Początkowo był giermkiem, potem rycerzem. Walczył między innymi w bitwie pod Warną (1444 r.), gdzie dostał się do niewoli tureckiej. Po odzyskaniu wolności, zgodnie ze złożonymi ślubami, wstąpił do zakonu, a następnie został przez Kazimierza Jagiellończyka mianowany biskupem chełmskim. Po zatwierdzeniu jego nominacji przez papieżaPiusa II (14 kwietnia1463 r.) objął rządy w diecezji, której stolica – jak twierdzi Jan Długosz – jest w zupełnym upadku i należałoby ją przenieść do Hrubieszowa, miasta o większej liczbie ludności i lepiej urządzonego. Rzeczywiście, ciągłe najazdy ze wschodu i pożary spowodowały, że Chełm coraz bardziej podupadał. W związku z tym biskup Paweł powrócił do koncepcji Długosza i przedstawił Kazimierzowi Jagiellończykowi projekt przeniesienia stolicy biskupstwa. Król Polski w dokumencie wydanym 28 kwietnia 1473 r. w Lublinie zatwierdził tę zmianę, warunkując jednak jej wykonanie uprzednią zgodą Stolicy Apostolskiej. Prawdopodobnie konflikt istniejący pomiędzy papieżem Sykstusem IV a Kazimierzem Jagiellończykiem spowodował, że plany biskupa nie zostały wprowadzone w życie.
↑Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Krzysztof Chłapowski, Stefan Ciara, Łukasz Kądziela, Tomasz Nowakowski, Edward Opaliński, Grażyna Rutkowska, Teresa Zielińska. Kórnik 1992, s. 169.
↑Antoni Gąsiorowski, Polscy gwaranci traktatów z Krzyżakami XIV-XV wieku, w: Komunikaty Mazursko-Warmińskie nr 2-3, 1971, s. 258.
