Poprawność polityczna
 |
Ten artykuł wymaga uzupełnienia informacji. |
Poprawność polityczna (ang. political correctness) – sposób używania języka w dyskursie publicznym, którego deklarowanym celem jest zachowanie szacunku oraz tolerancji wobec członków mniejszości[1], w szczególności wobec grup dyskryminowanych[2]. Współczesne znaczenie tego terminu zostało ukształtowane przez debatę pomiędzy konserwatystami (np. Allan Bloom, Dinesh D’Souza) a przedstawicielami nowej lewicy w USA w latach 80-tych XX wieku[3].
W Wielkiej Brytanii i USA termin na ogół jest używany jako określenie o negatywnych konotacjach[4], używane przez osoby o prawicowych poglądach, jako rodzaj krytyki działań mających na celu walkę z seksizmem, rasizmem, homofobią[5].
Spis treści
Koncepcja znaczenia[edytuj | edytuj kod]
Poprawność polityczna ma polegać na unikaniu w dyskursie publicznym stosowania obraźliwych słów i zwrotów oraz zastępowaniu ich wyrażeniami bardziej neutralnymi. Obejmuje również samoograniczanie w posługiwaniu się symbolami i określeniami, które mogą wykluczać, marginalizować lub obrażać dyskryminowane grupy społeczne[6].
Celem jej stosowania może być obniżenie poziomu antyspołecznych uprzedzeń i dyskryminacji danych grup społecznych. Używanie zwrotów bardziej neutralnych może być także motywowane chęcią uniknięcia protekcjonalności i respektowania godności osób, do których odnoszą się pejoratywne określenia. Poprawność polityczna opiera się na zaczerpniętym m. in. od B. L. Whorfa założeniu, że język wpływa na rzeczywistość a stosowanie obraźliwego, atakującego języka, przyczynia się do zwiększenia poziomu uprzedzeń i wpływa na postawy wobec dyskryminowanych grup[7].
Poprawność polityczna nie jest skodyfikowanym ani spójnym zbiorem zasad, których przestrzegania broni jakaś instytucja, lecz zjawiskiem społecznym występującym w dyskursie publicznym.
Krytyka koncepcji poprawności politycznej[edytuj | edytuj kod]
Krytycy poprawności politycznej twierdzą, iż zbyt „delikatne” postępowanie wobec mniejszości wywołuje niechęć reszty społeczeństwa do wyżej wymienionych, ogół społeczeństwa może bowiem uznać, że mniejszościom przysługują przywileje.
Niektóre osoby, szczególnie o poglądach konserwatywnych porównują poprawność polityczną do nowomowy[8]. Spotyka się ona z negatywnym odbiorem tych środowisk przez postrzeganie jej jako zakazu krytyki określonych grup, wynikający z ich pochodzenia, historii, kultury lub zachowania. Poprawność polityczna przez krytyków bywa określana mianem cenzury[9] lub neocenzury[10], bywa uważana za ograniczającą wolność słowa i wyrażania przekonań.
Niektórzy językoznawcy zwracają uwagę na niewłaściwe stosowanie zasad politycznej poprawności w odniesieniu do określeń niemających w danej kulturze negatywnych konotacji[11]. Jerzy Bralczyk uważa, że nie należy usuwać z języka tradycyjnych słów na określenie narodowości, ale używać ich w pozytywnym kontekście[12].
Przykłady zastosowania[edytuj | edytuj kod]
Logo drużyny Cleveland Indians zwane „Chief Wahoo” (Wódz Wahoo) było uważane za niepoprawne politycznie przez wiele osób, szczególnie przez Indian. W 1973 logo zostało przerysowane tak, by było bardziej poprawne politycznie[13], ale także to poprawione logo wzbudza kontrowersje[14].
Unikalnym w skali świata problemem była obecność dwóch nazw Macedonii – większość państw używa w stosunkach dyplomatycznych nazwy Republika Macedonii. Alternatywna nazwa Była Jugosłowiańska Republika Macedonii została wypracowana w wyniku działań m.in. władz Grecji, na terytorium której leżą: region Macedonia i część krainy historycznej o nazwie Macedonia. Istotą poprawności politycznej, mającej skłaniać do stosowania tej drugiej nazwy, są liczne kontrowersje, głównie wobec stosowania określenia Macedończycy zarówno dla słowiańskiego narodu, jaki i zamieszkującej Grecję grupy etnicznej (zob. Macedonia - nazwa)[15][16].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ poprawność polityczna – Słownik języka polskiego PWN, sjp.pwn.pl [dostęp 2019-01-08] (pol.).
- ↑ poprawność polityczna - Encyklopedia PWN - źródło wiarygodnej i rzetelnej wiedzy, encyklopedia.pwn.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
- ↑ Hughes 2011 ↓, s. 67.
- ↑ Hughes 2011 ↓, s. 69.
- ↑ Kohl 1992 ↓.
- ↑ Political Correctness (ang.). English Oxford Living Dictionaries. [dostęp 2018-01-17].
- ↑ Watt 2009 ↓, s. 161.
- ↑ Schmidt M. "The Orwellian Language of Big Government" NTUF Policy Paper 152
- ↑ Kamil Janiszewski, Poprawność polityczna – legalna cenzura
- ↑ "Słowo w relacjach społecznych", opoka.org
- ↑ Jan Grzenia, Lapończycy czy Samowie?, Poradnia językowa PWN, sjp.pwn.pl, 11 maja 2005 [dostęp 2019-01-18].
- ↑ Jerzy Bralczyk, Ukrainiec, Poradnia językowa PWN, sjp.pwn.pl, 7 listopada 2002 [dostęp 2019-01-18].
- ↑ Rochelle Steinhaus,"The Real Chief Wahoo?" Court TV Online, July 31, 2001. Accessed June 19, 2007.
- ↑ Filip Bondy, "Selig's uncivil wrong," NY Daily News, March 8, 2007. Accessed June 19, 2007.
- ↑ Macedonia.Słownik Języka Polskiego PWN[1].
- ↑ Wayne Madsen. What’s in a Name? Political Correctness. Strategic Culture Foundation
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Geoffrey Hughes: Political Correctness: a History of Semantics and Culture. Hoboken: 2011. ISBN 978-1-4443-6029-5.
- Herbert Kohl. Uncommon Differences: On Political Correctness, Core Curriculum and Democracy in Education. „The Lion and the Unicorn”. Volume 16, Number 1, 1992. DOI: 10.1353/uni.0.0216 (ang.).
- Dominic Watt: Political Correctness. W: Siobhan Chapman: Key ideas in linguistics and the philosophy of language. Edinburgh: 2009. OCLC 932573959.
