Nagroda za pierwszoplanową rolę męską na Festiwalu Filmowym w Cannes
Nagroda za pierwszoplanową rolę męską (fr. Prix d'interprétation masculine) − nagroda przyznawana corocznie na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes dla najlepszej roli męskiej spośród filmów konkursu głównego. Nagroda została przyznana po raz pierwszy już podczas pierwszej edycji imprezy w 1946[1]. Wyróżnienie przyznaje międzynarodowe jury konkursu głównego. Nagrody nie przyznano w następujących edycjach festiwalu: 1947, 1954, 1956, 1960, 1968 i 2020.
Statystyki
[edytuj | edytuj kod]
Najczęściej, jak do tej pory, nagradzane były role aktorów amerykańskich (27 wyróżnień) i francuskich (16). W czterech przypadkach jury przyznało nagrody dla aktorskiego kolektywu (od trzech aktorów wzwyż), a dotyczyło to filmów: Wielka rodzina (1955, dziesięciu nagrodzonych aktorów), Bez emocji (1959, trzej nagrodzeni), U kresu dnia (1962, trzej nagrodzeni) oraz Dni chwały (2006, pięciu nagrodzonych).
Dotychczas trzem aktorom udało się zdobyć nagrodę dwukrotnie[2]. W kolejności chronologicznej byli to:
- Amerykanin Dean Stockwell (1959, 1962)
- Amerykanin Jack Lemmon (1979, 1982)
- Włoch Marcello Mastroianni (1970, 1987)
Portorykańczyk Benicio del Toro był jedynym zdobywcą nagrody za role w dwóch różnych filmach (2008), chociaż grał w nich tę samą postać i stanowiły one fabularnie jedną całość. Turek Mehmet Emin Toprak jako jedyny zdobył nagrodę pośmiertnie (2003) – zginął w wypadku samochodowym niemal pół roku przed canneńską premierą filmu[3]. Pierwszym czarnoskórym laureatem był amerykański aktor John Kitzmiller (1957)[4]. Najmłodszym zdobywcą nagrody był Japończyk Yūya Yagira (2004) – miał skończonych zaledwie 14 lat[5]. Najstarszym laureatem był 76-letni Amerykanin Bruce Dern (2013)[6].
Amerykanie Jack Lemmon i Sean Penn to jedyni aktorzy, którzy zdobyli nagrody aktorskie na wszystkich trzech najważniejszych europejskich festiwalach filmowych: Srebrnego Niedźwiedzia na MFF w Berlinie, Puchar Volpiego na MFF w Wenecji oraz nagrodę dla najlepszego aktora na MFF w Cannes. Pięć ról nagrodzonych w Cannes przyniosło ich laureatom również Oscara dla najlepszego aktora pierwszo- lub drugoplanowego (Ray Milland, Jon Voight, William Hurt, Christoph Waltz i Jean Dujardin).
Żadnemu polskiemu aktorowi nie udało się jak dotychczas zdobyć tej nagrody.
Laureaci nagrody
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Alexis Thibault: September 1946: the first Cannes Film Festival. Numéro, 2020-04-16. [dostęp 2020-11-24]. (ang.).
- ↑ Antonio Banderas receives the male interpretation award for Pain and Glory in Cannes. Tienda Gourmet, 2019-05-26. [dostęp 2020-11-24]. (ang.).
- ↑ Fiachra Gibbons: Death in Yenice. "The Guardian", 2004-05-06. [dostęp 2020-11-24]. (ang.).
- ↑ U.S.MOVIE TAKES TOP CANNES PRIZE; 'Friendly Persuasion' Wins Award--John Kitzmiller Is Named Best Actor Other Awards Listed. "The New York Times", 1957-05-18. [dostęp 2020-11-24]. (ang.).
- ↑ Japanese Teenager Wins Best Actor Award at Cannes. "The Japan Times", 2004-05-24. [dostęp 2020-11-24]. (ang.).
- ↑ Scott Feinberg: Oscars: Why 'Nebraska's' Bruce Dern Should Go for Supporting Nom. "The Hollywood Reporter", 2013-08-23. [dostęp 2020-11-24]. (ang.).