Jan Ignacy Dłuski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Ignacy Dłuski
Biskup
Herb duchownego
Data i miejsce urodzenia

4 listopada 1724[a]
Kumowicz

Biskup pomocniczy kamieniecki
Okres sprawowania

1778 - ?

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Diakonat

28 marca 1750

Prezbiterat

23 maja 1750

Nominacja biskupia

1 czerwca 1778

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

?

Konsekrator

nieznany

Jan Ignacy Dłuski herbu Nałęcz (ur. 4 listopada 1724[a] w Kumowiczu, zm. ?) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy kamieniecki, kanonik kamieniecki w 1768 roku, oficjał kamieniecki w 1781 roku[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

28 marca 1750 przyjął święcenia diakonatu, a 23 maja 1750 prezbiteriatu.

1 czerwca 1778 papież Pius VI prekonizował go biskupem pomocniczym kamienieckim oraz biskupem in partibus infidelium hebrońskim. Brak informacji kiedy i od kogo przyjął sakrę biskupią.

Administrował diecezją podczas długich nieobecności biskupa Adama Stanisława Krasińskiego[2]. W 1773 ogłosił jezuitom w Kamieńcu Podolskim brewe Klemensa XIV o rozwiązaniu zakonu[3].

Data jego śmierci jest nieznana.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. a b dzień niepewny

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rodzina, herbarz szlachty polskiej, t. III, Warszawa 1906, s. 171.
  2. Adam Stanisław Krasiński. PSB. [dostęp 2018-07-28]. (pol.).
  3. Organizacja i funkcjonowanie szkoły podwydziałowej w Kamieńcu Podolskim w czasach Komisji Edukacji Narodowej. Akademia im. Jana Długosza w Częstochowie. [dostęp 2018-07-28]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]