
- BNC: 000126109
- ΕΒΕ: 310408
- BLBNB: 000577236
- KRNLK: KAC200600561
- LIH: LNB:V*51993;=BN
- Włoscy działacze praw człowieka
- Odznaczeni Orderem Zasługi Republiki Włoskiej
- Odznaczeni Orderem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec
- Odznaczeni Orderem Krzyża Południa
- Laureaci Nagrody Templetona
- Laureaci Nagrody UNESCO za Wychowanie dla Pokoju
- Doktorzy honoris causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II
- Ludzie urodzeni w Trydencie
- Urodzeni w 1920
- Zmarli w 2008