Przejdź do zawartości

Mówca umarłych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mówca umarłych
Speaker for the Dead
Autor

Orson Scott Card

Typ utworu

fantastyka naukowa

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Data wydania

1986

Wydawca

Tor Books

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

1992

Wydawca

Prószyński i S-ka

Przekład

Piotr W. Cholewa

poprzednia
Ender na wygnaniu
następna
Ksenocyd

Mówca umarłych (tyt. oryg. Speaker for the Dead) – należąca do gatunku science fiction powieść Orsona Scotta Carda. Została wydana jako druga w cyklu o Enderze, tworzy trylogię z dwoma następnymi powieściami, Ksenocyd i Dzieci umysłu. Powieść zdobyła nagrody Hugo i Locusa w 1987 oraz Nebulę 1986, a także Nagrodę im. Kurda Lasswitza w 1989.

Tytułowy Mówca umarłych to rodzaj kapłana nowej religii. Jego rolą jest opowiadanie o życiu zmarłych ludzi, co ma prowadzić do rozwiązania nawarstwionych konfliktów i nieporozumień. Miejscem akcji powieści jest fikcyjna planeta Lusitania, zamieszkana przez katolicką ludność pochodzenia brazylijskiego posługującą się językiem portugalskim. Jej nazwa, wywodząca się z łaciny, oznacza Portugalię.

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Akcja utworu toczy się trzy tysiące lat po wydarzeniach z Gry Endera. W tym czasie imię Ender nabrało negatywnego znaczenia, wraz z przydomkiem Ksenobójca. Sam Ender jest młodym mężczyzną, ciągle żyjącym dzięki efektowi relatywistycznemu. Jest autorem dwóch książek: Królowej Kopca i Hegemona, które opublikował pod pseudonimem Mówca umarłych, aby wyjaśnić mentalność robali oraz ludzi. Książki te zapoczątkowały ruch Mówców Umarłych, których rolą jest zbadanie życia zmarłej osoby i próba jego zrozumienia, a następnie opowiedzenia.

W książce Ender podróżuje przez Wszechświat jako Mówca umarłych, ukrywając, że jest zarówno Ksenobójcą, jak i autorem Królowej Kopca i Hegemona. Nikt, oprócz siostry Valentine, nie zna jego prawdziwej tożsamości. Enderowi towarzyszy wirtualna postać, Jane, istota żyjąca „w sieci filot” (zobacz: ansibl), przedstawiona jako jedyna przedstawicielka czwartego gatunku.

Ender przybywa na Lusitanię, aby spełnić obowiązek Mówcy Umarłych wobec naukowca zabitego przez badanych przez niego przedstawicieli tubylczej cywilizacji - pequeninos. Chociaż początkowo spotyka się z niechęcią tamtejszej społeczności, wkrótce udaje mu się zjednać sobie wszystkich i wyjaśnić wiele tajemnic. Kluczem do wszystkich zagadek okazuje się śmiertelna choroba pochodząca z Lusitanii, descolada. Zamieszkujący planetę biolodzy, szukając rozwiązania - jak unieszkodliwić descoladę - odkrywają, że jest ona niezbędna dla pequeninos, pozwalając im po śmierci zamieniać się w inteligentne drzewa. Ostatecznie Ender doprowadza do zawarcia umowy między trzema cywilizacjami: ludźmi, pequeninos i robalami, jednocześnie odcinając planetę od reszty kolonii ludzkich, ze względu na zagrożenie rozprzestrzenieniem się descolady na inne światy.

Valentine wyrusza wraz z rodziną i przyjaciółmi na pomoc z odległej o 22 lata świetlne planety. Ender zakłada rodzinę oraz znajduje nowe gniazdo dla Królowej Kopca, pozwalając odrodzić się gatunkowi robali.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]