Mahesh Bhupathi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mahesh Bhupathi
Ilustracja
Państwo

 Indie

Data i miejsce urodzenia

7 czerwca 1974
Ćennaj

Wzrost

185 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1995

Zakończenie kariery

2014

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

217 (2 lutego 1998)

Wimbledon

1R (1997, 1998, 2000)

US Open

1R (1995)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

52

Najwyżej w rankingu

1 (26 kwietnia 1999)

Australian Open

F (1999, 2009, 2011)

Roland Garros

W (1999, 2001)

Wimbledon

W (1999)

US Open

W (2002)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Indie
Igrzyska Wspólnoty Narodów
brąz Nowe Delhi 2010 tenis ziemny
(gra podwójna)
Igrzyska azjatyckie
złoto Pusan 2002 gra podwójna
złoto Doha 2006 gra podwójna
srebro Pusan 2002 gra mieszana
brąz Hiroszima 1994 gra drużynowa
brąz Bangkok 1998 gra pojedyncza
brąz Bangkok 1998 gra mieszana
Igrzyska afro-azjatyckie
złoto Hajdarabad 2003 gra podwójna
złoto Hajdarabad 2003 gra mieszana

Mahesh Shrinivas Bhupathi (ur. 7 czerwca 1974 w Madrasie) – indyjski tenisista, zwycięzca turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i mieszanej, lider rankingu deblowego, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.

W 2001 roku Mahesh Bhupathi został uhonorowany wysokim indyjskim odznaczeniem państwowym Padma Shri. Poza tenisem zajmuje się opieką menedżerską nad karierami młodszych zawodników z Indii, m.in. Sanii Mirzy.

We wrześniu 2010 roku Bhupathi zaręczył się z Larą Duttą, Miss Universe 2000, aktorką. Para zawarła związek małżeński 16 lutego 2011 roku w Bandrze w ceremonii cywilnej. Uroczystości religijne odbyły się 20 w Sunset Point w Goa. Dnia 1 sierpnia 2011 roku Dutta poinformowała, że para spodziewa się narodzin pierwszego dziecka. Ich córka Saira urodziła się 20 stycznia 2012 roku, w czasie gdy Bhupathi przebywał w Melbourne, występując w wielkoszlemowym Australian Open. W roku 1995 został laureatem nagrody Arjuna Award[1].

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

W latach 1995–2014 Bhupathi był tenisistą zawodowym. Swoją karierę skupił głównie na wynikach w deblu - najwyższe miejsce w rankingu singlowym osiągnął w lutym 1998 roku, będąc wówczas na 217. miejscu. W grze podwójnej Bhupathi pierwszy turniej rangi ATP World Tour wygrał w Ćennaju, partnerując swojemu rodakowi, Leanderowi Paesowi. Wspólnie z Paesem zwyciężył w trzech turniejach wielkoszlemowych, dwukrotnie w Rolandzie Garrosie (lata 1999, 2001) oraz na Wimbledonie z 2001 roku. Czwarty wielkoszlemowy tytuł Hindus zdobył w 2002 roku podczas US Open, grając wówczas w parze z Maksem Mirnym. Łącznie Bhupathi zwyciężył w 52 turniejach z cyklu ATP World Tour. Ponadto osiągnął 44 kolejne deblowe finały, w tym sześć wielkoszlemowych i pięć kończącego sezon turnieju ATP World Tour Finals. Najwyżej sklasyfikowany w zestawieniu deblistów Bhupathi był na 1. miejscu pod koniec kwietnia 1999 roku.

W ramach rozgrywek mikstowych Bhupathi wygrał osiem turniejów wielkoszlemowych, tworząc pary z różnymi tenisistkami. W Australian Open triumfował w latach 2006 i 2009, w Rolandzie Garrosie w 1997 i 2012, na Wimbledonie w 2002 i 2005, a w US Open w 1999 i 2005 roku. Również czterokrotnie grał w finałach gry mieszanej.

Jako czołowy tenisista z Indii występował jako singlista w reprezentacji w Pucharze Davisa. W reprezentacji narodowej był jednak przede wszystkim deblistą, szczególnie skutecznym w parze z Leanderem Paesem. Do największych osiągnięć Hindusa w reprezentacji należy awans z zespołem do ćwierćfinału grupy światowej z edycji z roku 1996. W 1998 roku jego zespół spadł do niższej klasy rozgrywek, Azja/Oceania. Do czołowego grona drużyn Indie wraz z Bhupathim powróciły w roku 2010.

Mahesh Bhupathi pięciokrotnie reprezentował Indie na igrzyskach olimpijskich. Podczas turnieju gry podwójnej w Atenach (2004) awansował z Leanderem Paesem do strefy medalowej. Półfinałowy mecz z niemiecką parą Nicolas KieferRainer Schüttler Hindusi przegrali 0:2. Ostatecznie zajęli czwarte miejsce, pojedynek o brąz przegrywając 1:2 z Chorwatami Mariem Ančiciem i Ivanem Ljubičiciem.

Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]

Gra mieszana (8–4)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 7 czerwca 1997 French Open, Paryż Ceglana Japonia Rika Hiraki Stany Zjednoczone Lisa Raymond
Stany Zjednoczone Patrick Galbraith
6:4, 6:1
Finalista 1. 4 lipca 1998 Wimbledon, Londyn Trawiasta Chorwacja Mirjana Lučić Stany Zjednoczone Serena Williams
Białoruś Maks Mirny
4:6, 4:6
Zwycięzca 2. 11 września 1999 US Open, Nowy Jork Twarda Japonia Ai Sugiyama Stany Zjednoczone Kimberly Po
Stany Zjednoczone Donald Johnson
6:4, 6:4
Zwycięzca 3. 6 lipca 2002 Wimbledon, Londyn Trawiasta Rosja Jelena Lichowcewa Słowacja Daniela Hantuchová
Zimbabwe Kevin Ullyett
6:2, 1:6, 6:1
Finalista 2. 7 czerwca 2003 French Open, Paryż Ceglana Rosja Jelena Lichowcewa Stany Zjednoczone Lisa Raymond
Stany Zjednoczone Mike Bryan
3:6, 4:6
Zwycięzca 4. 2 lipca 2005 Wimbledon, Londyn Trawiasta Francja Mary Pierce Ukraina Tetiana Perebyjnis
Australia Paul Hanley
6:4, 6:2
Zwycięzca 5. 10 września 2005 US Open, Nowy Jork Twarda Słowacja Daniela Hantuchová Słowenia Katarina Srebotnik
Serbia i Czarnogóra Nenad Zimonjić
6:4, 6:2
Zwycięzca 6. 28 stycznia 2006 Australian Open, Melbourne Twarda Szwajcaria Martina Hingis Rosja Jelena Lichowcewa
Kanada Daniel Nestor
6:3, 6:3
Finalista 3. 26 stycznia 2008 Australian Open, Melbourne Twarda Indie Sania Mirza Sun Tiantian
Serbia Nenad Zimonjić
6:7(4), 4:6
Zwycięzca 7. 31 stycznia 2009 Australian Open, Melbourne Twarda Indie Sania Mirza Francja Nathalie Dechy
Izrael Andy Ram
6:3, 6:1
Finalista 4. 2 lipca 2011 Wimbledon, Londyn Trawiasta Rosja Jelena Wiesnina Czechy Iveta Benešová
Austria Jürgen Melzer
3:6, 2:6
Zwycięzca 8. 7 czerwca 2012 French Open, Paryż Ceglana Indie Sania Mirza Polska Klaudia Jans-Ignacik
Meksyk Santiago González
7:6(3), 6:1

Gra podwójna (52–44)[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 13 kwietnia 1997 Ćennaj Twarda Indie Leander Paes Uzbekistan Oleg Ogorodov
Izrael Ejal Ran
7:6, 7:5
Zwycięzca 2. 3 maja 1997 Praga Ceglana Indie Leander Paes Czechy Petr Luxa
Czechy David Škoch
6:1, 6:1
Finalista 1. 28 lipca 1997 Los Angeles Twarda Stany Zjednoczone Rick Leach Kanada Sébastien Lareau
Stany Zjednoczone Alex O’Brien
6:7, 4:6
Zwycięzca 3. 3 sierpnia 1997 Montreal Twarda Indie Leander Paes Kanada Sébastien Lareau
Stany Zjednoczone Alex O’Brien
7:6, 6:3
Zwycięzca 4. 17 sierpnia 1997 New Haven Twarda Indie Leander Paes Kanada Sébastien Lareau
Stany Zjednoczone Alex O’Brien
6:4, 6:7, 6:2
Zwycięzca 5. 5 października 1997 Pekin Twarda (hala) Indie Leander Paes Stany Zjednoczone Alex O’Brien
Stany Zjednoczone Jim Courier
7:5, 7:6
Zwycięzca 6. 12 października 1997 Singapur Dywanowa (hala) Indie Leander Paes Stany Zjednoczone Rick Leach
Stany Zjednoczone Jonathan Stark
6:4, 6:4
Finalista 2. 23 listopada 1997 Hartford Dywanowa (hala) Indie Leander Paes Stany Zjednoczone Rick Leach
Stany Zjednoczone Jonathan Stark
3:6, 4:6, 6:7
Zwycięzca 7. 11 stycznia 1998 Doha Twarda Indie Leander Paes Francja Olivier Delaître
Francja Fabrice Santoro
6:4, 3:6, 6:4
Zwycięzca 8. 15 lutego 1998 Dubaj Twarda Indie Leander Paes Stany Zjednoczone Donald Johnson
Stany Zjednoczone Francisco Montana
6:2, 7:5
Zwycięzca 9. 12 kwietnia 1998 Ćennaj Twarda Indie Leander Paes Francja Olivier Delaître
Białoruś Maks Mirny
6:7, 6:3, 6:2
Zwycięzca 10. 17 maja 1998 Rzym Ceglana Indie Leander Paes Południowa Afryka Ellis Ferreira
Stany Zjednoczone Rick Leach
6:4, 4:6, 7:6
Zwycięzca 11. 11 października 1998 Szanghaj Dywanowa (hala) Indie Leander Paes Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
6:4, 6:7, 7:6
Finalista 3. 18 października 1998 Singapur Dywanowa (hala) Indie Leander Paes Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
2:6, 3:6
Finalista 4. 1 listopada 1998 Stuttgart Twarda (hala) Indie Leander Paes Kanada Sébastien Lareau
Stany Zjednoczone Alex O’Brien
3:6, 6:3, 5:7
Zwycięzca 12. 8 listopada 1998 Paryż Dywanowa (hala) Indie Leander Paes Holandia Jacco Eltingh
Holandia Paul Haarhuis
6:4, 6:2
Finalista 5. 30 stycznia 1999 Australian Open, Melbourne Twarda Indie Leander Paes Szwecja Jonas Björkman
Australia Patrick Rafter
3:6, 6:4, 4:6, 7:6(10), 4:6
Zwycięzca 13. 11 kwietnia 1999 Ćennaj Twarda Indie Leander Paes Zimbabwe Wayne Black
Południowa Afryka Neville Godwin
4:6, 7:5, 6:4
Zwycięzca 14. 5 czerwca 1999 French Open, Paryż Ceglana Indie Leander Paes Chorwacja Goran Ivanišević
Stany Zjednoczone Jeff Tarango
6:2, 7:5
Zwycięzca 15. 3 lipca 1999 Wimbledon, Londyn Trawiasta Indie Leander Paes Holandia Paul Haarhuis
Stany Zjednoczone Jared Palmer
6:7(10), 6:3, 6:4, 7:6(4)
Finalista 6. 11 września 1999 US Open, Nowy Jork Twarda Indie Leander Paes Kanada Sébastien Lareau
Stany Zjednoczone Alex O’Brien
6:7(7), 4:6
Finalista 7. 21 listopada 1999 Hartford Dywanowa (hala) Indie Leander Paes Kanada Sébastien Lareau
Stany Zjednoczone Alex O’Brien
3:6, 2:6, 2:6
Zwycięzca 16. 28 maja 2000 Sankt Pölten Ceglana Australia Andrew Kratzmann Włochy Andrea Gaudenzi
Włochy Diego Nargiso
7:6(10), 6:7(2), 6:4
Finalista 8. 18 czerwca 2000 Halle Trawiasta Niemcy David Prinosil Szwecja Nicklas Kulti
Szwecja Mikael Tillström
6:7(4), 6:7(4)
Zwycięzca 17. 15 października 2000 Tokio Twarda Indie Leander Paes Australia Michael Hill
Stany Zjednoczone Jeff Tarango
6:4, 6:7(1), 6:3
Finalista 9. 17 listopada 2000 Bangalore Twarda Indie Leander Paes Stany Zjednoczone Donald Johnson
Południowa Afryka Piet Norval
6:7(8), 3:6, 4:6
Zwycięzca 18. 29 kwietnia 2001 Atlanta Ceglana Indie Leander Paes Stany Zjednoczone Rick Leach
Australia David Macpherson
6:3, 7:6(7)
Zwycięzca 19. 6 maja 2001 Houston Ceglana Indie Leander Paes Stany Zjednoczone Kevin Kim
Stany Zjednoczone Jim Thomas
7:6(4), 6:2
Zwycięzca 20. 9 czerwca 2001 French Open, Paryż Ceglana Indie Leander Paes Czechy Petr Pála
Czechy Pavel Vízner
7:6(5), 6:3
Zwycięzca 21. 12 sierpnia 2001 Cincinnati Twarda Indie Leander Paes Czechy Martin Damm
Niemcy David Prinosil
7:6(3), 6:3
Finalista 10. 19 sierpnia 2001 Indianapolis Twarda Kanada Sébastien Lareau Bahamy Mark Knowles
Stany Zjednoczone Brian MacPhie
6:7(5), 7:5, 4:6
Finalista 11. 7 października 2001 Moskwa Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Jeff Tarango Białoruś Maks Mirny
Australia Sandon Stolle
3:6, 0:6
Finalista 12. 28 października 2001 Bazylea Dywanowa (hala) Indie Leander Paes Południowa Afryka Ellis Ferreira
Stany Zjednoczone Rick Leach
6:7(3), 4:6
Finalista 13. 4 listopada 2001 Paryż Dywanowa (hala) Indie Leander Paes Południowa Afryka Ellis Ferreira
Stany Zjednoczone Rick Leach
6:3, 4:6, 3:6
Zwycięzca 22. 6 stycznia 2002 Ćennaj Twarda Indie Leander Paes Czechy Tomáš Cibulec
Czechy Ota Fukarek
5:7, 6:2, 7:5
Zwycięzca 23. 5 maja 2002 Majorka Ceglana Indie Leander Paes Austria Julian Knowle
Niemcy Michael Kohlmann
6:2, 6:4
Zwycięzca 24. 19 maja 2002 Hamburg Ceglana Stany Zjednoczone Jan-Michael Gambill Szwecja Jonas Björkman
Australia Todd Woodbridge
6:2, 6:4
Finalista 14. 16 czerwca 2002 Londyn (Queen’s) Trawiasta Białoruś Maks Mirny Zimbabwe Wayne Black
Zimbabwe Kevin Ullyett
5:7, 3:6
Finalista 15. 11 sierpnia 2002 Cincinnati Twarda Białoruś Maks Mirny Stany Zjednoczone James Blake
Stany Zjednoczone Todd Martin
5:7, 3:6
Finalista 16. 18 sierpnia 2002 Indianapolis Twarda Białoruś Maks Mirny Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
6:7(4), 7:6(5), 4:6
Zwycięzca 25. 25 sierpnia 2002 Long Island Twarda Stany Zjednoczone Mike Bryan Czechy Petr Pála
Czechy Pavel Vízner
6:3, 6:4
Zwycięzca 26. 7 września 2002 US Open, Nowy Jork Twarda Białoruś Maks Mirny Czechy Jiří Novák
Czechy Radek Štěpánek
6:3, 3:6, 6:4
Finalista 17. 20 października 2002 Madryt Twarda (hala) Białoruś Maks Mirny Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
3:6, 5:7, 0:6
Finalista 18. 12 stycznia 2003 Sydney Twarda Australia Joshua Eagle Australia Paul Hanley
Australia Nathan Healey
6:7(3), 4:6
Zwycięzca 27. 13 kwietnia 2003 Estoril Ceglana Białoruś Maks Mirny Argentyna Lucas Arnold Ker
Argentyna Mariano Hood
6:1, 6:2
Zwycięzca 28. 20 kwietnia 2003 Monte Carlo Ceglana Białoruś Maks Mirny Francja Michaël Llodra
Francja Fabrice Santoro
6:4, 3:6, 7:6(6)
Finalista 19. 19 maja 2003 Hamburg Ceglana Białoruś Maks Mirny Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
4:6, 6:7(10)
Finalista 20. 15 czerwca 2003 Londyn (Queen’s) Trawiasta Białoruś Maks Mirny Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
7:5, 4:6, 6:7(3)
Finalista 21. 5 lipca 2003 Wimbledon, Londyn Trawiasta Białoruś Maks Mirny Szwecja Jonas Björkman
Australia Todd Woodbridge
6:3, 3:6, 6:7(4), 3:6
Zwycięzca 29. 10 sierpnia 2003 Montreal Twarda Białoruś Maks Mirny Szwecja Jonas Björkman
Australia Todd Woodbridge
6:3, 7:6(4)
Zwycięzca 30. 5 października 2003 Moskwa Dywanowa (hala) Białoruś Maks Mirny Zimbabwe Wayne Black
Zimbabwe Kevin Ullyett
6:3, 7:5
Finalista 22. 12 października 2003 Wiedeń Twarda (hala) Białoruś Maks Mirny Szwajcaria Yves Allegro
Szwajcaria Roger Federer
6:7(7), 5:7
Zwycięzca 31. 19 października 2003 Madryt Twarda (hala) Białoruś Maks Mirny Zimbabwe Wayne Black
Zimbabwe Kevin Ullyett
6:2, 2:6, 6:3
Zwycięzca 32. 18 stycznia 2004 Auckland Twarda Francja Fabrice Santoro Czechy Jiří Novák
Czechy Radek Štěpánek
4:6, 7:5, 6:3
Zwycięzca 33. 7 marca 2004 Dubaj Twarda Francja Fabrice Santoro Szwecja Jonas Björkman
Indie Leander Paes
6:2, 4:6, 6:4
Zwycięzca 34. 9 maja 2004 Rzym Ceglana Białoruś Maks Mirny Australia Wayne Arthurs
Australia Paul Hanley
2:6, 6:3, 6:4
Zwycięzca 35. 11 lipca 2004 Bastad Ceglana Szwecja Jonas Björkman Szwecja Simon Aspelin
Australia Todd Perry
4:6, 7:6(2), 7:6(6)
Zwycięzca 36. 1 sierpnia 2004 Toronto Twarda Indie Leander Paes Szwecja Jonas Björkman
Białoruś Maks Mirny
6:4, 6:2
Finalista 23. 17 października 2004 Moskwa Dywanowa (hala) Szwecja Jonas Björkman Rosja Igor Andriejew
Rosja Nikołaj Dawydienko
6:3, 3:6, 4:6
Finalista 24. 9 stycznia 2005 Ćennaj Twarda Szwecja Jonas Björkman Niemcy Rainer Schüttler
Lu Yen-hsun
5:7, 6:4, 6:7(4)
Zwycięzca 37. 16 stycznia 2005 Sydney Twarda Australia Todd Woodbridge Francja Arnaud Clément
Francja Michaël Llodra
6:3, 6:3
Zwycięzca 38. 17 września 2006 Pekin Twarda Chorwacja Mario Ančić Niemcy Michael Berrer
Dania Kenneth Carlsen
6:4, 6:3
Zwycięzca 39. 1 października 2006 Mumbaj Twarda Chorwacja Mario Ančić Indie Rohan Bopanna
Indie Mustafa Ghouse
6:4, 6:7(6), 10–8
Finalista 25. 2 marca 2007 Dubaj Twarda Czechy Radek Štěpánek Francja Fabrice Santoro
Serbia Nenad Zimonjić
5:7, 7:6(3), 7–10
Zwycięzca 40. 19 sierpnia 2007 Montreal Twarda Czechy Pavel Vízner Australia Paul Hanley
Zimbabwe Kevin Ullyett
6:4, 6:4
Zwycięzca 41. 25 sierpnia 2007 New Haven Twarda Serbia Nenad Zimonjić Polska Mariusz Fyrstenberg
Zimbabwe Marcin Matkowski
6:3, 6:3
Zwycięzca 42. 2 marca 2008 Memphis Twarda (hala) Bahamy Mark Knowles Tajlandia Sanchai Ratiwatana
Tajlandia Sonchat Ratiwatana
7:6(5), 6:2
Zwycięzca 43. 8 marca 2008 Dubaj Twarda Bahamy Mark Knowles Czechy Martin Damm
Czechy Pavel Vízner
7:5, 7:6(7)
Finalista 26. 6 kwietnia 2008 Miami Twarda Bahamy Mark Knowles Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
2:6, 2:6
Finalista 27. 27 kwietnia 2008 Monte Carlo Ceglana Bahamy Mark Knowles Hiszpania Rafael Nadal
Hiszpania Tommy Robredo
3:6, 3:6
Finalista 28. 21 czerwca 2008 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Indie Leander Paes Chorwacja Mario Ančić
Austria Jürgen Melzer
6:7(5), 3:6
Finalista 29. 23 sierpnia 2008 New Haven Twarda Bahamy Mark Knowles Brazylia Marcelo Melo
Brazylia André Sá
5:7, 2:6
Finalista 30. 19 października 2008 Madryt Twarda (hala) Bahamy Mark Knowles Polska Mariusz Fyrstenberg
Polska Marcin Matkowski
4:6, 2:6
Zwycięzca 44. 26 października 2008 Bazylea Twarda (hala) Bahamy Mark Knowles Niemcy Christopher Kas
Niemcy Philipp Kohlschreiber
6:3, 6:3
Finalista 31. 31 stycznia 2009 Australian Open, Melbourne Twarda Bahamy Mark Knowles Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:2, 5:7, 0:6
Finalista 32. 26 kwietnia 2009 Barcelona Ceglana Bahamy Mark Knowles Kanada Daniel Nestor
Serbia Nenad Zimonjić
3:6, 6:7(9)
Zwycięzca 45. 16 sierpnia 2009 Montreal Twarda Bahamy Mark Knowles Białoruś Maks Mirny
Izrael Andy Ram
6:4, 6:3
Finalista 33. 13 września 2009 US Open, Nowy Jork Twarda Bahamy Mark Knowles Czechy Lukáš Dlouhý
Indie Leander Paes
6:3, 3:6, 2:6
Finalista 34. 4 kwietnia 2010 Miami Twarda Białoruś Maks Mirny Czechy Lukáš Dlouhý
Indie Leander Paes
2:6, 5:7
Finalista 35. 18 kwietnia 2010 Monte Carlo Ceglana Białoruś Maks Mirny Kanada Daniel Nestor
Serbia Nenad Zimonjić
3:6, 0:2 krecz
Finalista 36. 22 sierpnia 2010 Cincinnati Twarda Białoruś Maks Mirny Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
3:6, 4:6
Finalista 37. 7 listopada 2010 Walencja Twarda (hala) Białoruś Maks Mirny Wielka Brytania Andy Murray
Wielka Brytania Jamie Murray
6:7(8), 7:5, 7–10
Zwycięzca 46. 14 listopada 2010 Paryż Twarda (hala) Białoruś Maks Mirny Bahamy Mark Knowles
Izrael Andy Ram
7:5, 7:5
Finalista 38. 28 listopada 2010 Londyn Twarda (hala) Białoruś Maks Mirny Kanada Daniel Nestor
Serbia Nenad Zimonjić
6:7(6), 4:6
Zwycięzca 47. 9 stycznia 2011 Ćennaj Twarda Indie Leander Paes Stany Zjednoczone David Martin
Holandia Robin Haase
6:2, 6:7(3), 10–7
Finalista 39. 29 stycznia 2011 Australian Open, Melbourne Twarda Indie Leander Paes Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
3:6, 4:6
Zwycięzca 48. 3 kwietnia 2011 Miami Twarda Indie Leander Paes Białoruś Maks Mirny
Kanada Daniel Nestor
6:7(5), 6:2, 10–5
Finalista 40. 13 czerwca 2011 Londyn (Queen’s) Trawiasta Indie Leander Paes Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
7:6(2), 6:7(4), 6–10
Zwycięzca 49. 21 sierpnia 2011 Cincinnati Twarda Indie Leander Paes Francja Michaël Llodra
Serbia Nenad Zimonjić
7:6(4), 7:6(2)
Zwycięzca 50. 3 marca 2011 Dubaj Twarda Indie Rohan Bopanna Polska Mariusz Fyrstenberg
Polska Marcin Matkowski
6:4, 3:6, 10–5
Finalista 41. 19 sierpnia 2012 Cincinnati Twarda Indie Rohan Bopanna Szwecja Robert Lindstedt
Rumunia Horia Tecău
4:6, 4:6
Finalista 42. 14 października 2012 Szanghaj Twarda Indie Rohan Bopanna Indie Leander Paes
Czechy Radek Štěpánek
7:6(7), 3:6, 5–10
Zwycięzca 51. 4 listopada 2012 Paryż Twarda (hala) Indie Rohan Bopanna Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi
Holandia Jean-Julien Rojer
7:6(6), 6:3
Finalista 43. 12 listopada 2012 Londyn Twarda (hala) Indie Rohan Bopanna Hiszpania Marcel Granollers
Hiszpania Marc López
5:7, 6:3, 3–10
Zwycięzca 52. 2 marca 2013 Dubaj Twarda Francja Michaël Llodra Szwecja Robert Lindstedt
Serbia Nenad Zimonjić
7:6(6), 7:6(6)
Finalista 44. 19 maja 2013 Rzym Ceglana Indie Rohan Bopanna Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
2:6, 3:6

Osiągnięcia w turniejach Wielkiego Szlema i ATP World Tour Masters 1000 (gra podwójna)[edytuj | edytuj kod]

Turniej 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 Wygrane turnieje Bilans w turnieju
Wielki Szlem
Australian Open 1R SF F 1R 2R 1R QF QF 3R QF SF F 1R F 3R 3R 2R 1R 2R 0 / 19 41–19
French Open 2R SF W 2R W SF QF SF 1R QF SF 1R 3R 2R 2R 1R 1R 1R 2 / 18 40–16
Wimbledon 1R 2R W 3R 1R QF F 3R 2R 1R 1R QF 3R 2R 2R QF 1R 1 / 17 29–16
US Open 2R SF SF F 1R 1R W QF 3R 3R 1R 2R 3R F 2R QF 1R 1R 1 / 18 28–17
Bilans spotkań 1–1 0–0 5–4 13–4 22–2 3–3 6–3 14–3 10–4 10–4 6–4 5–4 8–3 6–4 15–4 4–4 10–4 3–4 5–4 1–1 0–3 1–1 N/A 148–68
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals F RR F F RR RR RR RR SF F SF F 0 / 12 24–23
ATP World Tour Masters 1000
Indian Wells SF 1R 2R 2R SF 1R 1R 1R QF 2R 1R 2R 1R 1R 0 / 14 11–14
Miami 2R 2R 2R QF 1R 2R QF 1R F 1R F W SF 2R 1R 1 / 15 23–14
Monte Carlo SF 2R SF 1R W QF QF SF 2R F QF F 2R 2R 1 / 14 23–13
Stuttgart/Madryt QF F 2R QF F W SF QF 1R F 2R SF QF 1R 2R 1 / 15 22–14
Rzym W 1R 1R 1R QF SF W SF 2R 1R 2R SF 2R 2R SF F 2 / 16 20–14
Montreal/Toronto W SF QF 1R 2R W W QF W QF W SF 2R 2R 5 / 14 28–9
Cincinnati QF 2R 2R 1R W F SF QF QF 2R 2R SF SF F W F 2 / 16 27–14
Szanghaj Nie ATP World Tour Masters 1000 SF QF SF F 0 / 4 8–4
Paryż 2R W 2R 1R F 2R SF 2R 2R W 2R W 3 / 12 16–9
Hamburg QF 2R 2R 1R W F 2R QF 1R 2R 2R Nie ATP World Tour Masters 1000 1 / 11 12–9
Bilans spotkań 0–0 0–0 9–4 17–6 2–6 4–6 12–7 18–8 19–5 17–7 9–8 4–6 7–6 12–9 12–8 16–7 11–5 16–8 4–5 0–1 0–1 1–1 N/A 190–114
Ranking na koniec sezonu
162 106 11 3 2 39 6 4 4 7 19 30 21 6 7 6 7 11 35 344 699 186 N/A

Legenda

     W, wygrał turniej

     F, przegrał w finale

     SF, przegrał w półfinale

     QF, przegrał w ćwierćfinale

     4R, 3R, 2R, 1R przegrał w IV, III, II, I rundzie

     RR, odpadł w fazie grupowej

     –, nie startował w turnieju głównym

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. List of Arjuna Awardees. yas.nic.in. [dostęp 2024-02-05]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]