Torpeda Mark 18

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mark 18
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Westinghouse

Rodzaj

torpeda ciężka

Platforma przenoszenia

okręty podwodne

Przeznaczenie

okręty podwodne
i nawodne

Historia
Lata używania

1943–1950

Dane techniczne
Długość

6,25 m

Średnica

533 mm

Masa

Mod 0: 1379 kg
Mod 2: 1388 kg

Napęd

silnik elektryczny

Zasięg

4000 jardów (3,7 km)

Prędkość

29 węzłów (53,7 km/h)

Naprowadzanie

żyroskopowe

Masa głowicy

Mod 0: 600 funtów (272 kg) TPX
Mod 2: 595 funtów (270 kg) TPX

Torpeda Mark 18 (ang. Mark 18 torpedo) – amerykańska torpeda elektryczna kalibru 533 milimetry z czasów II wojny światowej, przeznaczona do zwalczania okrętów podwodnych i nawodnych przeciwnika. Pierwszymi amerykańskimi okrętami podwodnymi United States Navy, które zabrały na patrol torpedy Mark 18, były USS „Wahoo” (SS-238) dowodzony przez słynnego Dudleya „Mush” Mortona oraz USS „Sawfish” (SS-276).

25 października 1944, własna torpeda Mark 18 zatopiła USS „Tang” (SS-306) dowodzony przez Richarda O’Kane’a.

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

Torpeda Mark 18 została opracowana przez Westinghouse w dużej mierze jako kopia przechwyconej niemieckiej torpedy G7e. Z uwagi na odmienności amerykańskich wyrzutni torpedowych, systemów załadowczych, wrót torpedowych oraz systemu kontroli ognia, musiała jednak zostać poddana pewnym modyfikacjom. Inżynierowie z Westinghouse uważali także za niezbyt wytrzymałą część rufową torpedy niemieckiej, co w określonych warunkach mogło doprowadzić do uszkodzenia torpedy przy wystrzale i nieprzewidywalnych konsekwencji. Zmusiło to Westinghouse do wprowadzenia znacznych modyfikacji w tym zakresie. Także niemiecki brak układu kontroli prędkości pocisku – torpeda płynęła z taką prędkością na jaką pozwalał aktualny stan naładowania baterii, i zwalniała w miarę jej rozładowywania się – uważany był za nieodpowiedni, toteż amerykańscy inżynierowie zastosowali własny układ kontroli prędkości, który kontrolował prędkość torpedy podczas całego jej biegu z dokładnością do 1%.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Thomas Wildenberg, Norman Polmar: Ship killer: a history of the American torpedo. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 2010, s. 133-135. ISBN 978-1-59114-688-9.
  • Roger Branfill-Cook: Torpedo: The Complete History of the World’s Most Revolutionary Naval Weapon. Seaforth Publishing, 27 sierpnia 2014, s. 243. ISBN 978-1-84832-215-8. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]