Grand Prix Niemiec 1983

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grand Prix Niemiec 1983
Großer Preis von Deutschland
10. wyścig z 15 w sezonie
383. Grand Prix Formuły 1
Tor Hockenheimring
Hockenheimring
Data

7 sierpnia 1983

Trasa
Liczba okrążeń

45

Długość okrążenia

6,797 km

Dystans

305,865 km

Uczestnicy
Zgłoszenia

29 kierowców

Zakwalifikowało się

26 kierowców

Ukończyło wyścig

13 kierowców

Wyniki
Pole position

Patrick Tambay
(1:49,328, Ferrari)

Zwycięzca

René Arnoux
(1:27:10,319, Ferrari)

Najszybsze
okrążenie

René Arnoux
(1:53,938, Ferrari)

10. Grand Prix w sezonie 1983
Poprzednie

Grand Prix Wielkiej Brytanii

Następne

Grand Prix Austrii

Grand Prix Niemiec
1982 1983 1984

Grand Prix Niemiec 1983 (oryg. Großer Preis von Deutschland) – 10. runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1983, która odbyła się 7 sierpnia 1983, po raz ósmy na torze Hockenheimring.

45. Grand Prix Niemiec, 31. zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1.

Klasyfikacja[edytuj | edytuj kod]

Poz. Nr. Kierowca Konstruktor Okrążeń Czas/powód NU Poz. start. Punktów
1 28 Francja René Arnoux Ferrari 45 1:27:10.319 2 9
2 22 Włochy Andrea de Cesaris Alfa Romeo 45 + 1:10.652 3 6
3 6 Włochy Riccardo Patrese Brabham-BMW 45 + 1:44.093 8 4
4 15 Francja Alain Prost Renault 45 + 2:00.750 5 3
5 7 Wielka Brytania John Watson McLaren-Ford 44 + 1 okrążenie 23 2
6 2 Francja Jacques Laffite Williams-Ford 44 + 1 okrążenie 15 1
7 29 Szwajcaria Marc Surer Arrows-Ford 44 + 1 okrążenie 20  
8 25 Francja Jean-Pierre Jarier Ligier-Ford 44 + 1 okrążenie 19  
9 30 Belgia Thierry Boutsen Arrows-Ford 44 + 1 okrążenie 14  
10 1 Finlandia Keke Rosberg Williams-Ford 44 + 1 okrążenie 12  
11 34 Wenezuela Johnny Cecotto Theodore-Ford 44 + 1 okrążenie 22  
12 4 Stany Zjednoczone Danny Sullivan Tyrrell-Ford 43 + 2 okrążenia 21  
13 5 Brazylia Nelson Piquet Brabham-BMW 42 Zapalił się 4  
DK 8 Austria Niki Lauda McLaren-Ford 44 Dyskwalifikacja 18  
NU 16 Stany Zjednoczone Eddie Cheever Renault 38 Prob. z paliwem 6  
NU 32 Włochy Piercarlo Ghinzani Osella-Alfa Romeo 34 Wyciek oleju 26  
NU 26 Brazylia Raúl Boesel Ligier-Ford 27 Silnik 25  
NU 23 Włochy Mauro Baldi Alfa Romeo 24 Turbo 7  
NU 36 Włochy Bruno Giacomelli Toleman-Hart 19 Turbo 10  
NU 35 Wielka Brytania Derek Warwick Toleman-Hart 17 Silnik 9  
NU 40 Szwecja Stefan Johansson Spirit-Honda 11 Silnik 13  
NU 27 Francja Patrick Tambay Ferrari 11 Silnik 1  
NU 11 Włochy Elio de Angelis Lotus-Renault 10 Silnik 11  
NU 3 Włochy Michele Alboreto Tyrrell-Ford 4 Pompa paliwa 16  
NU 12 Wielka Brytania Nigel Mansell Lotus-Renault 1 Silnik 17  
NU 33 Kolumbia Roberto Guerrero Theodore-Ford 0 Silnik 24  
NZ 17 Wielka Brytania Kenny Acheson RAM-Ford    
NZ 31 Włochy Corrado Fabi Osella-Alfa Romeo    
NZ 9 Niemcy Manfred Winkelhock ATS-BMW        

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  • Pole position: Patrick Tambay – 1:49.328
  • Najszybsze okrążenie: René Arnoux – 1:53.938 na okrążeniu 12