Formuła 1 Sezon 2005

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon 2005 Mistrzostw Świata Formuły 1
Ilustracja
Fernando Alonso
Inauguracja

6 marca

Zakończenie

16 października

Liczba wyścigów

19

Mistrzowie
Kierowcy

Fernando Alonso

Konstruktorzy

Renault

Poprzedni sezon Następny sezon

Sezon 2005 Formuły 1 – 56. sezon o Mistrzostwo Świata Formuły 1. Tytuł mistrza kierowców zdobył Fernando Alonso pobijając rekord najmłodszego mistrza świata Michaela Schumachera z 1994 roku, natomiast tytuł mistrza konstruktorów zdobyła ekipa Renault.

Lista startowa[edytuj | edytuj kod]

Zespół Konstruktor Samochód Silnik (3.0l V10) Opony Nr Kierowcy wyścigowi Rundy Kierowcy rezerwowi
Włochy Scuderia Ferrari Marlboro Ferrari F2004M
F2005
Włochy Ferrari
053
055
B 1 Niemcy Michael Schumacher 1–19 Włochy Luca Badoer
Hiszpania Marc Gené 
2 Brazylia Rubens Barrichello 1–19
Wielka Brytania Lucky Strike BAR Honda BAR-Honda 007 Japonia Honda
RA005E
M 3 Wielka Brytania Jenson Button 1–4, 7–19 Brazylia Enrique Bernoldi
Wielka Brytania Anthony Davidson 
4 Japonia Takuma Satō 1, 3–4, 7–19 
Wielka Brytania Anthony Davidson 2
Mild Seven Renault F1 Team Renault R25 Renault
RS25
M 5 Hiszpania Fernando Alonso 1–19 Finlandia Heikki Kovalainen
Franck Montagny 
6 Włochy Giancarlo Fisichella 1–19
Wielka Brytania BMW Williams F1 Team Williams-BMW FW27 Niemcy BMW
P84/5
M 7 Australia Mark Webber 1–19 Brazylia Antônio Pizzonia
Niemcy Nico Rosberg 
8 Niemcy Nick Heidfeld 1–14 
Brazylia Antônio Pizzonia 15–19
Wielka Brytania Team McLaren Mercedes[a] McLaren-Mercedes MP4-20 Niemcy Mercedes
FO 110R
M 9 Finlandia Kimi Räikkönen 1–19 Hiszpania Pedro de la Rosa
Austria Alexander Wurz 
10 Kolumbia Juan Pablo Montoya 1–2, 4–19 
Hiszpania Pedro de la Rosa
Austria Alexander Wurz 4
Szwajcaria Sauber Petronas Sauber-Petronas C24 Malezja Petronas
05A
M 11 Kanada Jacques Villeneuve 1–19  
12 Brazylia Felipe Massa 1–19
Wielka Brytania Red Bull Racing RBR-Cosworth RB1 Wielka Brytania Cosworth
TJ2005
M 14 Wielka Brytania David Coulthard 1–19 Szwajcaria Neel Jani
Austria Christian Klien
Stany Zjednoczone Scott Speed 
15 Austria Christian Klien 1–3, 8–19 
Włochy Vitantonio Liuzzi 4–7
Japonia Panasonic Toyota Racing Toyota TF105
TF105B
Japonia Toyota
RVX-05
M 16 Włochy Jarno Trulli 1–19 Olivier Panis
Brazylia Ricardo Zonta 
17 Niemcy Ralf Schumacher 1–8, 10–19 
Brazylia Ricardo Zonta 9
Irlandia Jordan Grand Prix Jordan-Toyota EJ15
EJ15B
Japonia Toyota
RVX-05
B 18 Portugalia Tiago Monteiro 1–19 Monako Robert Doornbos[b]
Dania Nicolas Kiesa
Holandia Nicky Pastorelli
Japonia Sakon Yamamoto 
19 Indie Narain Karthikeyan 1–19
Włochy Minardi F1 Team Minardi-Cosworth Minardi PS04B
Minardi PS05
Wielka Brytania Cosworth
CRL-3
TJ2005
B 20 Austria Patrick Friesacher 1–11 Izrael Chanoch Nissany
Włochy Enrico Toccacelo 
Monako Robert Doornbos[b] 12–19 
21 Holandia Christijan Albers 1–19
Zespół Konstruktor Samochód Silnik (3.0l V10) Opony Nr Kierowcy wyścigowi Rundy Kierowcy rezerwowi

Zmiany przed sezonem[edytuj | edytuj kod]

Zmiany wśród zespołów[edytuj | edytuj kod]

Zmiany wśród kierowców[edytuj | edytuj kod]

Zmiany w trakcie sezonu[edytuj | edytuj kod]

Zmiany wśród zespołów[edytuj | edytuj kod]

Zmiany wśród kierowców[edytuj | edytuj kod]

Eliminacje[edytuj | edytuj kod]

Grand Prix Tor Data
1 Australii Australia Albert Park Circuit 6 marca Rezultat
2 Malezji Malezja Sepang International Circuit 20 marca Rezultat
3 Bahrajnu Bahrajn Bahrain International Circuit 3 kwietnia Rezultat
4 San Marino San Marino Autodromo Enzo e Dino Ferrari 24 kwietnia Rezultat
5 Hiszpanii Hiszpania Circuit de Catalunya 8 maja Rezultat
6 Monako Monako Circuit de Monaco 22 maja Rezultat
7 Europy Unia Europejska Nürburgring 29 maja Rezultat
8 Kanady Kanada Gilles Villeneuve Circuit 12 czerwca Rezultat
9 Stanów Zjednoczonych Stany Zjednoczone Indianapolis Motor Speedway 19 czerwca Rezultat
10 Francji Circuit de Nevers Magny Cours 3 lipca Rezultat
11 Wielkiej Brytanii Wielka Brytania Silverstone Circuit 10 lipca Rezultat
12 Niemiec Niemcy Hockenheimring 24 lipca Rezultat
13 Węgier Węgry Hungaroring 31 lipca Rezultat
14 Turcji Turcja Istanbul Autodrom Circuit 21 sierpnia Rezultat
15 Włoch Włochy Autodromo Nazionale di Monza 4 września Rezultat
16 Belgii Belgia Circuit of Spa Francorchamps 11 września Rezultat
17 Brazylii Brazylia Autodromo Carlos Pace 25 września Rezultat
18 Japonii Japonia Suzuka International Racing Course 9 października Rezultat
19 Chin Shanghai International Circuit 16 października Rezultat

Zmiany[edytuj | edytuj kod]

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Najlepsze wyniki w Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Pole position Najszybsze okrążenie Zwycięzca
1 Włochy Giancarlo Fisichella Renault Hiszpania Fernando Alonso Renault Włochy Giancarlo Fisichella Renault
2 Hiszpania Fernando Alonso Renault Finlandia Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes Hiszpania Fernando Alonso Renault
3 Hiszpania Fernando Alonso Renault Hiszpania Pedro de la Rosa McLaren-Mercedes Hiszpania Fernando Alonso Renault
4 Finlandia Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes Niemcy Michael Schumacher Ferrari Hiszpania Fernando Alonso Renault
5 Finlandia Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes Włochy Giancarlo Fisichella Renault Finlandia Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes
6 Finlandia Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes Niemcy Michael Schumacher Ferrari Finlandia Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes
7 Niemcy Nick Heidfeld Williams-BMW Hiszpania Fernando Alonso Renault Hiszpania Fernando Alonso Renault
8 Wielka Brytania Jenson Button B.A.R.-Honda Finlandia Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes Finlandia Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes
9 Włochy Jarno Trulli Toyota Niemcy Michael Schumacher Ferrari Niemcy Michael Schumacher Ferrari
10 Hiszpania Fernando Alonso Renault Finlandia Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes Hiszpania Fernando Alonso Renault
11 Hiszpania Fernando Alonso Renault Finlandia Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes Kolumbia Juan Pablo Montoya McLaren-Mercedes
12 Finlandia Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes Finlandia Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes Hiszpania Fernando Alonso Renault
13 Niemcy Michael Schumacher Ferrari Finlandia Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes Finlandia Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes
14 Finlandia Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes Kolumbia Juan Pablo Montoya McLaren-Mercedes Finlandia Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes
15 Finlandia Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes Finlandia Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes Kolumbia Juan Pablo Montoya McLaren-Mercedes
16 Kolumbia Juan Pablo Montoya McLaren-Mercedes Niemcy Ralf Schumacher Toyota Finlandia Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes
17 Hiszpania Fernando Alonso Renault Finlandia Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes Kolumbia Juan Pablo Montoya McLaren-Mercedes
18 Niemcy Ralf Schumacher Toyota Finlandia Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes Finlandia Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes
19 Hiszpania Fernando Alonso Renault Finlandia Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes Hiszpania Fernando Alonso Renault

Klasyfikacje szczegółowe[edytuj | edytuj kod]

Kierowcy[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja kierowców na wykresie
Poz. Kierowca Konstruktor Australia Malezja Bahrajn San Marino Hiszpania Monako Unia Europejska Kanada Stany Zjednoczone Wielka Brytania Niemcy Węgry Turcja Włochy Belgia Brazylia Japonia Pkt.
1 Hiszpania Fernando Alonso Renault 3 1 1 1 2 4 1 NU NW 1 2 1 11 2 2 2 3 3 1 133
2 Finlandia Kimi Räikkönen McLaren 8 9 3 NU 1 1 11 1 NW 2 3 NU 1 1 4 1 2 1 2 112
3 Niemcy Michael Schumacher Ferrari NU 7 NU 2 NU 7 5 2 1 3 6 5 2 NU 10 NU 4 7 NU 62
4 Kolumbia Juan Pablo Montoya McLaren 6 4 7 5 7 DK NW NU 1 2 NU 3 1 14 1 NU NU 60
5 Włochy Giancarlo Fisichella Renault 1 NU NU NU 5 12 6 NU NW 6 4 4 9 4 3 NU 5 2 4 58
6 Niemcy Ralf Schumacher Toyota 12 5 4 9 4 6 NU 6 7 8 6 3 12 6 7 8 8 3 45
7 Włochy Jarno Trulli Toyota 9 2 2 5 3 10 8 NU NW 5 9 14 4 6 5 NU 13 NU 15 43
8 Brazylia Rubens Barrichello Ferrari 2 NU 9 NU 9 8 3 3 2 9 7 10 10 10 12 5 6 11 12 38
9 Wielka Brytania Jenson Button BAR 11 NU NU DK 10 NU NW 4 5 3 5 5 8 3 7 5 8 37
10 Australia Mark Webber Williams 5 NU 6 7 6 3 NU 5 NW 12 11 NS 7 NU 14 4 NS 4 7 36
11 Niemcy Nick Heidfeld Williams NU 3 NU 6 10 2 2 NU NW 14 12 11 6 NU 28
12 Wielka Brytania David Coulthard Red Bull 4 6 8 11 8 NU 4 7 NW 10 13 7 NU 7 15 NU NU 6 9 24
13 Brazylia Felipe Massa Sauber 10 10 7 10 11 9 14 4 NW NU 10 8 14 NU 9 10 11 10 6 11
14 Kanada Jacques Villeneuve Sauber 13 NU 11 4 NU 11 13 9 NW 8 14 15 NU 11 11 6 12 12 10 9
15 Austria Christian Klien Red Bull 7 8 NW 8 NW NU 15 9 NU 8 13 9 9 9 5 9
16 Portugalia Tiago Monteiro Jordan 16 12 10 13 12 13 15 10 3 13 17 17 13 15 17 8 NU 13 11 7
17 Austria Alexander Wurz McLaren 3 6
18 Indie Narain Karthikeyan Jordan 15 11 NU 12 13 NU 16 NU 4 15 NU 16 12 14 20 11 15 15 NU 5
19 Holandia Christijan Albers Minardi NU 13 13 NU NU 14 17 11 5 NU 18 13 NS NU 19 12 14 16 16 4
20 Hiszpania Pedro de la Rosa McLaren 5 4
21 Austria Patrick Friesacher Minardi 17 NU 12 NU NU NU 18 NU 6 NU 19 3
22 Brazylia Antônio Pizzonia Williams 7 15 NU NU 13 2
23 Japonia Takuma Satō BAR 14 NU DK 12 NU NW 11 16 12 8 9 16 NU 10 DK NU 1
24 Włochy Vitantonio Liuzzi Red Bull 8 NU NU 9 1
25 Monako Robert Doornbos Minardi 18 NU 13 18 13 NU 14 14 0
Wielka Brytania Anthony Davidson BAR NU 0
Brazylia Ricardo Zonta Toyota NW 0
Poz. Kierowca Konstruktor Australia Malezja Bahrajn San Marino Hiszpania Monako Unia Europejska Kanada Stany Zjednoczone Wielka Brytania Niemcy Węgry Turcja Włochy Belgia Brazylia Japonia Pkt.

Konstruktorzy[edytuj | edytuj kod]

Poz. Konstruktor Nr Australia Malezja Bahrajn San Marino Hiszpania Monako Unia Europejska Kanada Stany Zjednoczone Wielka Brytania Niemcy Węgry Turcja Włochy Belgia Brazylia Japonia Pkt.
1 Renault 5 3 1 1 1 2 4 1 NU NW 1 2 1 11 2 2 2 3 3 1 191
6 1 NU NU NU 5 12 6 NU NW 6 4 4 9 4 3 NU 5 2 4
2 Wielka Brytania McLaren-Mercedes 9 8 9 3 NU 1 1 11 1 NW 2 3 NU 1 1 4 1 2 1 2 182
10 6 4 5 3 7 5 7 DK NW NU 1 2 NU 3 1 14 1 NU NU
3 Włochy Ferrari 1 NU 7 NU 2 NU 7 5 2 1 3 6 5 2 NU 10 NU 4 7 NU 100
2 2 NU 9 NU 9 8 3 3 2 9 7 10 10 10 12 5 6 11 12
4 Japonia Toyota 16 9 2 2 5 3 10 8 NU NW 5 9 14 4 6 5 NU 13 NU 15 88
17 12 5 4 9 4 6 NU 6 NW 7 8 6 3 12 6 7 8 8 3
5 Wielka Brytania Williams-BMW 7 5 NU 6 7 6 3 NU 5 NW 12 11 NS 7 NU 14 4 NS 4 7 66
8 NU 3 NU 6 10 2 2 NU NW 14 12 11 6 NU 7 15 NU NU 13
6 Wielka Brytania BAR-Honda 3 11 NU NU DK WYK WYK 10 NU NW 4 5 3 5 5 8 3 7 5 8 38
4 14 NU NU DK WYK WYK 12 NU NW 11 16 12 8 9 16 NU 10 DK NU
7 Wielka Brytania Red Bull-Cosworth 14 4 6 8 11 8 NU 4 7 NW 10 13 7 NU 7 15 NU NU 6 9 34
15 7 8 NW 8 NU NU 9 8 NW NU 15 9 NU 8 13 9 9 9 5
8 Szwajcaria Sauber-Petronas 11 13 NU 11 4 NU 11 13 9 NW 8 14 15 NU 11 11 6 12 12 10 20
12 10 10 7 10 11 9 14 4 NW NU 10 8 14 NU 9 10 11 10 6
9 Irlandia Jordan-Toyota 18 16 12 10 13 12 13 15 10 3 13 17 17 13 15 17 8 NU 13 11 12
19 15 11 NU 12 13 NU 16 NU 4 15 NU 16 12 14 20 11 15 15 NU
10 Włochy Minardi-Cosworth 20 17 NU 12 NU NU NU 18 NU 6 NU 19 18 NU 13 18 13 NU 14 14 7
21 NU 13 13 NU NU 14 17 11 5 NU 18 13 NS NU 19 12 14 16 16
Poz. Konstruktor Nr Australia Malezja Bahrajn San Marino Hiszpania Monako Unia Europejska Kanada Stany Zjednoczone Wielka Brytania Niemcy Węgry Turcja Włochy Belgia Brazylia Japonia Pkt.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Od Grand Prix Australii do Grand Prix Niemiec 2005 zespół startował pod nazwą West McLaren Mercedes
  2. a b Robert Doornbos jest holenderskim kierowcą wyścigowym, jednak ścigał się on pod flagą Monako[22]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marek Roczniak: Jaguar Racing i Cosworth sprzedane. f1wm.pl, 2004-11-15. [dostęp 2021-06-14]. (pol.).
  2. Marek Roczniak: Midland kupuje zespół Jordan Grand Prix. f1wm.pl, 2004-11-15. [dostęp 2021-06-14]. (pol.).
  3. Marek Roczniak: Mark Webber podpisał kontrakt z zespołem Williams. f1wm.pl, 2004-07-28. [dostęp 2021-06-14]. (pol.).
  4. Marek Roczniak: Nick Heidfeld drugim kierowcą zespołu Williams w sezonie 2005. f1wm.pl, 2005-01-31. [dostęp 2021-06-14]. (pol.).
  5. Marek Roczniak: Jenson Button podpisał kontrakt z zespołem Williams!. f1wm.pl, 2004-08-06. [dostęp 2021-06-14]. (pol.).
  6. Marek Roczniak: Jenson Button pozostaje w zespole B.A.R na przyszły sezon. f1wm.pl, 2004-10-20. [dostęp 2021-06-14]. (pol.).
  7. Marek Roczniak: Monteiro i Karthikeyan kierowcami Jordana w sezonie 2005. f1wm.pl, 2005-02-03. [dostęp 2021-06-14]. (pol.).
  8. Marek Roczniak: Patrick Friesacher drugim kierowcą Minardi w sezonie 2005. f1wm.pl, 2005-02-15. [dostęp 2021-06-14]. (pol.).
  9. Marek Roczniak: Zespół Minardi potwierdza zatrudnienie Christijana Albersa. f1wm.pl, 2004-12-23. [dostęp 2021-06-14]. (pol.).
  10. Marek Roczniak: Toyota potwierdza zatrudnienie Ralfa Schumachera na trzy sezony. f1wm.pl, 2004-07-07. [dostęp 2021-06-14]. (pol.).
  11. Marek Roczniak: Zespół Renault potwierdza zatrudnienie Giancarlo Fisichelli. f1wm.pl, 2004-07-28. [dostęp 2021-06-14]. (pol.).
  12. Marek Roczniak: Zespół Sauber podpisuje dwuletni kontrakt z Jacquesem Villeneuve’em. f1wm.pl, 2004-09-15. [dostęp 2021-06-14]. (pol.).
  13. Marek Roczniak: Zespół McLaren potwierdza zatrudnienie Juana Pablo Montoi w 2005 r.. f1wm.pl, 2003-11-17. [dostęp 2021-06-14]. (pol.).
  14. Marek Roczniak: David Coulthard kierowcą Red Bull Racing w sezonie 2005. f1wm.pl, 2004-12-17. [dostęp 2021-06-14]. (pol.).
  15. Marek Roczniak: Bolidy McLarena bez reklam West już od kwalifikacji do GP Węgier. f1wm.pl, 2005-07-23. [dostęp 2021-06-14]. (pol.).
  16. Marek Roczniak: Zespół B.A.R wykluczony z dwóch wyścigów. f1wm.pl, 2005-05-05. [dostęp 2021-06-14]. (pol.).
  17. Marek Roczniak: Davidson zastąpi Sato w dalszej części weekendu GP Malezji. f1wm.pl, 2005-03-19. [dostęp 2021-06-14]. (pol.).
  18. Marek Roczniak: De la Rosa zastąpi Montoyę w Bahrajnie. f1wm.pl, 2005-03-30. [dostęp 2021-06-14]. (pol.).
  19. Marek Roczniak: Wurz zastąpi Montoyę w Grand Prix San Marino. f1wm.pl, 2005-04-19. [dostęp 2021-06-14]. (pol.).
  20. Marek Roczniak: Zonta zastąpi Ralfa Schumachera w GP USA. f1wm.pl, 2005-06-18. [dostęp 2021-06-14]. (pol.).
  21. Marek Roczniak: Doornbos zastąpi Friesachera w Minardi począwszy od GP Niemiec. f1wm.pl, 2005-07-19. [dostęp 2021-06-14]. (pol.).
  22. F1 Championship Classifiaction 2005. fia.com. [dostęp 2022-03-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-03-14)]. (ang.).