Torpeda została opracowana przez Westinghouse w dużej mierze jako kopia przechwyconej niemieckiej torpedy G7e. Z uwagi na odmienności amerykańskich wyrzutni torpedowych, systemów załadowczych, wrót torpedowych oraz systemu kontroli ognia, musiała jednak zostać poddana pewnym modyfikacjom. Inżynierowie z Westinghouse uważali także za niezbyt wytrzymałą część rufowa torpedy niemieckiej, co w określonych warunkach mogło doprowadzić do uszkodzenia torpedy przy wystrzale i nieprzewidywalnych konsekwencji. Zmusiło to Westinghouse do wprowadzenie znacznych modyfikacji w tym zakresie. Także niemiecki brak układu kontroli prędkości pocisku — torpeda płynęła z taką prędkością na jaką pozwalał aktualny stan naładowania baterii, i zwalniała w miarę jej rozładowywania się — uważany był za nieodpowiedni, toteż amerykańscy inżynierowie zastosowali własny układ kontroli prędkości, który kontrolował prędkość torpedy podczas całego jej biegu.
Thomas Wildenberg, Norman. Polmar: Ship killer : a history of the American torpedo. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 2010, s. 133-135. ISBN 978-1-59114-688-9.
Roger Branfill-Cook: Torpedo: The Complete History of the World’s Most Revolutionary Naval Weapon. Seaforth Publishing, 27 sierpnia 2014, s. 243. ISBN 978-1-84832-215-8. (ang.)
,_April_1943.jpg)
