Olivier Rochus
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
18 stycznia 1981 |
| Wzrost |
168 cm |
| Gra |
praworęczna, jednoręczny backhand |
| Status profesjonalny |
1999 |
| Zakończenie kariery |
2014 |
| Trener |
Reginald Willems |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
2 |
| Najwyżej w rankingu |
24 (17 października 2005) |
| Australian Open |
4R (2005) |
| Roland Garros |
3R (2001, 2006) |
| Wimbledon |
4R (2003) |
| US Open |
4R (2004) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
2 |
| Najwyżej w rankingu |
29 (5 lipca 2004) |
| Australian Open |
2R (2004–2007, 2012) |
| Roland Garros |
W (2004) |
| Wimbledon |
3R (2005, 2012) |
| US Open |
3R (2006, 2009) |
| Strona internetowa | |
Olivier Rochus (ur. 18 stycznia 1981 w Namur) – belgijski tenisista, zwycięzca French Open 2004 w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
Tenisistą zawodowym był również jego brat, Christophe Rochus.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Jako junior zwyciężył w Wimbledonie w deblu chłopców w 1998 roku, w parze z Rogerem Federerem. W grze pojedynczej dochodził do półfinałów juniorskich imprez wielkoszlemowych (1997, French Open i Wimbledon).
W zawodowym gronie tenisistów rywalizował w latach 1999–2014.
We wrześniu 2000 roku wygrał swój pierwszy turniej zawodowy w grze pojedynczej rangi ATP World Tour, w Palermo po zwycięstwie w finale z Diego Nargiso. Drugie zwycięstwo turniejowe odniósł w maju 2006 roku, kiedy w finale w Monachium pokonał rodaka Kristofa Vliegena. Ponadto grał w 8 przegranych finałach singla – dwukrotnie w roku 2002 i 2003 w Kopenhadze, w roku 2005 w Auckland, w 2007 roku w Mumbaju, następnie w 2009 roku w Sztokholmie oraz w 2010, 2011 roku w Newport i w 2012 ponownie w Auckland. Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlowym był w połowie października 2005 roku na 24. miejscu.
W grze podwójnej Rochus odniósł swój największy sukces w karierze wygrywając wielkoszlemowy French Open w 2004 roku, grając w parze z Xavierem Malisse. Belgowie pokonali w finale francuski debel Fabrice Santoro–Michaël Llodra, a w jednej z wcześniejszych rund Todda Woodbridge'a i Jonasa Björkmana. Dzięki zwycięstwu na paryskich kortach Rochus i Malisse zakwalifikowali się do deblowego turnieju Tennis Masters Cup. Udział w turnieju zakończyli na etapie meczów grupowych, z 1 zwycięstwem i 2 porażkami na koncie. W rankingu deblistów na początku lipca 2004 roku zajmował najwyższą pozycję w indywidualnym zestawieniu deblistów - nr 29.
Od roku 2000 reprezentował swój kraj w Pucharze Davisa. Jego najlepszym rezultatem w tych rozgrywkach jest awans do ćwierćfinału z roku 2007. W trakcie rozgrywek pokonywał bardziej utytułowanych zawodników, jak np. Jamesa Blake (edycja z roku 2005) oraz Novaka Đokovicia (2005).
Rochus 3 razy startował w igrzyskach olimpijskich, w 2004 roku w Atenach, w 2008 roku w Pekinie i w 2012 roku w Londynie. Najlepsze rezultaty odnosił w Pekinie, w zawodach singlowych dochodząc do 3 rundy i w rozgrywkach deblowych do 2 rundy. Podczas turnieju gry podwójnej grał razem ze Steve'em Darcisem.
Finały w turniejach ATP World Tour
[edytuj | edytuj kod]| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (2–8)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 1 października 2000 | Palermo | Ceglana |  Diego Nargiso
|
7:6(14), 6:1 |
| Finalista | 1. | 17 lutego 2002 | Kopenhaga | Twarda (hala) |  Lars Burgsmüller
|
3:6, 3:6 |
| Finalista | 2. | 2 marca 2003 | Kopenhaga | Twarda (hala) |  Karol Kučera
|
6:7(4), 4:6 |
| Finalista | 3. | 15 stycznia 2005 | Auckland | Twarda |  Fernando González
|
4:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 2. | 7 maja 2006 | Monachium | Ceglana |  Kristof Vliegen
|
6:4, 6:2 |
| Finalista | 4. | 30 września 2007 | Mumbaj | Twarda |  Richard Gasquet
|
3:6, 4:6 |
| Finalista | 5. | 25 października 2009 | Sztokholm | Twarda (hala) |  Markos Pagdatis
|
1:6, 5:7 |
| Finalista | 6. | 11 lipca 2010 | Newport | Trawiasta |  Mardy Fish
|
7:5, 3:6, 4:6 |
| Finalista | 7. | 10 lipca 2011 | Newport | Trawiasta | John Isner
|
3:6, 6:7(6) |
| Finalista | 8. | 14 stycznia 2012 | Auckland | Twarda |  David Ferrer
|
3:6, 4:6 |
Gra podwójna (2–5)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 6 czerwca 2004 | French Open, Paryż | Ceglana | Xavier Malisse
|
Michaël Llodra Fabrice Santoro
|
7:5, 7:5 |
| Zwycięzca | 2. | 9 stycznia 2005 | Adelaide | Twarda | Xavier Malisse
|
 Simon Aspelin Todd Perry
|
7:6, 6:4 |
| Finalista | 1. | 31 lipca 2005 | Kitzbühel | Ceglana | Christophe Rochus
|
 Leoš Friedl Andrei Pavel
|
2:6, 7:6(5), 0:6 |
| Finalista | 2. | 8 stycznia 2006 | Ad-Dauha | Twarda | Christophe Rochus
|
Jonas Björkman Maks Mirny
|
6:2, 3:6, 8–10 |
| Finalista | 3. | 15 października 2006 | Sztokholm | Twarda (hala) | Kristof Vliegen
|
Paul Hanley Kevin Ullyett
|
6:7(2), 4:6 |
| Finalista | 4. | 20 lipca 2008 | Kitzbühel | Ceglana |  Lucas Arnold Ker
|
James Cerretani Victor Hănescu
|
3:6, 5:7 |
| Finalista | 5. | 7 lutego 2010 | Zagrzeb | Twarda (hala) | Arnaud Clément
|
 Jürgen Melzer Philipp Petzschner
|
6:3, 3:6 8–10 |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Olivier Rochus Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2011-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-11)]. (ang.).