Piotr Myszkowski (zm. 1505)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Myszkowski
Herb
Jastrzębiec
Rodzina

Myszkowscy herbu Jastrzębiec

Data urodzenia

ok. 1450

Data śmierci

1505

Piotr Myszkowski z Przeciszowa herbu Jastrzębiec (ur. ok. 1450, zm. 1505) – hetman polny koronny 1499-1501, wojewoda łęczycki od 1501, wojewoda bełski od 1499, kasztelan oświęcimski 1484–1489, wieluński 1489–1494, rozprzański 1494–1497, sądecki od 1498, starosta generalny ruski w latach 1499-1501[1].

Był świadkiem wydania przywileju piotrkowskiego w 1496 roku[2]. 3 maja 1499 król mianował go dowódcą obrony potocznej. Na tym stanowisku Myszkowski dopuścił się nadużyć, przetrzymywanie pieniędzy należnych wojsku i wykazał się brakiem talentów dowódczych podczas najazdu Tatarów w 1500 roku, gdy nie przyszedł na pomoc obleganemu miastu Bełz, pomimo że przebywał w nieodległym obozie pod Buskiem. Wiosną 1501 roku Jan I Olbracht pozbawił go dowództwa[3]. Był sygnatariuszem unii piotrkowsko-mielnickiej 1501 roku[4]. Podpisał konstytucję Nihil novi na sejmie w Radomiu w 1505 roku[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy. Oprac. Kazimierz Przyboś. 1987, s. 151.
  2. Jan Wincenty Bandtkie, Ius Polonicum : codicibus veteribus manuscriptum et editionibus quibusque collatis, Warszawa 1831, s. 359.
  3. Zdzisław Spieralski i inni, Zarys dziejów wojskowości. s. 282
  4. Akta unji Polski z Litwą, 1385–1791, wydali Stanisław Kutrzeba i Władysław Semkowicz, Kraków 1932, s. 136.
  5. Volumina Legum, t. I. Petersburg 1859, s. 140.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Poczet hetmanów Rzeczypospolitej. Hetmani koronni pod redakcją Mirosława Nagielskiego, Warszawa 2005.
  • Andrzej Grabski, Zdzisław Spieralski i inni, Zarys dziejów wojskowości polskiej do roku 1864 T. 1. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej. Warszawa 1966.