Maceracja węglowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
W maceracji węglowej fermentacja zachodzi wewnątrz każdego owocu

Maceracja węglowa – proces stosowany w winifikacji, podczas którego fermentacja rozpoczyna się wewnątrz całych winogron, bez ich zgniatania[1]. Na masową skalę stosowany w regionie Beaujolais[2].

Typowa fermentacja alkoholowa zakłada zgniecenie owoców, w celu uwolnienia soku i miąższu ze skórek i fermentację moszczu. Proces maceracji węglowej powoduje sfermentowanie większości soku, kiedy jest on jeszcze w gronie, przy czym wymaga nieuszkodzonych winogron i stosowania zamkniętych pojemników[1]. Owoce, które zostają zgniecione przez ciśnienie dwutlenku węgla podlegają dalej normalnej fermentacji. Ponieważ proces ten nie zajmuje dużo czasu, powstałe w ten sposób wino nadaje się do picia bardzo szybko od zbiorów, chociaż jego żywotność jest ograniczona. Uzyskane wino jest mocno owocowe, ma wyrazisty kolor i niską zawartość tanin[1]. W przypadku beaujolais nouveau okres pomiędzy zbiorami a butelkowaniem może wynosić nawet mniej niż sześć tygodni.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Tom Stevenson: The Sotheby’s Wine Encyclopedia. Wyd. 4. Londyn: Dorling Kindersley, 2005, s. 29. ISBN 0-7566-1324-8. (ang.).
  2. Tom Stevenson: The Sotheby’s Wine Encyclopedia. Wyd. 4. Londyn: Dorling Kindersley, 2005, s. 165. ISBN 0-7566-1324-8. (ang.).