Przejdź do zawartości

Lotnisko Chopina w Warszawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lotnisko Chopina w Warszawie
Ilustracja
Lotnisko Chopina – Terminal A
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Typ

cywilne/wojskowe

Właściciel

Polskie Porty Lotnicze (PPL)

Data otwarcia

29 kwietnia 1934[1]

Kod IATA

WAW

Kod ICAO

EPWA

Strefa czasowa

UTC +1

Wysokość

110 m n.p.m.

Statystyki ruchu (2024)
Liczba pasażerów

21 261 806

Cargo

103 599 t[2]

Liczba operacji

170 403

Drogi startowe
Kierunek 15/33:

asfaltobeton, 3690 × 60 m

Kierunek 11/29:

asfaltobeton, 2800 × 50 m

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „WAW”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „WAW”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „WAW”
Ziemia52°09′57″N 20°58′02″E/52,165833 20,967222
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Uroczystość otwarcia terminala pasażerskiego na lotnisku na Okęciu, 29 kwietnia 1934
Znajdujący się między dwoma hangarami budynek dworca lotniczego, 1934
Samoloty w porcie lotniczym Warszawa-Okęcie, początek lat 50.
Port lotniczy w latach 70. XX wieku
Hala dworca lotniczego w latach 70. XX wieku
Wnętrze hali odlotów starej części terminalu A przed przebudową (2008)
Wnętrze hali odlotów w nowej części terminalu A
Wnętrze hali odlotów w starej części terminalu A po przebudowie (2018)
Korytarz w części komercyjnej lotniska
Wyjścia do samolotów w terminalu A
Hala odbioru bagażu w terminalu A
Wprowadzony w 2015 system kolorowych linii kierujących podróżnych do stacji kolejowej Warszawa Lotnisko Chopina, przystanków autobusowych i postojów taksówek
Kaplica w strefie tranzytowej
Starsza część terminalu A (Terminal 1), oddana do użytku w 1992, przed przebudową w latach 2012–2015
Terminal General Aviation
Terminal Cargo z lotu ptaka
Terminal Wojskowego Portu Lotniczego
Wraki samolotu An-24 w barwach PLL LOT i dawnego warszawskiego Ikarusa 260 jako obiekty ćwiczeń strażackich przy terminalu Cargo
Rządowy Tu-154 i śmigłowiec PZL W-3 Sokół na płycie postojowej samolotów Wojskowego Portu Lotniczego
Taras widokowy
Pesa Elf 27WE-007 należący do SKM linii S2 na stacji Warszawa Lotnisko Chopina
Widok lotniska z lotu ptaka w kwietniu 2012
Zdjęcie satelitarne (rok 2005)

Lotnisko Chopina w Warszawie (ang. Warsaw Chopin Airport, zwyczajowo Okęcie, kod IATA: WAW, kod ICAO: EPWA) – międzynarodowy port lotniczy znajdujący się w Warszawie. Został otwarty w 1934. Obsługuje loty rozkładowe, czarterowe i cargo.

Lotnisko Chopina jest położone na osiedlu Okęcie (od którego pochodzi jego zwyczajowa nazwa) w dzielnicy Włochy, w odległości około 8 km na południowy zachód od centrum miasta. Jest największym portem lotniczym w Polsce.

Lotnisko jest główną bazą Polskich Linii Lotniczych LOT i bazą operacyjną Wizz Air. Jego właścicielem jest spółka Polskie Porty Lotnicze.[3]

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Po 1918 zapadła decyzja o likwidacji lotniska mokotowskiego na Polu Mokotowskim i budowie zamiast niego trzech nowych lotnisk: wojskowego na Okęciu, cywilnego na Gocławiu oraz sportowego na Bielanach[4]. Lotnisko mokotowskie pełniło w tamtym czasie zarówno funkcję lotniska wojskowego, jak i cywilnego[4].

W planie regulacyjnym Warszawy z 1926 na nowe lotnisko wojskowe przeznaczono tereny na Okęciu i Paluchu o powierzchni 285 ha[5]. Projekt budowlany był oparty na nowoczesnych rozwiązaniach francuskich, zgodnie z którymi optymalnym kształtem lotniska było koło-elipsa lub wielobok, z centralnie położonym polem wzlotów i otaczającą go infrastrukturą (hangary, budynki administracyjne i magazyny)[6]. Pierwotna płyta lotniska nie miała betonowych pasów startowych. Miała wymiary 1270 m w osi południkowej i 1470 m w osi równoleżnikowej. Użytkownikiem były wówczas Doświadczalne Warsztaty Lotnicze[7]. Od 1931 na budowane na Okęciu lotnisko wojskowe zaczęto przenosić z lotniska mokotowskiego 1 Pułk Lotniczy[4]. W 1932 przy nowym lotnisku powstała stacja meteorologiczna[8].

Z powodu planów zabudowania Pola Mokotowskiego podjęto decyzję o przeniesieniu na Okęcie także ruchu pasażerskiego[9]. Miała to być dla lotniska cywilnego lokalizacja tymczasowa (do czasu wybudowania nowego lotniska na Gocławiu)[4]. 29 kwietnia 1934 uroczyście otwarto tam nowy terminal, który przejął ruch pasażerski z lotniska mokotowskiego[1]. W uroczystości wzięli udział m.in. prezydent Ignacy Mościcki, premier Janusz Jędrzejewicz, korpus dyplomatyczny i dyrektorzy siedmiu europejskich linii lotniczych[1]. Mszę świętą odprawił biskup polowy Józef Gawlina[1].

Był to największy cywilno-wojskowy port lotniczy w II RP[10]. Na lotnisko prowadziła brama wjazdowa z górującą nad okolicą wieżą wysokości ok. 50 metrów, znajdująca się w rejonie skrzyżowania ulic Żwirki i Wigury i Komitetu Obrony Robotników[11]. Wokół lotniska powstał klaster przedsiębiorstw związanych z lotnictwem m.in. należąca do Państwowych Zakładów Lotniczych Wytwórnia Płatowców, Polskie Zakłady Skody (późniejsza Wytwórnia Silników PZL), Doświadczalne Warsztaty Lotnicze, a także Instytut Techniczny Lotnictwa[10]. Od 1933 w północnej części lotniska działała stacja meteorologiczna[12]. Latem 1934 oddano do użytku szeroką ul. Żwirki i Wigury, łączącą port lotniczy z ul. Wawelską i centrum miasta, obsadzoną zachowanymi do dzisiaj lipami[13][14]. W 1935 na terenie lotniska wojskowego odsłonięto 20-metrowy pomnik Józefa Piłsudskiego (zniszczony przez Niemców w 1944)[15].

Podczas obrony Warszawy we wrześniu 1939 od pierwszych godzin wojny lotnisko było celem ataków Luftwaffe[10]. Zbombardowano m.in. pas startowy, hangary i składy paliwa, przerwane zostały sieci: wodociągowa i elektryczna[10]. 8 września 1939 lotnisko zostało zajęte przez wojska niemieckie[10]. Zostało ono prowizorycznie naprawione, uporządkowano także zalegające polskie samoloty w celu umożliwienia wykonywania operacji lotniczych przez Luftwaffe[10]. 5 października 1939 na Okęciu wylądował samolot z Adolfem Hitlerem, który przyleciał do Warszawy w celu przyjęcia defilady zwycięstwa w Alejach Ujazdowskich[16].

W okresie okupacji niemieckiej lotnisko było wykorzystywane jako lotnisko transportowe[10]. Zbudowano m.in. betonową drogę startową na kierunku 300 stopni wraz z pomocniczymi drogami kołowania[10]. Stacjonowała tam część 1. Dywizji Lotniczej 6. Floty Powietrznej Roberta von Greima wyposażona w bombowce Junkers Ju 87 B[10]. W 1944, przed wybuchem powstania warszawskiego, na lotnisku znajdowało się 56 dział przeciwlotniczych[17]. W przejętych zakładach przemysłowych na Okęciu pracowali jeńcy wojenni i Żydzi[10].

1 sierpnia 1944, w godzinę „W”, lotnisko zostało zaatakowane przez żołnierzy 7 Pułku Piechoty AK „Garłuch” do których nie dotarła informacja o odwołaniu tego rozkazu. Atak zakończył się niepowodzeniem. Poległo ponad 120 powstańców, w tym wszyscy dowódcy[18].

W październiku 1944 Niemcy rozpoczęli stopniowe niszczenie infrastruktury lotniska. Przed wycofaniem się z Warszawy uszkodzili pas startowy i drogi kołowania[10] oraz wysadzili bramę wjazdową z wieżą[11].

Cywilną komunikację lotniczą z Okęcia wznowiono w marcu 1945[19].

Po wojnie zrezygnowano z planów budowy lotniska pasażerskiego na Gocławiu (do lat 70. działało tam lotnisko sportowe, na którego miejscu zbudowano osiedle mieszkaniowe Gocław-Lotnisko)[20][21]. W 1962 podjęto decyzję o rozbudowie Centralnego Portu Lotniczego Warszawa-Okęcie[22]. Prace zostały podzielone na trzy etapy[22]:

  • budowa głównej drogi startowej i dróg pomocniczych,
  • budowa zaplecza technicznego z budynkami Centrum Kontroli Ruchu Lotniczego,
  • budowa nowego Międzynarodowego Dworca Lotniczego, płyty przeddworcowej dla samolotów i dwupasmowej dojazdowej z parkingiem.

Prace, prowadzone przy nieprzerwanej obsłudze pasażerów[22], zakończono w 1969[23][24]. Zespół dworca, wybudowany na podstawie projektu Jana i Krystyny Dobrowolskich i Aleksandra Włodarza (konstrukcje), składał się z hali pasażerskiej, oraz bloków techniczno-administracyjnego i towarowo-pocztowego[22]. W 1978 rozdzielono ruch pasażerów w hali na przyloty i odloty przenosząc przyloty do oddzielnego pawilonu[25].

W październiku 1962 przeniesiono stację meteorologiczną na południowo-zachodnią stronę lotniska, co jeszcze bardziej ograniczyło wpływ miejskiej wyspy ciepła na wyniki pomiarów[26].

W 1973 rozpoczęto prace nad przebudową Krajowego Dworca Lotniczego (również według projektu Jana i Krystyny Dobrowolskich)[22].

W 1980 wydłużono główną drogę startową o 700 metrów, dzięki czemu lotnisko może przyjmować wszystkie typy samolotów[25].

Nazwa

[edytuj | edytuj kod]

Od momentu swojego otwarcia w 1934 lotnisko nosiło nazwy: Port Lotniczy Warszawa-Okęcie[27] i Centralny Port Lotniczy Warszawa-Okęcie[28].

W 2001 lotnisku nadano imię Fryderyka Chopina. W styczniu 2010 zarejestrowano w Urzędzie Lotnictwa Cywilnego nową, obowiązującą obecnie formalnie nazwę, Lotnisko Chopina. Zmiana ta jest przedmiotem kontrowersji, i jak wskazuje wiele doniesień medialnych, nie zmieniła dominującej wśród mieszkańców miasta konwencji nazywania lotniska „Okęciem”[29][30]. Zmianę nazwy lotniska uzasadniano m.in. tym, iż nazwa Okęcie „jest nazwą zwyczajową znaną głównie Polakom, która z niczym szczególnym się nie kojarzy. Natomiast Lotnisko Chopina jest marką niosącą określone wartości, na bazie której znacznie łatwiej budować pozycję i rozpoznawalność portu w Polsce i na świecie”[31]. Wśród wspomnianych wartości władze lotniska wymieniały „klasę”, „wysoką kulturę”, „romantyzm” i „polskość”. Władze lotniska zadeklarowały jednocześnie, że nie jest ich zamiarem „zmiana normy językowej i całkowite wytępienie nazwy Okęcie z języka polskiego”[32].

Tradycyjna nazwa „Okecie” (bez polskiego „ę”) jest także wciąż używana jako identyfikator lotniska w systemach radiowej i elektronicznej łączności lotniczej. Nazwę „Warszawa-Okęcie” noszą także Placówka Straży Granicznej na lotnisku[33], obsługiwane przez nią przejście graniczne oraz zlokalizowany na lotnisku Wojskowy Port Lotniczy.

Roszczenia do gruntów zajmowanych przez lotnisko

[edytuj | edytuj kod]

Właściciel lotniska toczy spór sądowy ze spadkobiercami rodziny Branickich, którzy domagają się odszkodowania w wysokości co najmniej 235 mln z tytułu bezumownego korzystania z ok. 30 ha gruntów, przejętych po wojnie przez Skarb Państwa na podstawie dekretu o reformie rolnej[34].

Przyszłość lotniska

[edytuj | edytuj kod]

W listopadzie 2017 rząd Beaty Szydło podjął decyzję, że cywilny ruch lotniczy z Lotniska Chopina zostanie przejęty po 2027 przez nowo wybudowany Port Solidarność – Centralny Port Komunikacyjny (CPK) dla Rzeczypospolitej Polskiej w Stanisławowie w gminie Baranów, 45 km na zachód od Warszawy[35][36].

 Osobny artykuł: Centralny Port Komunikacyjny.

Decyzja o dalszym funkcjonowaniu Lotniska Chopina ma zostać podjęta po opracowaniu w latach 2019–2020 studium wykonalności dla CPK[37].

Kalendarium

[edytuj | edytuj kod]
  • 1933 – Kosztem ponad 10 mln złotych ukończono budowę lotniska obejmującego trzy hangary, warsztaty, garaże, kotłownię oraz budynek dworca lotniczego wraz z betonową płytą postojową dla samolotów.
  • 1934 – 29 kwietnia – uroczyste otwarcie lotniska przez prezydenta RP Ignacego Mościckiego. Przenosiny lotów z lotniska mokotowskiego. W pierwszym roku działalności lotnisko obsłużyło 10750 pasażerów.
  • 1937 – Zainstalowano wyposażenie radionawigacyjne w postaci radiolatarni Lorentz – do lądowania w trudniejszych warunkach atmosferycznych.
  • 1939 – Do września z lotniska utrzymywane były regularne połączenia lotnicze z 6 krajowymi oraz 17 zagranicznymi lotniskami.
  • 1939–1945 – W czasie okupacji niemieckiej na terenie lotniska znajdowały się dwie szkoły lotnicze oraz zakład naprawczy Luftwaffe. Lotniskiem zarządzała spółka Junkers utrzymując na nim swój ośrodek badawczy. W okresie tym wybudowano na lotnisku pierwszą betonową drogę startową.
  • 1945 – styczeń – Zniszczenie lotniska przez wycofujące się wojska niemieckie.
  • 1969 – 27 kwietnia – Uroczyste oddanie do użytku Międzynarodowego Dworca Lotniczego[38] (MDL, użytkowany do 1992) i uruchomienie nowej linii autobusowej nr 175 do śródmieścia[38]
  • 1975 – Oddanie do użytku Krajowego Dworca Lotniczego (KDL, obecnie Terminal General Aviation) przy ul. 17 Stycznia (od 2019 ul. Komitetu Obrony Robotników)
  • 1979 – Oddanie do użytku nowej hali przylotów MDL (użytkowanej do 1992, po przebudowie zamieniona na terminal „Etiuda”).
  • 1992 – 1 lipca – Oddanie do użytku Terminalu 1 (obecnie stara część Terminalu A, architektonicznie i funkcjonalnie zintegrowana z nową częścią w latach 2012–2015).
  • 2004 – Otwarcie terminalu „Etiuda” dla tanich linii lotniczych.
  • 2005 – Otwarcie Terminalu VIP Aviation (obecnie pod nazwą Terminal General Aviation) w zmodernizowanym budynku d. Krajowego Dworca Lotniczego przy ul. 17 Stycznia (od 2019 ul. Komitetu Obrony Robotników).
  • 2006 – 1 grudnia – Oddanie do użytku części przylotowej Terminala 2.
  • 2008 – 7 marca – Oddanie do użytku części odlotowej Terminala 2.
  • 2008 – 30 marca – Wprowadzenie przepisów Schengen.
  • 2009 – 29 marca – Zamknięcie terminalu „Etiuda”[39].
  • 2010 – Przemianowanie terminali 1 i 2 w Terminal A.
  • 2011 – 8 sierpnia – Oddanie do użytku pirsu centralnego i południowego Terminalu A.
  • 2012 – 1 czerwca – Uruchomienie stacji kolejowej Warszawa Lotnisko Chopina.
  • 2012 – 13 września – Rozpoczęcie modernizacji starej części Terminala A.
  • 2014 – Wybudowanie nowej płyty postojowej dla samolotów cargo i dwóch dróg odlodzeniowych oraz dwóch nowych dróg kołowania[40].
  • 2015 – 22 maja – Otwarcie zmodernizowanej części Terminala A w tym. m.in. bezpośredniego połączenia hali przylotów ze stacją kolejową Warszawa Lotnisko Chopina. Na dachu zmodernizowanej części terminala umieszczono elektrownię słoneczną[41]. Udostępniony został także oszklony i zadaszony taras widokowy[42]. Modernizacja terminala kosztowała ok. 400 mln zł netto i była częściowo finansowana ze środków UE (Program Operacyjny Infrastruktura i Środowisko 2007–2013)[43].
  • 2019 – czerwiec – Uruchomienie bramek do automatycznej odprawy pasażerów z paszportami biometrycznymi[44]

Ruch pasażerski i cargo

[edytuj | edytuj kod]

Tabela ruchu

[edytuj | edytuj kod]
Rok Liczba obsłużonych
pasażerów 		Zmiana w stosunku
do roku poprzedniego 		Liczba operacji lotniczych
1934 ponad 10 000[7] n.d.
2006 8 101 827[45] 14,6% 126 534[45]
2007 9 193 223[45] 13,5% 133 116[45]
2008 9 436 958[45] 2,6% 129 728[45]
2009 8 278 747[45] -12,2% 115 934[45]
2010 8 666 552[46] 4,7% 116 691[46]
2011 9 322 485[46] 7,6% 119 399[46]
2012 9 567 063[47] 2,6% 118 320[47]
2013 10 669 879[47] 11,5% 123 981[47]
2014 10 574 539[47] -0,8% 121 913[47]
2015 11 186 688[48] 5,8% 124 691[48]
2016 12 795 365[48] 14,4% 138 909[48]
2017 15 730 330[48] 22,9% 157 044[48]
2018 17 737 231[49] 12,8% 172 520[49]
2019 18 844 591[50] 6,2% 180 562[50]
2020 5 473 224[51] -71% 67 649[51]
2021 7 445 468[52] 36% 80 608[52]
2022 14 389 143[53] 93,3%[53] 130 672[53]
2023 18 472 491[54] 28,4%[54] 152 497[54]
2024 21 283 397[55] 15%[56] 170 400[57]

Przesyłki cargo

[edytuj | edytuj kod]
  • 2013 – 48 219 ton[58]
  • 2014 – 53 475 ton[58]
  • 2015 – 58 282 tony[59]
  • 2016 – 72 186 ton[60]
  • 2017 – 84 389 ton[61]
  • 2018 – 92 377 ton[62]
  • 2019 – 97 784 tony[63]
  • 2020 – 74 984 tony[64]
  • 2021 – 97 454 tony[65]
  • 2022 – 101 709 ton[66]
  • 2023 – 103 599 ton[2]

Terminale

[edytuj | edytuj kod]

W 2010 roku w celu ujednolicenia nazewnictwa budynków zlokalizowanych w Porcie Lotniczym im. Fryderyka Chopina w Warszawie zarządzono, że dotychczasowe budynki „Terminal 1” i „Terminal 2” otrzymają wspólną nazwę Terminal A[67]. Druga zmiana dotyczyła przemianowania byłego Terminala VIP Aviation na Terminal General Aviation.

  • Terminal A przy ul. Żwirki i Wigury:
    • d. Terminal 1 – starsza część pasażerskiego Terminalu A lotniska im. Fryderyka Chopina została oddana do użytku 1 lipca 1992. Jej początkowa przepustowość to około 3,5 mln pasażerów rocznie, powiększona w wyniku przebudowy dworca do ok. 5,5 mln pasażerów. Liczba stanowisk odprawy w tej części terminalu wynosiła 46 (numeracja nr 101-146), a pierwotna liczba bramek – 12. Była nazywana, ze względu na kolor dachu, filarów i ścian, „buraczkową”[68]. We wrześniu 2012 rozpoczęła się przebudowa terminala, której celami były architektoniczne i funkcjonalne zintegrowanie budynku z nową częścią, oraz wybudowanie przejścia podziemnego łączącego bezpośrednio halę przylotów z nową stacją kolejową[69][70]. Zmodernizowana część terminala, oddana do użytku w maju 2015, ma siedem kondygnacji o powierzchni 60 tys. m², 48 stanowisk odprawy biletowo-bagażowej i 6 stanowisk samoobsługowych[71]. Na dachu umieszczono także elektrownię słoneczną. Panele z ogniwami fotowoltaicznymi pokrywają 80% powierzchni dachu (7 tys. m²), co ma pozwolić na wyprodukowanie ok. 575 MWh energii elektrycznej rocznie (ok. 20% dziennego zapotrzebowania terminala przy idealnych warunkach pogodowych)[41].
    • d. Terminal 2 – nowsza część Terminalu A przystosowana jest do obsługi 6,5 mln pasażerów rocznie. Liczba stanowisk odprawy biletowo-bagażowej wynosi 70 (nr 201-282). Hala przylotów została oddana do użytku 1 grudnia 2006. Strefa odlotów w ówczesnym Terminalu 2 dostała pozwolenie na użytkowanie 7 marca 2008. 12 marca 2008 otwarto terminal i rozpoczęto odprawy pasażerów lotów czarterowych[72], a 18 marca pozostałych lotów rozkładowych[73];
    • pirs centralny i południowy – w ramach dalszej rozbudowy Terminalu A do istniejącego pirsu północnego dobudowano pirs centralny oraz dokończono prace przy pirsie południowym (otwarcie 8 sierpnia 2011); dzięki dokończeniu inwestycji pasażerowie oczekujący na wejście do samolotu mają do dyspozycji jednolitą, przestronną halę, której długość wynosi 725 m.; linie lotnicze i pasażerowie zyskały 11 nowych rękawów, zlokalizowanych w pirsie południowym i centralnym; łączna liczba bramek wynosi 45, a rękawów – 27[74][75].

Od sierpnia 2014 roku wszystkie osoby znajdujące się w Terminalu A mogą korzystać z bezpłatnego i nielimitowanego dostępu do Internetu[76].

Na terenie terminalu znajdują się dwie kaplice: w części ogólnodostępnej w hali odlotów, oraz otwarta w 2015 kaplica w strefie tranzytowej w pobliżu wyjścia nr 37 wraz z osobnym pokojem modlitwy dla pasażerów różnych religii.

  • Terminal General Aviation (d. Terminal VIP Aviation) przy ul. Komitetu Obrony Robotników. Został otwarty 8 lipca 2005. Służy odprawie pasażerów korzystających z prywatnych lub korporacyjnych samolotów lotnictwa ogólnego (ang. general aviation). Zlokalizowany jest w zmodernizowanym budynku byłego krajowego dworca lotniczego z 1975.

Na terenie lotniska wdrożono zintegrowany system ratowania życia w przypadkach nagłego zatrzymania krążenia, na który w 2016 składało się m.in. 49 defibrylatorów[77].

Nieczynne terminale

[edytuj | edytuj kod]
  • Terminal Etiuda – dawny terminal tanich linii lotniczych, działający w latach 2004–2009. W latach 1979–1992 była to hala przylotów, zwana „fińską”, do której przeniesiono całość odpraw podróżnych do Warszawy. Obecnie siedziba Welcome Airport Services;
  • Krajowy Dworzec Lotniczy przy ul. Żwirki i Wigury – od 8 maja 2008 przestał pełnić swoją funkcję ze względu na budowę pirsów centralnego i południowego.

Specjalistyczne dworce lotnicze

[edytuj | edytuj kod]
  • Dworzec Towarowy CARGO – zlokalizowany w południowej części lotniska przy ul. Wirażowej.
  • Wojskowy Port Lotniczy Warszawa-Okęcie – zlokalizowany przy ul. Żwirki i Wigury przed wjazdem do cywilnego portu lotniczego. Port był obsługiwany przez flotę samolotów 36 Specjalnego Pułku Lotnictwa Transportowego (rozformowany w sierpniu 2011). Za ochronę poru lotniczego do 2001 odpowiadała 1 Warszawska Brygada Zmotoryzowana im. Czwartaków AL[78]. Terminal Wojskowego Portu Lotniczego (Terminal WPL) obsługiwany przez 1 Bazę Lotniczą[79] służy w szczególności do obsługi transportu członków najwyższych władz państwowych, przyjmowania rządowych delegacji zagranicznych i innych zadań związanych z obsługą administracji państwowej.

Obsługa lotniska

[edytuj | edytuj kod]
Widok ogólny lotniska od strony al. Krakowskiej (północno-zachodniej)
Widok ogólny lotniska od strony al. Krakowskiej (północno-zachodniej)

Obsługą samolotów na lotnisku, w szczególności załadunkiem i rozładunkiem bagażu, wyważaniem samolotów, transportem pasażerów po płycie lotniska, wypychaniem i holowaniem zajmują się wyspecjalizowane spółki:

Posiłki do samolotów dostarczają spółki:

  • Do & Co

Paliwo lotnicze do samolotów dostarczają spółki:

Według raportu OAG Punctuality Report z 2015, lotnisko należy pod względem punktualności do światowej czołówki. Blisko 90% lotów odbywa się w wyznaczonym czasie[80].

Drogi startowe i operacje lotnicze

[edytuj | edytuj kod]

Operacje lotnicze wykonywane są z dwóch asfaltobetonowych dróg startowych:

  • na kierunku 15/33, 3690 × 60 m, o nośności PCN 88 F/C/X/T;
  • na kierunku 11/29, 2800 × 50 m, o nośności PCN 77 R/A/W/T.

Samoloty poruszają się po 21 drogach kołowania. W ciągu godziny na lotnisku im. Fryderyka Chopina w Warszawie można wykonać 42 operacje lotnicze.

Pomoce nawigacyjne

[edytuj | edytuj kod]

RWY 11: światła Calvert kat. II (960 m), PAPI, ILS/DME kat. II

RWY 29: światła SALS (420 m), PAPI

RWY 15: światła SALS (420 m), PAPI

RWY 33: światła ALPA-ATA kat. II, PAPI, ILS/DME kat. IIIa

Dla wszystkich podejść dostępna jest również radiolatarnia VOR/DME OKC 113,45 MHz

Preferencyjny system dróg startowych

[edytuj | edytuj kod]

Z uwagi na kierunki wiatrów najczęściej wiejących w Polsce, układ ruchu lotniczego w przestrzeni nad Warszawą, stosowane na Lotnisku Chopina przepisy dotyczące ograniczania hałasu, układ dróg startowych, kołowania i szybkiego zjazdu, jak i wyposażenie w pomoce nawigacyjne, obowiązuje następujący system preferencyjny dróg startowych:

Przyloty:

  1. RWY 33,
  2. RWY 11,

Odloty:

  1. RWY 29,
  2. RWY 15,
  3. RWY 33,

Transport

[edytuj | edytuj kod]
Autobus linii 175 na placu Zawiszy w drodze na lotnisko

Komunikację z portem lotniczym utrzymuje miejska komunikacja autobusowa[81].

W 2012 r. oddano do użytku podziemną stację kolejową zlokalizowaną pod terminalem[82].

 Osobny artykuł: Warszawa Lotnisko Chopina.

Problemem portu lotniczego pozostają oszukujący pasażerów taksówkarze. Ich ofiarami padają głównie nieświadomi obcokrajowcy – cena kursu do centrum miasta może sięgnąć 150 zł lub więcej. Stało się to przedmiotem kampanii prasowej i tematem wielu publikacji „Gazety Stołecznej”[83]. W 2016 Urząd Lotnictwa Cywilnego poszerzył granice administracyjne lotniska o tereny parkingów i dróg dojazdowych przed terminalem aż do ul. Gordona Bennetta. Dzięki temu Służba Ochrony Lotniska może karać mandatami nieuczciwych kierowców, którzy stojąc w hali przylotów podchodzą do nieświadomych podróżnych, a hala przylotów została oznakowana w kilku językach informacjami o legalnych korporacjach taksówkowych[84].

Połączeniem lotniska z ekspresową obwodnicą miasta jest droga ekspresowa S79.

Częstotliwości radiowe

[edytuj | edytuj kod]
Airbus A380 na lotnisku Chopina
  • ATIS – 120,455 MHz
  • Okęcie Clearance Delivery – 121,605 MHz
  • Okęcie Ziemia (Okęcie Ground) – 121,905 MHz
  • Okęcie Wieża (Okęcie Tower) – 118,305 MHz
  • Warszawa Zbliżanie (Warsaw Approach) – 128,805 MHz (Południe) oraz 125,055 MHz (Północ)
  • Warszawa Director (Warsaw Director) – 129,380 MHz

Obszar ograniczonego użytkowania wokół lotniska

[edytuj | edytuj kod]

20 czerwca 2011 r. Sejmik Województwa Mazowieckiego podjął uchwałę nr 76/11 w sprawie utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania dla Portu Lotniczego im. Fryderyka Chopina w Warszawie[85]. Uchwała weszła w życie 4 sierpnia – po upływie 14 dni od dnia jej ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Mazowieckiego. (Dz. Urz. Woj. Maz. nr 128, poz. 4086).

Wypadki na lotnisku i w jego pobliżu

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d Dominik Sipiński, Paweł Cybulak, Paweł Placha: Lotniska w Polsce. Łódź: Dom Wydawniczy Księży Młyn, s. 153. ISBN 978-83-7729-241-9.
  2. ↑ a b Ilość obsłużonego cargo on board (w kg) w polskich portach lotniczych w ruchu krajowym i międzynarodowym w roku 2022-2023. [w:] Urząd Lotnictwa Cywilnego [on-line]. marzec 2023. [dostęp 2024-04-08].
  3. ↑ Liczba obsłużonych pasażerów oraz wykonanych operacji w ruchu krajowym i międzynarodowym – regularnym i czarterowym w latach 2022–2024 [online], Urząd Lotnictwa Cywilnego [dostęp 2025-05-07] (pol.).
  4. ↑ a b c d Ryszard Mączewski: Warszawa między wojnami. Łódź: Księży Młyn, 2009, s. 63. ISBN 978-83-61253-51-8.
  5. ↑ Jerzy Gromski: Ochota w latach 1916–1939, [w:] Dzieje Ochoty. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 128.
  6. ↑ Zdzisław Suwiński: Krajowa Baza Operacyjna nr 1 z Okęcia we wrześniu 1939 roku. Oświęcim: Wydawnictwo NapoleonV, 2016, s. 23. ISBN 978-83-65652-72-0.
  7. ↑ a b Robert Gawkowski, Okęcka historia [pdf], „Ochotnik”, 72, 2011, s. 8–11 [dostęp 2024-12-13] [zarchiwizowane z adresu 2011-04-09].
  8. ↑ Bernard Budzyński. Zarys historii instrumentalnych obserwacji pogody w Warszawie. „Kronika Warszawy”. 2 (154), s. 42, 2016. 
  9. ↑ Grzegorz Mika: Od wielkich idei do wielkiej płyty. Burzliwe dzieje warszawskiej architektury. Agencja Wydawniczo-Reklamowa Skarpa Warszawska, 2017, s. 186. ISBN 978-83-63842-67-3.
  10. ↑ a b c d e f g h i j k Krzysztof Komorowski (red.): Warszawa walczy 1939–1945. Leksykon. Warszawa: Fundacja Polska Walczy i Wydawnictwo Bellona, 2015, s. 552. ISBN 978-83-1113474-4.
  11. ↑ a b Jakub Jastrzębski. Wysoka przeszłość Okęcia. „Skarpa Warszawska”, s. 17, lipiec 2021. 
  12. ↑ Bernard Budzyński. Zarys historii instrumentalnych obserwacji pogody w Warszawie. „Kronika Warszawy”. 2(154), s. 42, 2016. 
  13. ↑ Jan Bystroń: Warszawa. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1977, s. 311.
  14. ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 1035. ISBN 83-01-08836-2.
  15. ↑ Warszawa – Pomnik Józefa Piłsudskiego na Okęciu. sztuka.net, 13 listopada 2015. [dostęp 2019-11-23].
  16. ↑ Tomasz Szarota: Okupowanej Warszawy dzień powszedni. Warszawa: Czytelnik, 2010, s. 21. ISBN 978-83-07-03239-9.
  17. ↑ Piotr Rozwadowski (red.): Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego. Tom 1. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2005, s. 424. ISBN 83-11-09261-3.
  18. ↑ Adam Borkiewicz: Powstanie warszawskie. Zarys działań natury wojskowej. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1969, s. 72–73.
  19. ↑ Bronisław Dostatni: Ochota ośrodkiem komunikacji lotniczej, [w:] Dzieje Ochoty. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 188–189.
  20. ↑ Marcin Białas. Lotnisko na Gocławiu. „Stolica”, s. 53, kwiecień 2016. 
  21. ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 926. ISBN 83-01-08836-2.
  22. ↑ a b c d e Krystyna Krzyżakowa: Warszawskie osiągnięcia, [w:] Kalendarz Warszawski'88. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987, s. 148. ISBN 83-03-01684-9.
  23. ↑ Bronisław Dostatni: Ochota ośrodkiem komunikacji lotniczej, [w:] Dzieje Ochoty. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 189.
  24. ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 84.
  25. ↑ a b Krystyna Krzyżakowa: Warszawskie osiągnięcia, [w:] Kalendarz Warszawski'88. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987, s. 149. ISBN 83-03-01684-9.
  26. ↑ Bernard Budzyński. Zarys historii instrumentalnych obserwacji pogody w Warszawie. „Kronika Warszawy”. 2 (154), s. 45–46, 2016. 
  27. ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 568, 671. ISBN 83-01-08836-2.
  28. ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 83.
  29. ↑ Sebastian Lucinski: 10 lat „Lotniska Chopina”. Ale nazwa „Okęcie” wciąż popularniejsza. www.mmwarszawa.pl. [dostęp 2011-04-08].
  30. ↑ Am/PAP: Chopin zamiast Okęcia. Newsweek.pl. [dostęp 2011-04-08].
  31. ↑ Radosław Żuk, Dyrektor Biura Public Relations Lotniska Chopina: Od lat dziesięciu Chopin rządzi na Okęciu. old.lotnisko-chopina.pl. [dostęp 2016-01-31].
  32. ↑ Chopin lepszy niż Okęcie. [dostęp 2016-01-31].
  33. ↑ Placówka Straży Granicznej Warszawa – Okęcie. [dostęp 2015-04-08].
  34. ↑ Małgorzata Zubik. Chcą milionów od lotniska. „Gazeta Stołeczna”, s. 1, 16 września 2017. 
  35. ↑ Uchwała w sprawie przyjęcia „Koncepcji przygotowania i realizacji inwestycji Port Solidarność – Centralny Port Komunikacyjny dla Rzeczypospolitej Polskiej”. [w:] Kancelaria Prezesa Rady Ministrów [on-line]. premier.gov.pl, 7 listopada 2017. [dostęp 2017-12-20].
  36. ↑ Jarosław Osowski. Lotnisko na przekór faktom. „Gazeta Stołeczna”, s. 3, 8 listopada 2017. 
  37. ↑ Jarosław Osowski. Powolny start nowego lotniska. „Gazeta Stołeczna”, s. 4, 31 sierpnia 2018. 
  38. ↑ a b Kronika wydarzeń w Warszawie 1 I 1969 – 30 VI 1969. „Kronika Warszawy”. 1(70), s. 159–160, 1970. 
  39. ↑ Kalendarz warszawski styczeń-marzec 2009. „Kronika Warszawy”. 142, s. 91, 2009. 
  40. ↑ Lotnisko Chopina. Nowy terminal – nowe możliwości, Dział Public Relations P.P. „Porty Lotnicze”, 2015, s. 3.
  41. ↑ a b Lotnisko Chopina. Nowy terminal – nowe możliwości, Dział Public Relations P.P. „Porty Lotnicze”, 2015, s. 7.
  42. ↑ Taras widokowy jest otwarty!. [w:] Lotnisko Chopina w Warszawie [on-line]. otnisko-chopina.pl. [dostęp 2018-10-12].
  43. ↑ Lotnisko Chopina. Nowy terminal – nowe możliwości, Dział Public Relations P.P. „Porty Lotnicze”, 2015, s. 8.
  44. ↑ Jarosław Osowski: Od dziś na lotniskach odprawa biometryczna. Boeing 737 odprawi się w 12 minut. warszawa.wyborcza.pl, 27 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-27].
  45. ↑ a b c d e f g h Statystyki przewozów pasażerskich i operacji lotniczych w latach 1993–2010. [w:] Urząd Lotnictwa Cywilnego [on-line]. ulc.gov.pl. s. 2–3. [dostęp 2015-08-28].
  46. ↑ a b c d Liczba obsłużonych pasażerów oraz wykonanych operacji w ruchu krajowym i międzynarodowym – regularnym i czarterowym w latach 2010–2012. [w:] Urząd Lotnictwa Cywilnego [on-line]. ulc.gov.pl, marzec 2013. s. 1. [dostęp 2015-08-28].
  47. ↑ a b c d e f Liczba obsłużonych pasażerów oraz wykonanych operacji w ruchu krajowym i międzynarodowym – regularnym i czarterowym w latach 2012–2014. [w:] Urząd Lotnictwa Cywilnego [on-line]. ulc.gov.pl, marzec 2015. s. 1. [dostęp 2015-08-27].
  48. ↑ a b c d e f Liczba obsłużonych pasażerów oraz wykonanych operacji w ruchu krajowym i międzynarodowym – regularnym i czarterowym w latach 2015–2017. [w:] Urząd Lotnictwa Cywilnego [on-line]. ulc.gov.pl, marzec 2013. s. 1. [dostęp 2015-08-28].
  49. ↑ a b Liczba obsłużonych pasażerów oraz wykonanych operacji w ruchu krajowym i międzynarodowym – regularnym i czarterowym w latach 2016–2018. [w:] Urząd Lotnictwa Cywilnego [on-line]. ulc.gov.pl, marzec 2019. [dostęp 2019-05-01].
  50. ↑ a b Liczba obsłużonych pasażerów oraz wykonanych operacji w ruchu krajowym i międzynarodowym – regularnym i czarterowym w latach 2017–2019. [w:] Urząd Lotnictwa Cywilnego [on-line]. 4 maja 2020. [dostęp 2020-08-09].
  51. ↑ a b Liczba obsłużonych pasażerów oraz wykonanych operacji w ruchu krajowym i międzynarodowym – regularnym i czarterowym w latach 2018–2020. [w:] Urząd Lotnictwa Cywilnego [on-line]. maj 2021. [dostęp 2021-06-06].
  52. ↑ a b Liczba obsłużonych pasażerów oraz wykonanych operacji w ruchu krajowym i międzynarodowym – regularnym i czarterowym w latach 2019–2021. [w:] Urząd Lotnictwa Cywilnego [on-line]. 2022. [dostęp 2023-02-23].
  53. ↑ a b c Liczba obsłużonych pasażerów oraz wykonanych operacji w ruchu krajowym i międzynarodowym – regularnym i czarterowym w latach 2020–2022. [w:] Urząd Lotnictwa Cywilnego [on-line]. marzec 2023. [dostęp 2023-05-09].
  54. ↑ a b c Liczba obsłużonych pasażerów oraz wykonanych operacji w ruchu krajowym i międzynarodowym – regularnym i czarterowym w latach 2021–2023. [w:] Urząd Lotnictwa Cywilnego [on-line]. marzec 2024. [dostęp 2024-04-08].
  55. ↑ Lotnisko Chopina: Rekordowe 21,3 mln pasażerów. Co dalej? [analiza] [online], www.rynek-lotniczy.pl [dostęp 2025-01-16] (pol.).
  56. ↑ Lotnisko Chopina: Rekordowe 21,3 mln pasażerów. Co dalej? [analiza] [online], www.rynek-lotniczy.pl [dostęp 2025-01-16] (pol.).
  57. ↑ Lotnisko Chopina: Rekordowe 21,3 mln pasażerów. Co dalej? [analiza] [online], www.rynek-lotniczy.pl [dostęp 2025-01-16] (pol.).
  58. ↑ a b Ilość obsłużonych przesyłek „on board” (w kg) w polskich portach lotniczych w ruchu krajowym i międzynarodowym w latach 2014 i 2013. [w:] Urząd Lotnictwa Cywilnego [on-line]. maj 2015. s. 1. [dostęp 2015-08-28].
  59. ↑ Ilość obsłużonego cargo on board (w kg) w polskich portach lotniczych w ruchu krajowym i międzynarodowym w roku 2014-2015. [w:] Urząd Lotnictwa Cywilnego [on-line]. ulc.gov.pl. [dostęp 2016-05-31].
  60. ↑ Ilość obsłużonego cargo on board (w kg) w polskich portach lotniczych w ruchu krajowym i międzynarodowym w roku 2015–2016. [w:] Urząd Lotnictwa Cywilnego [on-line]. ulc.gov.pl. [dostęp 2016-03-30].
  61. ↑ Ilość obsłużonego cargo on board (w kg) w polskich portach lotniczych w ruchu krajowym i międzynarodowym w roku 2016-2017. [w:] Urząd Lotnictwa Cywilnego [on-line]. ulc.gov.pl. [dostęp 2018-05-11].
  62. ↑ Ilość obsłużonego cargo on board (w kg) w polskich portach lotniczych w ruchu krajowym i międzynarodowym w roku 2017–2018. [w:] Urząd Lotnictwa Cywilnego [on-line]. ulc.gov.pl, marzec 2019. s. 1. [dostęp 2019-05-01].
  63. ↑ Ilość obsłużonego cargo on board (w kg) w polskich portach lotniczych w ruchu krajowym i międzynarodowym w roku 2018-2019. [w:] Urząd Lotnictwa Cywilnego [on-line]. s. 1. [dostęp 2020-08-09].
  64. ↑ Ilość obsłużonego cargo on board (w kg) w polskich portach lotniczych w ruchu krajowym i międzynarodowym w roku 2019-2020. [w:] Urząd Lotnictwa Cywilnego [on-line]. s. 1. [dostęp 2020-06-06].
  65. ↑ Ilość obsłużonego cargo on board (w kg) w polskich portach lotniczych w ruchu krajowym i międzynarodowym w roku 2020−2021. [w:] Urząd Lotnictwa Cywilnego [on-line]. 2022. [dostęp 2023-02-23].
  66. ↑ Ilość obsłużonego cargo on board (w kg) w polskich portach lotniczych w ruchu krajowym i międzynarodowym w roku 2021-2022. [w:] Urząd Lotnictwa Cywilnego [on-line]. marzec 2023. [dostęp 2023-05-09].
  67. ↑ Historia – Lotnisko Chopina w Warszawie [online], www.lotnisko-chopina.pl [dostęp 2022-05-15] (pol.).
  68. ↑ Terminal na Okęciu prawie gotowy. Kiedy otwarcie?. warszawa.gazeta.pl. [dostęp 2016-05-22].
  69. ↑ Rusza przebudowa Terminalu A na Lotnisku Chopina. Gazeta.pl, 2012-09-14. [dostęp 2012-11-03].
  70. ↑ Lotnisko Chopina. Nowy terminal – nowe możliwości, Dział Public Relations P.P. „Porty Lotnicze”, 2015, s. 4.
  71. ↑ Nowy terminal na Lotnisku Chopina już działa. [w:] Przedsiębiorstwo Państwowe „Porty Lotnicze” [on-line]. lotnisko-chopina.pl. [dostęp 2015-08-17].
  72. ↑ Pierwsze loty czarterowe z ówczesnego Terminalu 2.
  73. ↑ Pierwsze loty rozkładowe z Terminalu 2.
  74. ↑ PPL ogłasza przetarg na dokończenie Terminalu 2.
  75. ↑ Konrad Majszyk: Inwestycje na lotnisku Chopina, fiasko w Modlinie. Życie Warszawy.pl. [dostęp 2010-05-13].
  76. ↑ Jakub Panek: Lotnisko daje darmowy internet. Wi-Fi dostępne na Okęciu. wyborcza.pl, 14 sierpnia 2014. [dostęp 2014-12-08].
  77. ↑ Danuta Walewska. Lotnisko jest dobrze zaopatrzone w defibrylatory. „Rzeczpospolita (dodatek Życie Mazowsza)”, s. J5, 30 marca 2016. 
  78. ↑ Patryk Pleskot, Bezpieczeństwo w czasach transformacji. Sprawozdania stanu zabezpieczenia Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych z lat 1989–1990 [w:] Bezpieczeństwo Europy, bezpieczeństwo Polski, t. 4: , Lublin 2017, s. 325–347 [online] [dostęp 2024-11-13].
  79. ↑ 1 Baza Lotnicza.
  80. ↑ Lotnisko Chopina w światowej czołówce punktualności. Lotnicza Polska. [dostęp 2015-02-04]. (pol.).
  81. ↑ ZTM Warszawa. [dostęp 2010-05-11].
  82. ↑ Z aktualności ZTM: Pociągi połączyły lotnisko z centrum. [dostęp 2012-06-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 sierpnia 2017)].
  83. ↑ Taximafia bezkarna, bo lotnisko boi się ją przepędzić. Gazeta Wyborcza, sierpień 2012.
  84. ↑ Koniec mafii taksówkowej na lotnisku Chopina? Port lotniczy wyciąga ciężkie działa.
  85. ↑ Uchwała 76/11 Sejmiku Województwa Mazowieckiego z dnia 20 czerwca 2011 r. w sprawie utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania dla Portu Lotniczego im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Samorząd Województwa Mazowieckiego. [dostęp 2011-07-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-25)].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Porty lotnicze i lotniska w Polsce
Porty lotnicze
czynne
planowane
Lotniska
cywilne
według rejestru ULC
wojskowe
niekontrolowane
nieczynne
zlikwidowane

Sylwetka samolotu

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lotnisko_Chopina_w_Warszawie&oldid=76786007”