Nowe Przymierze

Chrześcijanie wierzą, że Jezus jest pośrednikiem Nowego Przymierza, (np. List do Hebrajczyków 8:6). Przedstawione jest jego słynne Kazanie na górze, w którym skomentował przykazania. Niektórzy badacze uznają to za antytyp ogłoszenia Dziesięciu Przykazań lub Przymierza Mojżeszowego przez Mojżesza z biblijnej góry Synaj

Nowe Przymierze – wydarzenie opisane w Nowym Testamencie, polegające na proklamacji przez Boga nowego przymierza przez osobę Jezusa, który odkupił ich grzechy i wskazał właściwą drogę postępowania. W przeciwieństwie do starotestamentowego przymierza z Izraelem skierowane jest do wszystkich ludzi.

Tradycja biblijna

W Starym Testamencie „nowe Przymierze” było zapowiedziane po raz pierwszy przez proroka Jeremiasza:

Oto nadchodzą dni – wyrocznia Pana – kiedy zawrę z domem Izraela i z domem judzkim nowe przymierze. Nie jak przymierze, które zawarłem z ich przodkami, kiedy ująłem ich za rękę, by wyprowadzić z ziemi egipskiej. To moje przymierze złamali, mimo że byłem ich Władcą – wyrocznia Pana. Lecz takie będzie przymierze, jakie zawrę z domem Izraela po tych dniach – wyrocznia Pana: Umieszczę swe prawo w głębi ich jestestwa i wypiszę na ich sercu. Będę im Bogiem, oni zaś będą Mi narodem. I nie będą się musieli wzajemnie pouczać jeden mówiąc do drugiego: Poznajcie Pana! Wszyscy bowiem od najmniejszego do największego poznają Mnie – wyrocznia Pana, ponieważ odpuszczę im występki, a o grzechach ich nie będę już wspominał. (Jr 31:31-34)

a później przez proroka Ezechiela gdy w imieniu Boga wypowiedział słowa:

I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała. Ducha mojego chcę tchnąć w was i sprawić, byście żyli według mych nakazów i przestrzegali przykazań, i według nich postępowali. (Ez 36:26-27).

Zacytowany powyżej fragment księgi Jeremiasza jest jedynym w Starym Testamencie, w którym pojawia się określenie „Nowe Przymierze”.

Kielich przypominający zawarcie Nowego Przymierza przez Chrystusa

Judaizm

Żydowski pogląd na Nowe Przymierze nie wykracza poza odnowienie zobowiązania narodu do wypełniania Bożych przykazań i nie ma obejmować pogan, do których odnosi się Siedem Praw Noego. Nie ma to być usunięcie starego przymierza, ale raczej jego przyszłe wzmocnienie, odnowienie, poszerzenie.

Chrześcijaństwo

Chrześcijanie wierzą, że przez ofiarę Jezusa Chrystusa ustanowione zostało zapowiedziane Nowe Przymierze, które dotyczy wszystkich ludzi – Żydów i nie-Żydów.

Podobnie i kielich, gdy było po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich, to nowe przymierze we krwi mojej, która się za was wylewa. (Łk 22:20)

Na mocy tej ofiary wierzący, uczeń Jezusa Chrystusa ma otrzymać Ducha Świętego zapowiedzianego w Starym Testamencie odnośnie do Nowego Przymierza i stać się nowym jakościowo człowiekiem posiadającym bardzo osobistą relację ze Stwórcą (poprzez posiadanie jego Ducha). Dzięki Nowemu Przymierzu chrześcijanin ma otrzymać synowską relację z Bogiem w miejsce relacji sługa-Pan. Dla chrześcijan nazwa ta jest synonimem chrześcijaństwa. Pośrednikiem Nowego Przymierza ma być Jezus Chrystus (Hbr 8:6).

Linki zewnętrzne

• Jewish Encyclopedia: Covenant: The Old and the New Covenant (ang.)
• http://www.jon-ruthven.org/covenant1.pdf Jon Ruthven, 'This Is My Covenant with Them': Isaiah 59.19-21 as the Programmatic Prophecy of the New Covenant in the Acts of the Apostles. „Journal of Pentecostal Theology” 17 (2008), Part I: 32-47; Part II: 219-237.