Przejdź do zawartości

Krzysztof Kononowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzysztof Kononowicz
Ilustracja
Krzysztof Kononowicz (2000)
Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1963
Kętrzyn

Data i miejsce śmierci

6 marca 2025
Białystok

Zawód, zajęcie

kierowca, aktywista polityczny i samorządowy, wideobloger

Miejsce zamieszkania

Białystok

Narodowość

polska

Edukacja

zasadnicza szkoła zawodowa

Rodzice

Bronisław i Leonarda

Faksymile

Krzysztof Kononowicz (ur. 21 stycznia 1963 w Kętrzynie, zm. 6 marca 2025 w Białymstoku) – polski działacz polityczny i samorządowy, aktywista lokalny i wideobloger.

W 2006 kandydował na urząd prezydenta Białegostoku oraz do białostockiej rady miejskiej[1][2]. Stał się szerzej popularny po publikacji w serwisie YouTube swojego przemówienia w studiu wyborczym TV Jard[3]. O osobie Krzysztofa Kononowicza oraz fenomenie, jaki wytworzył, pisały także liczne serwisy i media zagraniczne[4][5][6][7].

Życiorys

Pochodził z rodziny o korzeniach kresowych. Urodził się w Kętrzynie[8] jako syn Bronisława (ur. 8 maja 1908 bądź 1918, zm. 5 października 2004)[9][10] i Leonardy (z domu Bykowicz; ur. 6 listopada 1930, zm. 1 września 2012)[11]. Miał dwóch braci: Bogumiła (ur. ok. 1959−1960, zm. 21 stycznia 2013)[12] i Mariana (ur. i zm. ok. 1962). Jego ojciec natomiast w latach 1949–1954 był więźniem łagrów[10]. Następnie ożenił się i wraz z żoną mieszkał w miejscowości Strzelce (w której się urodził) na terenie Białoruskiej SRR. Do Polski Kononowiczowie przyjechali w 1958 w ostatniej repatriacji ludności polskiej[13]. Osiedli na Mazurach, we wsi Wilkowo[14]. W 1975 przeprowadzili się do Białegostoku.

W Białymstoku Krzysztof Kononowicz ukończył szkołę podstawową oraz zasadniczą szkołę zawodową, jako kierowca-mechanik. Następnie odbył zasadniczą służbę wojskową[potrzebny przypis], a później zajmował się gospodarstwem rodziców[9]. W 1980 wstąpił do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” w Białymstoku[15], w 2002 zrezygnował z członkostwa w związku[15].

Od 1994 był bezrobotny[16]. Pracował w firmie Trans Mlecz[13], sprzątał w białostockim Urzędzie Miejskim[16], a także był zatrudniony jako kierowca autobusu w nieistniejącym już MPK Białystok.

Legitymacja NSZZ „Solidarność” należąca do Kononowicza

W wyborach samorządowych w 2006 kandydował z listy KWW Podlasie XXI wieku na urząd prezydenta Białegostoku (uzyskał 1676 głosów, co przełożyło się na 1,89% poparcia i przedostatnią, szóstą pozycję wśród wszystkich startujących)[1] oraz do rady miejskiej Białegostoku z okręgu wyborczego numer 4 (zdobył 102 głosy)[2]. Jego rzecznikiem prasowym w okresie kampanii wyborczej był lokalny działacz społeczny Adam Czeczetkowicz[17][18].

Stał się szerzej znany po publikacji w serwisie YouTube swojego przemówienia ze Studia Wyborczego TV Jard. Jego fragmenty pokazały również główne serwisy informacyjne największych stacji telewizyjnych m.in. Fakty, Wydarzenia, Wiadomości i Teleexpress. Fenomen kandydata Krzysztofa Kononowicza na prezydenta Białegostoku komentowały również portale internetowe: Onet.pl, Interia.pl, Gazeta.pl. Popularnością zaczęły cieszyć się liczne wypowiedzi Krzysztofa Kononowicza, takie jak[19]:

(...) Żeby nie było bandyctwa, żeby nie było złodziejstwa, żeby nie było niczego.

lub

(...) nie będzie biurokractwa, nie będzie łachmaństwa (...)

O osobie i fenomenie Krzysztofa Kononowicza pisały również liczne media zagraniczne, m.in. niemiecki „Der Spiegel[5] oraz australijski „The Sydney Morning Herald[4].

W 2006 założył Biuro Interwencji Obywatelskich, organizację społeczną działającą w Białymstoku[20][21][22].

Dziennik „Rzeczpospolita” ujawnił, że za medialnym wykreowaniem oraz namówieniem Krzysztofa Kononowicza do startu w wyborach stoją Adam Czeczetkowicz, który był jego rzecznikiem, oraz historyk dr Marek Czarniawski. Obydwaj byli członkami i działaczami Polskiej Partii Narodowej, a start Kononowicza miał za zadanie wypromowanie stworzonego przez nich komitetu wyborczego[23][24][25][26].

20 maja 2007 wziął udział w powtórzonych wyborach do Sejmiku Województwa Podlaskiego, gdzie kandydował ponownie z pierwszego miejsca na liście KWW Podlasia XXI wieku w okręgu wyborczym nr 1. Uzyskał poparcie na poziomie 295 głosów[27]. Podczas wyborów parlamentarnych w 2007 był członkiem białostockiej komisji wyborczej numer 101[28]. Sam KWW Podlasie XXI wieku nie zebrał wystarczającej do startu w wyborach ilości podpisów.

Pod koniec 2010, w związku ze swoją złą sytuacją materialną, ogłosił apel o pomoc finansową, co szybko spotkało się ze spontaniczną reakcją internautów. Uzbierano w kilkanaście dni kwotę 5859 złotych. Okazało się, że zbiórka została przeprowadzona nielegalnie. Pieniądze zostały ostatecznie dostarczone Kononowiczowi[29][30].

We wrześniu 2015 został we własnym domu napadnięty i okradziony, a także ciężko pobity[31]. W czerwcu 2016 Sąd Okręgowy w Białymstoku skazał napastników na kary pozbawienia wolności[32][33][34].

Od 2015 filmy nagrywane z udziałem Krzysztofa Kononowicza ponownie zaczęły zdobywać dużą popularność w serwisie YouTube[21][35][36][37]. Filmy charakteryzowały się amatorskim sposobem nagrywania i absurdalną, kontrowersyjną tematyką[38]. Z czasem filmy przedstawiające życie Kononowicza, Wojciecha „Majora” Suchodolskiego, innych współlokatorów Kononowicza i jego znajomych oraz tzw. redaktorów, zajmujących się nagrywaniem filmów, ich montażem oraz opieką nad Kononowiczem, zaczęto określać mianem Uniwersum Szkolna 17 (od adresu zamieszkania Kononowicza)[39].

Na samym początku stycznia 2020 kanał Kononowicza w serwisie YouTube przekroczył próg 100 tysięcy subskrypcji, a filmy zostały obejrzane ponad 26 milionów razy[40]. Filmy Krzysztofa Kononowicza były podawane jako przykład zjawiska patostreamingu, z racji prezentowania libacji alkoholowych czy wulgarnych kłótni między Kononowiczem a jego współlokatorem Wojciechem „Majorem” Suchodolskim (zm. 2023)[21][41][42].

9 grudnia 2019 został napadnięty i pobity we własnym domu przez trzech mężczyzn, którzy następnie go okradli[43][44].

W kwietniu 2020 znów uzyskał rozgłos w mediach ogólnopolskich po tym, jak publicznie stwierdził, że wirus SARS-CoV-2 nie istnieje, oraz zachęcał do łamania przepisów wprowadzonych w związku z pandemią COVID-19[45][46][47].

Pod koniec grudnia 2024 Kononowicz trafił do szpitala, następnie został wprowadzony w stan śpiączki farmakologicznej. W lutym 2025 został umieszczony w hospicjum, gdzie zmarł 6 marca tego samego roku[48].

Został pochowany 12 marca 2025 na cmentarzu parafialnym przy ul. św. Andrzeja Boboli w Białymstoku[49].

Kontrowersje wokół opieki nad Kononowiczem

W 2022 roku Kononowicz był bohaterem jednego z odcinków programu Sprawa dla reportera, prowadzonego przez Elżbietę Jaworowicz. W sprawie emisji odcinka ukazującego sprawę Kononowicza Rzecznik Praw Obywatelskich zainterweniował w Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji ponieważ uznał, że przedstawiane w programie treści nagrań często mają charakter wulgarny, przemocowy, a przede wszystkim uwłaczający godności tej osoby. KRRiT wszczęła postępowanie wyjaśniające[50][51].

Przedmiotem kontrowersji stała się opieka nad Kononowiczem ze strony ekipy kanału Mleczny Człowiek (na którym publikowane były nagrania przedstawiające Kononowicza). Samozwańczy opiekunowie Kononowicza byli oskarżani o m.in. wykorzystywanie finansowe bohatera materiałów, poniżanie go oraz inwigilację[38][39][52][53]. W tym czasie znacząco pogorszyły się stan zdrowia oraz mobilność Kononowicza. W 2024 roku zapowiedziano zakończenie działalności kanału, jednak nie doszło ono do skutku[54][55].

Obecność w kulturze masowej

Kononowicz wystąpił w jednym filmie fabularnym oraz jednym dokumentalnym:

W 2007 wystąpił w reklamie radiowej firmy Netia[58].

Wystąpił w teledysku do utworu „Nie będzie niczegohip-hopowego zespołu Grupa Operacyjna[59].

Wyniki wyborcze

Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
2006 KWW Podlasie XXI Wieku Prezydent Miasta Białegostoku 1676 (1,89%) N[60]
Rada Miasta Białegostoku nr 3 102 (0,71%) N[61]
2007 Sejmik Województwa Podlaskiego III Kadencji nr 1 295 (0,01%)N[62]

Przypisy

  1. a b Wyniki I tury wyborów na prezydenta Białegostoku w 2006 r.. pkw.gov.pl. [dostęp 2017-06-29].
  2. a b Wyniki głosowania na kandydata w obwodach. pkw.gov.pl. [dostęp 2017-06-29].
  3. Miłada Jędrysik: Morał z Kononowicza. wyborcza.pl. [dostęp 2019-08-17].
  4. a b Stephen Hutcheon, The sweater that has Poland in stitches [online], The Sydney Morning Herald, 15 listopada 2006 [dostęp 2019-06-03] (ang.).
  5. a b Sandra Voglreiter, YouTube-Kult: Polen-Borat im Proll-Pulli, „Spiegel Online”, 17 listopada 2006 [dostęp 2019-06-03].
  6. Przemek Siemion, Kononowicz in dutch newspaper... [online], 18 listopada 2006 [dostęp 2019-08-18].
  7. Internet-„Kult” um schrulligen Bürgermeisterkandidaten – derStandard.at [online], DER STANDARD [dostęp 2019-08-18] (niem.).
  8. Zdjęcie legitymacji Solidarności Krzysztofa Kononowicza. dziennik.pl. [dostęp 2017-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-30)].
  9. a b Anna Mierzyńska (Gazeta Współczesna) Współpraca: Urszula Dąbrowska, Anna Łubian (Kurier Poranny): Kononowicz: „Schudłem przez tę sławę”. nowiny24.pl. [dostęp 2019-04-17].
  10. a b Indeks Represjonowanych, Indeks Represjonowanych [online] [dostęp 2022-09-09].
  11. Matka Krzysztofa Kononowicza nie żyje. wspolczesna.pl. [dostęp 2019-05-04].
  12. Nie żyje brat Krzysztofa Kononowicza. fakt.pl. [dostęp 2017-07-01].
  13. a b Urszula Dąbrowska, Anna Łubian: Kim pan jest, panie Kononowicz?. gdansk.naszemiasto.pl. [dostęp 2018-11-24].
  14. KRZYSZTOF KONONOWICZ: Czuję się Warmiakiem. Olsztyn24. [dostęp 2018-11-24].
  15. a b Kononowicz: Byłem szefem Solidarności. dziennik.pl. [dostęp 2017-06-29].
  16. a b Joanna Dargiewicz: W Białymstoku będzie można pić umiarkowanie. poranny.pl. [dostęp 2017-06-29].
  17. Kononowicz show. wspolczesna.pl. [dostęp 2019-06-03].
  18. Monika Kosz-Koszewska: Chciał wypłynąć na Kononowiczu. poranny.pl. [dostęp 2019-08-15].
  19. Wirtualna Polska Media S.A, Biurokractwo i bandyctwo [online], wiadomosci.wp.pl, 19 grudnia 2006 [dostęp 2019-06-05].
  20. Jerzy Danilewicz: Kandydować może każdy. newsweek.pl. [dostęp 2019-05-04].
  21. a b c Bartosz Godziński: Krzysztof Kononowicz znów jest pośmiewiskiem. Jego reality show z Białegostoku śledzą tysiące internautów. natemat.pl. [dostęp 2019-05-04].
  22. Koniec z aktorstwem – wracam do polityki. interia.pl. [dostęp 2019-05-04].
  23. Kononowicz na prezydenta Warszawy?. wprost.pl. [dostęp 2017-07-02].
  24. Rafa Malinowski: Kto stoi obok. poranny.pl. [dostęp 2019-05-06].
  25. Krzysztof Kononowicz. Człowiek, który go „stworzył” nie chce żeby otrzymał pieniądze. wspolczesna.pl. [dostęp 2019-08-17].
  26. Piotr Babicki: Kto stał za Krzysztofem Kononowiczem?. media2.pl. [dostęp 2019-08-17].
  27. Protokół Wojewódzkiej Komisji Wyborczej z wyborów do Sejmiku Województwa Podlaskiego odbywających się 20 maja 2007 roku. Urząd Marszałkowski Województwa Podlaskiego. [dostęp 2017-06-29].
  28. Krzysztof Kononowicz był gwiazdą w komisji w V LO. poranny.pl. [dostęp 2019-05-08].
  29. Internauci nie zawiedli. Zebrali niemal 6 tysięcy złotych dla Krzysztofa Kononowicza [online], wspolczesna.pl [dostęp 2019-06-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-04].
  30. Internauci z Wykop.pl u Krzysztofa Kononowicza [online], Gazeta Współczesna, 23 grudnia 2010 [dostęp 2019-06-13].
  31. Krzysztof Kononowicz pobity i okradziony. Smutny koniec legendy. wyborcza.pl. [dostęp 2019-04-17].
  32. Krzysztof Kononowicz pobity we własnym domu. Ruszył proces. poranny.pl. [dostęp 2019-05-09].
  33. Izabela Krzewska: Krzysztof Kononowicz poczytalny czy nie? Zdecyduje biegły. Proces w sprawie pobicia. polskatimes.pl. [dostęp 2019-05-05].
  34. Izabela Krzewska: Pobili Krzysztofa Kononowicza, pójdą do więzienia. Jest wyrok. dziennikzachodni.pl. [dostęp 2019-05-05].
  35. Patryk Korzec: Kto to jest Krzysztof Kononowicz? Barwna postać, smutny koniec. pikio.pl. [dostęp 2019-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-18)].
  36. Patryk Przybyłowski: Był gwiazdą, chciał być prezydentem Polski. Dzisiaj żyje w koszmarnych warunkach. pikio.pl. [dostęp 2019-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-18)].
  37. Małgorzata I. Niemczyńska: Krzysztof Kononowicz: Nie mam niczego. wyborcza.pl. [dostęp 2019-04-17].
  38. a b Krzysztof Kononowicz znika z YouTube. Koniec kanału Mleczny Człowiek? - Rozrywka Radio ZET [online], rozrywka.radiozet.pl, 26 kwietnia 2024 [dostęp 2024-07-09].
  39. a b Krzysztof Kononowicz nie wie, że cierpi. Żyje jak w "Truman Show" [online], Antyweb, 21 czerwca 2022 [dostęp 2024-07-09].
  40. Kononowicz Orginal’s YouTube Stats (Summary Profile) – Social Blade Stats [online], socialblade.com [dostęp 2020-04-17] [zarchiwizowane z adresu 2022-09-06].
  41. Aleksandra Żelazińska, Patostreamerzy – nowe „gwiazdy” internetu [online], polityka.pl, 2018 [dostęp 2020-05-21].
  42. Alarm! – 29.06.2020 [online], VOD Tvp.pl [dostęp 2020-06-30].
  43. Krzysztof Kononowicz pobity i obrabowany. Trzy osoby zatrzymane. wiadomości.wp.pl. [dostęp 2019-12-21].
  44. Krzysztof Kononowicz napadnięty we własnym domu! [online], fakt.pl, 17 grudnia 2019 [dostęp 2019-12-29].
  45. Bogumił Storch, Patostreamerzy kpią z policji i prawa. Przekonują, że koronawirusa nie ma, robią dyskoteki w lesie [online], Gazeta Krakowska, 5 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-17].
  46. Policja bierze się za internetową twórczość Krzysztofa Kononowicza. Twierdził, że koronawirus nie istnieje [online], AntyFAKE [dostęp 2020-04-17].
  47. Uwaga! Ich głupota może dużo kosztować waszych najbliższych [online], fakt.pl, 6 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-17].
  48. Nie żyje Krzysztof Kononowicz [online], TVN24, 6 marca 2025 [dostęp 2025-03-06].
  49. Śmierć i pogrzeb Krzysztofa Kononowicza. Miasto Białystok odpowiada na zarzuty [online], Fakt, 12 marca 2025 [dostęp 2025-03-12].
  50. Skargi na "Sprawę dla reportera" z Kononowiczem. "Uwłaczanie godności" [online], Onet Kultura, 18 listopada 2022 [dostęp 2024-07-09].
  51. W „Sprawie dla reportera” pokazano poniżanego Kononowicza. Jest interwencja RPO i dochodzenie KRRiT [online], wirtualnemedia.pl, 18 listopada 2022 [dostęp 2024-07-09].
  52. Marcin Kałuski, Bielszczanin prowadzi kontrowersyjny kanał z Kononowiczem. „Nie zarabiam na upośledzonych ludziach!” [online], Beskidzka24.pl – Regionalny Portal: Bielsko-Biała, Cieszyn, Żywiec, Czechowice, Sucha Beskidzka, Wadowice, 14 września 2022 [dostęp 2024-07-09].
  53. Elżbieta Turlej, Kto pozbawia godności Kononowicza? "Krzywdzi go sława i popularność" [online], Newsweek, 14 listopada 2022 [dostęp 2024-07-09].
  54. Piotr Malinowski, Krzysztof Kononowicz znika z sieci. Koniec uniwersum Szkolna 17 [online], INSTALKI, 25 kwietnia 2024 [dostęp 2024-07-09].
  55. Krzysztof Kononowicz znika z YouTube. Koniec uniwersum Szkolnej 17 [online], wirtualnemedia.pl, 25 kwietnia 2024 [dostęp 2024-07-09].
  56. CIACHO. filmpolski.pl. [dostęp 2019-04-17].
  57. Krzysztof Kononowicz. filmweb.pl. [dostęp 2019-05-04].
  58. Kononowicz: żeby nie było niczego, a internet był za darmo – Wiadomości24 [online], web.archive.org, 2 marca 2008 [dostęp 2023-06-25] [zarchiwizowane z adresu 2008-03-02].
  59. Redakcja, To już jest hit (WIDEO) [online], Gazeta Lubuska, 15 stycznia 2007 [dostęp 2025-01-18] (pol.).
  60. Geografia wyborcza [online], PKW [dostęp 2024-02-05].
  61. Okręg wyborczy nr 4 [online], PKW [dostęp 2024-02-05].
  62. Protokół Wojewódzkiej Komisji Wyborczej z wyborów do Sejmiku Województwa Podlaskiego [online], bip [dostęp 2024-02-05].

Linki zewnętrzne