Ogorzałka nowozelandzka
| Aythya novaeseelandiae[1] | |||
| (Gmelin, 1789) | |||
 Samiec | |||
 Samica | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
ogorzałka nowozelandzka | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Ogorzałka nowozelandzka[4] (Aythya novaeseelandiae) – endemiczny gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych (Anatidae), zamieszkujący Wyspę Północną i Wyspę Południową (Nowa Zelandia). W języku maoryskim nazywana matapouri, papango, raipo i titiporangi[5]. Nie wyróżnia się podgatunków[2][6].
Opis
[edytuj | edytuj kod]Pióra ogorzałki nowozelandzkiej są umaszczenia brązowego lub czarnego. Głowa samca jest ubarwienia ciemnozielonego, a oczy koloru żółtego, dziób o odcieniu szarobiałym. Samica jest trochę podobna do samca, lecz jej głowa i oczy są brązowe, dziób szary, często z pierścieniem białych piór u jego nasady[7]. U obu płci w trakcie lotu widoczny jest biały pasek[8].
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Zamieszkuje głębokie, słodkie, śródlądowe akweny na Wyspie Północnej i Wyspie Południowej[8]. Ogorzałka nowozelandzka jest gatunkiem osiadłym i nie podejmuje regularnych migracji, jedynie w trakcie zimy zmienia akweny, jeżeli zamarzły[9].
Cykl życiowy
[edytuj | edytuj kod]Gatunek gniazduje od października do marca. Samica składa od pięciu do ośmiu kremowych lub białych jaj. Gniazda zakłada w pobliżu wody, często na zboczach brzegów. Gniazdo zazwyczaj pokryte jest trawą[8]. Pisklęta wykluwają się po czterech tygodniach od czasu złożenia jaj i od razu potrafią nurkować w celu poszukiwania pożywienia[9].
Ogorzałka nowozelandzka pożywienia poszukuje głównie pod powierzchnią lustra wody. Pod wodą może przebywać od 20 do 30 sekund, schodząc na głębokość do 3 metrów. Odżywia się roślinnością wodną, małymi rybami, wodnymi ślimakami, małżami i owadami[9][10]. Ogorzałka nowozelandzka często podczas żerowania spotykana jest razem z łyską australijską, która przepędza w wyższe warstwy wody drobne organizmy wodne (m.in. krewetki), którymi żywi się również ogorzałka[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Aythya novaeseelandiae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b New Zealand Scaup (Aythya novaeseelandiae). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-15)]. (ang.).
- ↑ Aythya novaeseelandiae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Aythyini Delacour & Mayr, 1945 (1831) (wersja: 2020-01-10). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-07-26].
- ↑ Perrine Moncrieff: New Zealand Birds and How to Identify Them. Whitcombe and Tombs Ltd., 1961, s. 113.
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Screamers, ducks, geese, swans. IOC World Bird List: Version 10.1. [dostęp 2020-07-26]. (ang.).
- ↑ Adams, L.: New Zealand scaup. [w:] New Zealand Birds Online [on-line]. 2003. [dostęp 2020-07-26]. (ang.).
- ↑ a b c J. Marshall, F. Kinsky, C. Robertson: Common Birds in New Zealand. A.H. & A.W. Reed, 1972, s. 31. ISBN 0-589-00730-0.
- ↑ a b c d Ronald Lockley: New Zealand Endangered Species. Cassell NZ, 1980, s. 82. ISBN 0-908572-22-0.
- ↑ Margaret Orbell: Birds of Aotearoa. Reed Publishing NZ Ltd., 2003, s. 129. ISBN 0-7900-0909-9.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia i materiały multimedialne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).