Michał Kucharczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michał Kucharczyk
Ilustracja
Michał Kucharczyk w Legii Warszawa (2014)
Data i miejsce urodzenia

20 marca 1991
Warszawa

Wzrost

178 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Legia II Warszawa

Kariera juniorska
Lata Klub
Świt Nowy Dwór Mazowiecki
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2008–2009 Świt Nowy Dwór Mazowiecki 36 (27)
2009–2019 Legia Warszawa 240 (48)
2009–2010 → Świt Nowy Dwór Mazowiecki (wyp.) 25 (13)
2019–2020 Urał Jekaterynburg 16 (0)
2020–2023 Pogoń Szczecin 72 (11)
2023–2024 Paxtakor Taszkent 2 (0)
2024– Legia II Warszawa 6 (3)
W sumie: 397 (102)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2008–2009  Polska U-18 11 (5)
2009–2010  Polska U-19 14 (3)
2010  Polska U-20 3 (0)
2011–2012  Polska U-21 7 (1)
2011–2015  Polska 9 (1)
W sumie: 44 (10)
  1. ↑ Aktualne na: 7 luty 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Michał Kucharczyk (ur. 20 marca 1991 w Warszawie) – polski piłkarz, występujący na pozycji pomocnika, od 2024 w klubie Legia II Warszawa.

W latach 2010–2019 piłkarz Legii Warszawa. W ciągu dziewięciu lat, pięciokrotnie zdobył z drużyną mistrzostwo Polski i sześć razy triumfował w Pucharze Polski. Uczestnik Ligi Mistrzów (strzelił w fazie grupowej gola) i Ligi Europy. W latach 2011–2015 reprezentant Polski, w drużynie narodowej rozegrał 9 meczów strzelając 1 bramkę.

Michał Kucharczyk odbiera medal za zdobycie III miejsca w Ekstraklasie w sezonie 2020/2021

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Kucharczyk rozpoczynał swoją karierę w Świcie Nowy Dwór Mazowiecki. 15 marca 2008 podczas zremisowanego 1:1 ligowego meczu ze Stomilem Olsztyn zadebiutował w barwach klubu[1]. Następnie w trzecim swoim występie zanotował pierwszą bramkę w spotkaniu z UKS SMS Łódź[2]. W kolejnym sezonie Kucharczyk zostaje królem strzelców III ligi strzelając 24 gole w 24 meczach[3]. Najbardziej efektownie zaprezentował się ponownie z UKS SMS Łódź, któremu strzelił pięć bramek w jednym spotkaniu[4].

20 lipca 2009 Kucharczyk podpisał pięcioletni kontrakt z Legią Warszawa, jednak od razu został na rok wypożyczony do Świtu[5]. Strzelił wtedy 13 bramek w 25 meczach II ligi[6] W czerwcu 2010 wrócił do Legii i został włączony do kadry pierwszego zespołu. W Ekstraklasie zadebiutował 27 sierpnia 2010 w przegranym 0:2 meczu przeciwko GKS Bełchatów, gdy w 62. minucie zmienił na boisku Takesure'a Chinyamę. 21 września 2010 w wygranym 1:0 meczu Pucharu Polski z Pogonią Szczecin zdobył swoją pierwszą bramkę dla Legii. 24 września 2010 w wygranym 2:1 meczu z Lechem Poznań zdobył swoją pierwszą bramkę w polskiej Ekstraklasie[7].

16 grudnia 2013 w meczu z Cracovią zdobył trzy bramki, a warszawska drużyna wygrała 4:1. Do tej pory jest to jedyny hat-trick dla Legii Warszawa strzelony przez tego piłkarza[8].

22 listopada 2016 w meczu 5. kolejki fazy grupowej Ligi Mistrzów przeciwko Borussii Dortmund, strzelił trzecią bramkę dla warszawskiego zespołu. Była to pierwsza od 20 lat bramka zdobyta przez Polaka dla polskiej drużyny w fazie grupowej, najbardziej elitarnych rozgrywek klubowych w Europie[9]. Jednocześnie była to jego 50. bramka w 256. oficjalnym meczu[10].

29 października 2017 w meczu 14. kolejki Ekstraklasy z Arką Gdynia strzelił 40. bramkę dla Legii w lidze. Dzięki temu dogonił w klasyfikacji najlepszych strzelców dla warszawskiego zespołu Nemanję Nikolica i Stanko Svitlicę[11]. 5 grudnia 2018 roku w meczu 1/8 Pucharu Polski z Chrobrym Głogów wygranym przez warszawski zespół 3:0 Kucharczyk strzelił swoją 70. bramkę w barwach Legii[12]. Ten wynik pozwolił mu znaleźć się na 11. miejscu w klasyfikacji najlepszych strzelców Legii Warszawa w historii[13].

Od sezonu 2017/2018 został wyznaczony przez Jacka Magierę do rady drużyny (razem z Arkadiuszem Malarzem i Michałem Kopczyńskim) i w razie nieobecności któregoś z kapitanów (Miroslava Radovica lub Artura Jędrzejczyka) mógłby pełnić funkcję kapitana zespołu[14].

24 lutego 2018 rozegrał 200. mecz w Ekstraklasie w barwach Legii Warszawa[15]. 11 marca 2018 rozegrał 300. mecz w barwach warszawskiego zespołu[16].

24 marca 2018 został przesunięty przez Romeo Jozaka do rezerw warszawskiego klubu z przyczyn pozasportowych. Z decyzją trenera zgodziła się rada drużyny[17]. 4 kwietnia 2018 został przywrócony do pierwszego zespołu i wystąpił w kolejnym meczu ligowym. W meczu 30. kolejki Ekstraklasy z Pogonią Szczecin wszedł na boisko w 62. minucie meczu i zaliczył asystę przy bramce strzelonej przez Sebastiana Szymańskiego na 3:0[18].

W czerwcu 2019 piłkarz nie przedłużył umowy w klubem. Po raz ostatni jako zawodnik Legii wystąpił 4 maja w przegranym 0:1 spotkaniu z Piastem Gliwice. Łącznie rozegrał dla Legii 349 oficjalnych spotkań, w których strzelił 71 bramek[19].

22 lipca 2019 Kucharczyk na zasadzie wolnego transferu dołączył do rosyjskiego zespołu Urał Jekaterynburg występującego w Priemjer-Lidze. Umowę zawarto na okres do 30 czerwca 2020 z możliwością przedłużenia o kolejny rok[20]. W Uralu rozegrał 16 meczów i strzelił 1 bramkę. Po wygaśnięciu umowy, której nie przedłużono, 6 sierpnia 2020 Kucharczyk jako wolny zawodnik podpisał 3-letni kontrakt z Pogonią Szczecin[21]. W sezonie 2020/2021 był kluczowym zawodnikiem Portowców. W 30 spotkaniach strzelił 7 bramek i zanotował 5 asyst, które pomogły zająć jego drużynie 3. miejsce w tabeli i prawo startu w eliminacjach Ligi Konferencji Europy.

Sezon 2022/2023 Pogoń rozpoczęła od rywalizacji w dwumeczu przeciw NK Osijek w Lidze Konferencji Europy, jednak Kucharczyk nie mógł w tych meczach wystąpić ze względu na czerwoną kartkę otrzymaną w meczu pucharowym, jeszcze w czasie gry w Legii Warszawa[22]. 26 maja 2023 ogłoszono, że Kucharczyk odejdzie z klubu po zakończeniu sezonu 2022/2023[23].

14 lipca 2023 został zawodnikiem uzbeckiego klubu Paxtakor Taszkent, z którym związał się kontraktem do końca 2024[24]. 24 listopada 2023, na kolejkę przed zakończeniem sezonu Oʻzbekiston PFL 2023, wraz z rodakiem Przemysławem Banaszakiem zapewnił sobie mistrzostwo kraju[25]. 7 lutego 2024 przeniósł się do trzecioligowej Legii II Warszawa, związując się kontraktem do 30 czerwca 2025[26][27].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

25 stycznia 2011 selekcjoner Franciszek Smuda powołał Kucharczyka na lutowe zgrupowanie reprezentacji Polski w Vila Real de Santo António[28]. 6 lutego 2011 Polak zadebiutował w wygranym 1:0 meczu towarzyskim z Mołdawią[29]. Następnie zagrał w barwach reprezentacji jeszcze 8 spotkań. W jednym z nich, z Norwegią wpisał się na listę strzelców[30]. Po raz ostatni zagrał w barwach reprezentacji w 2015 roku w meczu przeciwko Irlandii w eliminacjach EURO 2016[31].

2 maja 2012 Kucharczyk został powołany do szerokiej kadry na Mistrzostwa Europy 2012[32], ostatecznie jednak na turniej nie pojechał. Na kolejne Mistrzostwa Europy 2016, mimo rozegranego meczu w eliminacjach i ciągłych obserwacji przez selekcjonera Adama Nawałkę, również nie został powołany[33][34].

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

(aktualne na dzień 4 czerwca 2021)
Klub Sezon Liga Liga Puchar Europa[a] Inne[b] Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Świt Nowy Dwór Mazowiecki 2007/2008 III liga 12 3 0[c] 0[c] – – 12 3
2008/2009 24 24 3[c] 2[c] – – 27 26
Świt Nowy Dwór Mazowiecki (wyp.) 2009/2010 II liga 25 13 – – – 25 13
Łącznie w Świcie 61 40 3 2 0 0 0 0 64 42
Legia Warszawa 2010/2011 Ekstraklasa 27 5 7 3 – – 34 8
2011/2012 25 3 3 0 7 2 – 35 5
2012/2013 23 2 6 1 4 1 1 0 34 4
2013/2014 24 9 2 0 9 1 – 35 10
2014/2015 27 6 6 1 13 3 – 46 10
2015/2016 32 6 5 0 12 3 1 0 50 9
2016/2017 21 6 1 0 12 2 1 0 35 8
2017/2018 33 7 4 1 5 2 – 42 10
2018/2019 28 4 4 2 5 1 1 0 38 7
Łącznie w Legii 240 48 38 8 67 15 4 0 349 71
Ural Jekaterynburg 2019/2020 Premier Liga 16 0 3 0 – – 19 0
Pogoń Szczecin 2020/2021 Ekstraklasa 30 7[d] 3 1 – – 33 8
2021/2022 Ekstraklasa 18 4 1 0 0 0 – 19 4
Łącznie w Pogoni 48 11 4 1 0 0 0 0 52 12
Łącznie w karierze 365 99 48 11 67 15 4 0 484 125

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

(aktualne na dzień 29 marca 2015, brak danych sprzed sezonu 2008/09)
Reprezentacja Rok Występy Gole
Polska U-18 2008 4 4
2009 7 1
Łącznie 11 5
Polska U-19 2009 7 2
2010 7 1
Łącznie 14 3
Polska U-20 2010 3 0
Łącznie 3 0
Polska U-21 2011 4 1
2012 3 0
Łącznie 7 1
Polska 2011 4 0
2012 1 0
2013 1 0
2014 2 1
2015 1 0
Łącznie 9 1

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

Świt Nowy Dwór Mazowiecki
Legia Warszawa
Pogoń Szczecin

Paxtakor Taszkent[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

  • Król strzelców III ligi: 2008/2009[36]

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

  • Zawodnik z największą liczbą meczów w europejskich pucharach w barwach Legii Warszawa: 67 meczów[37]
  • Zawodnik z największą liczbą meczów w europejskich pucharach w barwach polskiego klubu: 67 meczów[37]
  • Zawodnik z największą liczbą zdobytych Pucharów Polski w historii rozgrywek: 6[e][38]
  • Zawodnik z największą liczbą zdobytych Pucharów Polski w barwach Legii Warszawa: 6[f][38]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Uwzględniono: Liga Mistrzów UEFA – 23 (7), Liga Europy UEFA – 44 (8).
  2. ↑ Uwzględniono: Superpuchar Polski – 4 (0).
  3. ↑ a b c d Puchar Polski na szczeblu województwa.
  4. ↑ Doliczono bramkę z szóstej kolejki, którą Ekstraklasa SA zaliczyła Kucharczykowi. W wielu nieoficjalnych źródłach jako strzelec tego gola podawany jest Alexander Gorgon.
  5. ↑ Ex aequo z Miroslav Radović, Iñaki Astiz, Jakub Rzeźniczak, Włodzimierz Lubański, Erwin Wilczek, Zygfryd Szołtysik, Hubert Kostka, Stanisław Oślizło
  6. ↑ Ex aequo z Miroslav Radović, Iñaki Astiz, Jakub Rzeźniczak

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Świt Nowy Dwór Mazowiecki – OKS 1945 Olsztyn 1:1. 90minut.pl, 15 marca 2008. [dostęp 2011-02-14]. (pol.).
  2. ↑ Świt Nowy Dwór Mazowiecki 3-0 UKS SMS Łódź [online], www.90minut.pl [dostęp 2018-12-27].
  3. ↑ Michał Kucharczyk [online], www.90minut.pl [dostęp 2018-12-27].
  4. ↑ UKS SMS Łódź 0-6 Świt Nowy Dwór Mazowiecki [online], www.90minut.pl [dostęp 2018-12-27].
  5. ↑ Michał Kucharczyk w Legii. Legia Warszawa, 20 lipca 2009. [dostęp 2011-02-14]. (pol.).
  6. ↑ Michał Kucharczyk [online], www.90minut.pl [dostęp 2018-12-29].
  7. ↑ Legia Warszawa – Lech Poznań 2:1. 90minut.pl, 24 września 2010. [dostęp 2011-02-14]. (pol.).
  8. ↑ Historia legijnych hat-tricków. „Hama” w wąskim gronie. legia.net. [dostęp 2018-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-08)]. (pol.).
  9. ↑ Nikolić i Kucharczyk razy 50! – Legia Warszawa [online], legia.com [dostęp 2016-11-24].
  10. ↑ a (red.), 50 bramek Kucharczyka dla Legii – legionisci.com [online] [dostęp 2016-11-23].
  11. ↑ Czterdziestka Michała Kucharczyka. legia.net. [dostęp 2017-11-02]. (pol.).
  12. ↑ Chrobry Głogów 0-3 Legia Warszawa [online], www.90minut.pl [dostęp 2018-12-29].
  13. ↑ Historia Legii Warszawa – Legia.Net [online], www.legia.net [dostęp 2018-12-29].
  14. ↑ Legionisci.com: Kapitańska hierarchia w Legii – legionisci.com. [dostęp 2017-07-29].
  15. ↑ Legionisci.com: 200. ligowy mecz Kucharczyka w Legii – legionisci.com. [dostęp 2018-02-25]. (pol.).
  16. ↑ Legionisci.com: 300. mecz Kucharczyka w Legii – legionisci.com. [dostęp 2018-03-14]. (pol.).
  17. ↑ Legionisci.com: Kucharczyk przesunięty do rezerw – legionisci.com. [dostęp 2018-03-25]. (pol.).
  18. ↑ Legionisci.com: Kucharczyk przywrócony do pierwszej drużyny! – legionisci.com. [dostęp 2018-04-11]. (pol.).
  19. ↑ Oficjalnie: Michał Kucharczyk odchodzi z Legii Warszawa. Potwierdził to trener Aleksandar Vuković – gol24.pl [online], gol24.pl [dostęp 2019-05-25] (pol.).
  20. ↑ OFICJALNIE: Kucharczyk znalazł klub [online], Transfery.info [dostęp 2019-07-22] (pol.).
  21. ↑ Wirtualna Polska Media, Transfery. PKO Ekstraklasa. Michał Kucharczyk wraca do Polski. Zagra w Pogoni Szczecin – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 6 sierpnia 2020 [dostęp 2020-08-06] (pol.).
  22. ↑ Europejskie puchary nie dla Michała Kucharczyka. UEFA potwierdziła zawieszenie na pięć meczów [online], TVP Sport, 19 maja 2021 [dostęp 2022-01-14].
  23. ↑ Michał Kucharczyk i Kóstas Triantafyllópoulos odejdą z Pogoni [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-11-26].
  24. ↑ Michał Kucharczyk w Paxtakorze Toshkent [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-11-26].
  25. ↑ a b Drużyna Przemysława Banaszaka i Michała Kucharczyka mistrzem Uzbekistanu [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-11-26].
  26. ↑ Michał Kucharczyk wrócił do Legii Warszawa. Nie będzie grał w Ekstraklasie [online], Meczyki.pl [dostęp 2024-02-08] (pol.).
  27. ↑ Michał Kucharczyk piłkarzem rezerw Legii Warszawa [online], Legia Warszawa, 7 lutego 2024 [dostęp 2024-02-08] (pol.).
  28. ↑ Powołania na najbliższe mecze kadry z Mołdawią i Norwegią. Polski Związek Piłki Nożnej, 25 stycznia 2011. [dostęp 2011-01-25]. (pol.).
  29. ↑ Mołdawia – Polska 0:1. Polski Związek Piłki Nożnej, 6 lutego 2011. [dostęp 2011-02-06]. (pol.).
  30. ↑ Polska 3-0 Norwegia [online], www.90minut.pl [dostęp 2018-12-27].
  31. ↑ Irlandia 1-1 Polska [online], www.90minut.pl [dostęp 2018-12-27].
  32. ↑ Szeroka kadra na EURO 2012. Polski Związek Piłki Nożnej, 2 maja 2011. [dostęp 2011-05-02]. (pol.).
  33. ↑ El. Euro 2016: Sebastian Mila powołany w miejsce Michała Kucharczyka [online], PolskieRadio.pl [dostęp 2018-12-27].
  34. ↑ Euro 2016: pewniacy i aspiranci do kadry reprezentacji Polski [online], Onet Sport, 12 października 2015 [dostęp 2018-12-27] (pol.).
  35. ↑ III liga 2008/2009, grupa: łódzko-mazowiecka [online], www.90minut.pl [dostęp 2018-12-24].
  36. ↑ 90minut.pl [online], www.90minut.pl [dostęp 2018-12-24].
  37. ↑ a b Wirtualna Polska Media, Michał Kucharczyk rekordzistą! Imponujący dorobek legionisty w rozgrywkach UEFA – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 17 lipca 2018 [dostęp 2018-12-24] (pol.).
  38. ↑ a b Puchar Polski, [w:] baza Transfermarkt (trofeum–najlepsi zawodnicy) [dostęp 2019-01-22].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Michał_Kucharczyk&oldid=73480935”