Lars von Trier

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Lars von Trier
Ilustracja
Reżyser w maju 2011.
Prawdziwe imię i nazwisko Lars Trier
Data i miejsce urodzenia 30 kwietnia 1956
Kopenhaga
Zawód reżyser, scenarzysta filmowy
Współmałżonek Cæcilia Holbek (1987–1995)
Bente Frøge (1997–2015)
Lata aktywności od 1983
Odznaczenia
Kawaler Orderu Danebroga (Dania)
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach

Lars von Trier (ur. 30 kwietnia 1956 w Kopenhadze jako Lars Trier) – duński reżyser oraz scenarzysta filmowy. Jego filmy często konfrontują się z tematyką ludzkiej egzystencji, problemów społecznych oraz różnych kwestii politycznych[1]. Jego dzieła nigdy nie uzyskały jednoznacznego uznania krytyków, a sam von Trier znany jest ze swojego kontrowersyjnego i ekscentrycznego zachowania[2][3]. Razem z Thomasem Vinterbergiem zapoczątkował artystyczny manifest Dogma 95, który wzywał do powrotu do realizmu w kinie.

Von Trier jest laureatem Złotej Palmy na Festiwalu Filmowym w Cannes za film Tańcząc w ciemnościach (2000). Na tym samym festiwalu, podczas trwania 64. edycji w 2011 roku został z niego wyrzucony oraz otrzymał status osoby niepożądanej za pronazistowskie komentarze podczas premiery swojego filmu Melancholia[4].

Twórczość[edytuj]

Pierwszym filmem Larsa von Triera była produkcja Element zbrodni. Obraz został nakręcony w 1983 roku.

Dwukrotnie otrzymał prestiżową europejską nagrodę Feliksa: w 1996 za film fabularny Przełamując fale i w 2000 za Tańcząc w ciemnościach.

Poza filmami pełnometrażowymi von Trier jest także autorów dwóch miniseriali o nawiedzonym szpitalu, które powstały dla duńskiej telewizji, Królestwo i Królestwo II.

Jego nazwisko brzmi Trier; "von Trier" przezwisko ze szkoły filmowej. Podobno miał sobie dodać "von" na cześć Ericha von Stroheima.

Von Trier znany jest ze swojego trudnego charakteru. Wielu aktorów z trudem wytrzymywało z nim na planie zdjęciowym. Reżyser boi się też latać samolotem, więc nigdy nie był w USA, chociaż kręci tzw. "trylogię amerykańską". Cykl ten zapoczątkowany został przez Dogville; opowiada o losach Grace, która jest elementem łączącym filmy. Dogville traktował o poświęceniu dla bliźnich, zemście i karze oraz o wpływie władzy na społeczeństwo i każdego człowieka. Druga część za temat główny ma niewolnictwo. Całej trylogii przyporządkowano litery U, S i A, gdzie U to Dogville, Manderlay to S, a Washington to A.

Von Trier jest współwłaścicielem i współtwórcą wytwórni Zentropa, która jest obecnie jednym z kluczowych graczy na rynku filmowym w Skandynawii. Od 1997 r. Zentropa poprzez swoją filię pod nazwą Puzzy Power produkuje filmy pornograficzne dla kobiet.

Życie prywatne[edytuj]

Jego żoną w latach 1987–1995 była Cecilia Holbek[5].

Von Trier w jednym z wywiadów stwierdził, że "w życiu boi się wszystkiego oprócz tworzenia filmów"[6]. Reżyser przejściowo zmagał się z depresją, która była główną inspiracją przy powstawaniu filmu Melancholia[7] oraz bardzo zaawansowaną aerofobią.

W wywiadzie dla "Politiken", który odbył się w 2014 roku, von Trier przyznał, że przez długi czas był uzależniony od alkoholu i narkotyków, oraz że niemal wszystkie scenariusze filmów były tworzone pod wpływem odurzenia, a ten do filmu Dogville powstał w czasie dwunastodniowego ciągu alkoholowego. Pierwszym scenariuszem stworzonym całkowicie w trzeźwości był ten z Nimfomanki[8].

Filmografia[edytuj]

Odznaczenia[edytuj]

Przypisy

  1. ↑ Politics and Open-ended Dialectics in Lars von Trier's Dogville: a Post-Brechtian Critique, in New Review of Film and Television Studies 11:3 (2013), pp.334–353 (ang.). [dostęp 2017-03-02].
  2. ↑ Lars von Trier (ang.). [dostęp 2017-03-02]. s. Rotten Tomatoes.
  3. ↑ A joke or the most brilliant film-maker in Europe? (ang.). [dostęp 2017-03-02]. s. The Guardian.
  4. ↑ Charlotte Higgins: Lars von Trier provokes Cannes with 'I'm a Nazi' comments (ang.). [dostęp 2017-03-02]. s. The Guardian.
  5. ↑ Lumholdt, Jan (2003). Lars von Trier: interviews. Univ. Press of Mississippi. pp. 22–23. ​ISBN 978-1-57806-532-5​. http://books.google.com/books?id=voTOt3GaRJAC&pg=PR22. Retrieved 14 October 2010.
  6. ↑ Jason Burke: Dark days for film-making world as depression lays Von Trier low (ang.). [dostęp 2017-03-02]. s. The Guardian.
  7. ↑ Jakub Socha: Depresja filmowca (pol.). [dostęp 2017-03-02]. s. Filmweb.
  8. ↑ Łukasz Muszyński: Lars Von Trier nie wie, czy potrafi jeszcze kręcić filmy (pol.). [dostęp 2017-03-02]. s. Filmweb.
  9. ↑ http://sesiondiscontinua.blogspot.com/2007/03/adis-washington.html
  10. ↑ Lars von Trier

Bibliografia[edytuj]

  • Lars von Trier. Spowiedź DOGMAtyka, wywiad przeprowadzony przez S. Björkmana.
  • T. Szczepański, Dreyer i von Trier: perwersyjne dziedzictwo [w:] Sacrum w kinie, red. M. Przylipiak i K. Kornacki, Gdańsk 2002.
  • R. Lasagna, Lars von Trier, Rzym 2003.
  • G. Tiefenbach, Drama und Regie (Writing and Directing) Lars von Trier's Breaking the Waves, Dancer in the Dark, Dogville. Würzburg: Königshausen & Neumann 2010.

Linki zewnętrzne[edytuj]

p • d • e
Filmy w reżyserii Larsa von Triera
1980-89 LarsVonTrier.jpg
1990-99
2000-09
2010-19
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lars_von_Trier&oldid=49012684”