Grand Prix Europy 1983

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grand Prix Europy 1983
John Player Grand Prix of Europe
14. wyścig z 15 w sezonie
387. Grand Prix Formuły 1
Tor Brands Hatch
Wielka Brytania Brands Hatch
Data

25 września 1983

Trasa
Liczba okrążeń

76

Długość okrążenia

4,207 km

Dystans

319,732 km

Uczestnicy
Zgłoszenia

29 kierowców

Zakwalifikowało się

26 kierowców

Ukończyło wyścig

15 kierowców

Wyniki
Pole position

Elio de Angelis
(1:12,092, Lotus)

Zwycięzca

Nelson Piquet
(1:36:45,865, Brabham)

Najszybsze
okrążenie

Nigel Mansell
(1:14,342, Williams)

14. Grand Prix w sezonie 1983
Poprzednie

Grand Prix Włoch

Następne

Grand Prix Południowej Afryki

Grand Prix Europy
1983 1984

Grand Prix Europy 1983 (oryg. John Player Grand Prix of Europe) – 14. runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1983, która odbyła się 25 września 1983, po raz pierwszy na torze Brands Hatch.

35. Grand Prix Europy, pierwsze zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1.

Klasyfikacja[edytuj | edytuj kod]

Poz Nr Kierowca Konstruktor Okrążenia Czas/powód NU Poz. start. Punkty
1 5 Brazylia Nelson Piquet Brabham-BMW 76 1:36:45.865 4 9
2 15 Francja Alain Prost Renault 76 + 6.571 8 6
3 12 Wielka Brytania Nigel Mansell Lotus-Renault 76 + 30.315 3 4
4 22 Włochy Andrea de Cesaris Alfa Romeo 76 + 34.396 14 3
5 35 Wielka Brytania Derek Warwick Toleman-Hart 76 + 44.915 11 2
6 36 Włochy Bruno Giacomelli Toleman-Hart 76 + 52.190 12 1
7 6 Włochy Riccardo Patrese Brabham-BMW 76 + 1:12.684 2  
8 9 Niemcy Manfred Winkelhock ATS-BMW 75 + 1 okrążenie 9  
9 28 Francja René Arnoux Ferrari 75 + 1 okrążenie 5  
10 16 Stany Zjednoczone Eddie Cheever Renault 75 + 1 okrążenie 7  
11 30 Belgia Thierry Boutsen Arrows-Ford 75 + 1 okrążenie 18  
12 33 Kolumbia Roberto Guerrero Theodore-Ford 75 + 1 okrążenie 21  
13 42 Wielka Brytania Jonathan Palmer Williams-Ford 74 + 2 okrążenia 25  
14 40 Szwecja Stefan Johansson Spirit-Honda 74 + 2 okrążenia 19  
15 26 Brazylia Raúl Boesel Ligier-Ford 73 + 3 okrążenia 23  
NU 27 Francja Patrick Tambay Ferrari 67 Wypadł z toru 6  
NU 3 Włochy Michele Alboreto Tyrrell-Ford 64 Silnik 26  
NU 32 Włochy Piercarlo Ghinzani Osella-Alfa Romeo 63 Przepustnica 24  
NU 29 Szwajcaria Marc Surer Arrows-Ford 50 Silnik 17  
NU 1 Finlandia Keke Rosberg Williams-Ford 43 Silnik 16  
NU 23 Włochy Mauro Baldi Alfa Romeo 39 Sprzęgło 15  
NU 7 Wielka Brytania John Watson McLaren-TAG 36 Wypadł z toru 10  
NU 4 Stany Zjednoczone Danny Sullivan Tyrrell-Ford 27 Wyciek oleju 20  
NU 8 Austria Niki Lauda McLaren-TAG 25 Silnik 13  
NU 11 Włochy Elio de Angelis Lotus-Renault 12 Pompa oleju 1  
NU 25 Francja Jean-Pierre Jarier Ligier-Ford 0 Sprzęgło 22  
NZ 17 Wielka Brytania Kenny Acheson RAM-Ford    
NZ 31 Włochy Corrado Fabi Osella-Alfa Romeo    
NZ 2 Francja Jacques Laffite Williams-Ford        

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  • Pole position: Elio de Angelis - 1:12.092
  • Najszybsze okrążenie: Nigel Mansell - 1:14.342 na okrążeniu 70