SSM-N-8 Regulus I
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
|
||
 |
||
| Państwo | Stany Zjednoczone | |
| Producent | Chance Vought Aircraft | |
| Czas służby | 1954-1964 | |
| Wymiary | ||
| Długość | 12,65 metra | |
| Średnica | 1,44 metra | |
| Masa | 6207,5 kg | |
| Rozpiętość | 6,4 metra | |
| Parmetry techniczne | ||
| Napęd | turboodrzutowy Allison J33-A-14 2 silniki startowe |
|
| Prędkość | 0,9 Ma | |
| Zasięg | 500 Mm (926,5 km) | |
| Parametry użytkowe | ||
| Głowica | jądrowa W5 lub W27 | |
Vought SSM-N-8 / RGM-6 Regulus I — pierwszy wprowadzony do czynnej służby amerykański samolot-pocisk (pocisk manewrujący). Regulus I był wyposażonym w głowicę jądrową pociskiem woda-ziemia, w czasie swojej służby stanowiącym jeden z elementów strategicznego odstraszania nuklearnego. Przenoszone przez okręty nawodne i podwodne Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, pełniły służbę operacyjną w latach 1955 - 1964. Wraz z wejściem do służby strategicznych okrętów podwodnych przenoszących rakietowe pociski balistyczne, sukcesywnie zastępowane w służbie przez pociski SLBM Polaris A-1.
Bibliografia[edytuj]
Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.
