Przejścia graniczne Polski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Polskie przejścia graniczne – położone na granicy państwowej punkty ruchu osobowego i towarowego między Polską a sąsiadującymi państwami, oraz morskie i lotnicze przejścia graniczne, którymi odbywa się ruch między Polską a zagranicą.

Przejścia dzielą się na międzypaństwowe (przeznaczone do ruchu obywateli państw graniczących) i międzynarodowe (przeznaczone dla ruchu obywateli dowolnych państw świata). Ponadto dzielą się na osobowe, osobowo-towarowe i towarowe, na stałe i sezonowe (turystyczne) oraz na drogowe (piesze, rowerowo-piesze, samochodowo-piesze i samochodowe), kolejowe, wodne (śródlądowe bądź morskie) i lotnicze. Przejściami drogowymi zarządzają wojewodowie, kolejowymi, morskimi i lotniczymi minister transportu, a wodnymi śródlądowymi – minister środowiska. Na przejściach granicznych usytuowane są punkty kontroli Straży Granicznej, Służby Celnej, a także Inspekcja Weterynaryjna, Państwowa Inspekcja Sanitarna, Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa oraz Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych.

Przejścia graniczne na granicy z Rosją (obwód królewiecki), Białorusią i Ukrainą są zarazem przejściami na zewnętrznej granicy Unii Europejskiej, gdzie wdrażane jest acquis communautaire Układu z Schengen.

W związku z przystąpieniem Polski do Strefy Schengen, z dniem 21 grudnia 2007 zlikwidowano przejścia graniczne na granicy z Niemcami, Czechami, Słowacją i Litwą. Utrzymywana jest wyłącznie infrastruktura niezbędna do sprawnego przywrócenia kontroli granicznej w szczególnych przypadkach, jednak formalnie nie są to już przejścia graniczne[1]. Na granicach tych mogą być ustanawiane, zgodnie z kodeksem granicznym Schengen, tymczasowe przejścia graniczne w związku z zaistnieniem określonych sytuacji – przykładowo w okresie od 8 listopada do 23 listopada 2013 roku przywrócono kontrolę graniczną i ustanowiono 126 przejść granicznych na granicy z Czechami, 43 z Niemcami, 11 z Litwą i 58 ze Słowacją[2].

Zgodnie ze stanem na 1 stycznia 2009 w Polsce istnieje 16 przejść drogowych, 14 kolejowych, 1 rzeczne, 18 morskich i 20 lotniczych[3].

Polska-Ukraina[edytuj | edytuj kod]

Drogowe[edytuj | edytuj kod]

Kolejowe[edytuj | edytuj kod]

Planowane[edytuj | edytuj kod]

Polska-Białoruś[edytuj | edytuj kod]

Drogowe[edytuj | edytuj kod]

Kolejowe[edytuj | edytuj kod]

Rzeczne[edytuj | edytuj kod]

  • Rudawka-Lesnaja (turystyczne – kajakowe, od 1.05 do 1.10 w godz. 7.00–19.00)

Planowane[edytuj | edytuj kod]

Polska-Rosja[edytuj | edytuj kod]

Drogowe[edytuj | edytuj kod]

Kolejowe[edytuj | edytuj kod]

Planowane[edytuj | edytuj kod]

Morskie przejścia graniczne[edytuj | edytuj kod]

Przejście graniczne w Gdyni.

Lotnicze przejścia graniczne[edytuj | edytuj kod]

Osobowe i towarowe:

Tylko osobowe:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ustawa z dnia 29 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o ochronie granicy państwowej oraz ustawy o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw. (Dz.U. z 2007 r. nr 140, poz. 982).
  2. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 23 października 2013 r. w sprawie przywrócenia tymczasowo kontroli granicznej osób przekraczających granicę państwową stanowiącą granicę wewnętrzną (Dz.U. z 2013 r. poz. 1246).
  3. Obwieszczenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 grudnia 2008 r. w sprawie ogłoszenia przejść granicznych, rodzaju ruchu dozwolonego przez te przejścia oraz czasu ich otwarcia (M.P. z 2008 r. nr 97, poz. 854).
  4. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 23 grudnia 2008 w sprawie ustalenia dodatkowych lotniczych przejść granicznych (Dz.U. z 2008 r. nr 236, poz. 1645).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]