Przejdź do zawartości

Okręty podwodne typu Skate

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Okręty podwodne typu Skate
Ilustracja
Rodzaj okrętu

SSN

Kraj budowy

Stany Zjednoczone

Stocznia

Electric Boat

Zbudowane

cztery

Użytkownicy

 US Navy

Typ następny

Barbel

Uzbrojenie:
22 torpedy
Wyrzutnie torpedowe:
• dziobowe
• rufowe


6 × 533 mm
2 × 533 mm

Sensory

pasywny sonar AN/BQR-2;
aktywny skaner AN/SQS-4

Załoga

95 oficerów i marynarzy

Wyporność:
• na powierzchni

2550 t

• w zanurzeniu

2848 t

Zanurzenie testowe

213 m

Długość

81,6 m

Szerokość

7,62 m

Napęd:
1 x S3W oraz S4W,
2 turbiny,
2 śruby,
moc 7300 KM
Prędkość:
• na powierzchni
• w zanurzeniu


15,5 w.
18 w.

Okręty podwodne typu Skateamerykańskie okręty podwodne, pierwszy na świecie wprowadzony do służby typ okrętów tej klasy, wyposażonych w system napędu jądrowego. Oparte w pewnej mierze na projekcie konwencjonalnych okrętów typu Tang, cztery jednostki typu Skate były ostatnimi amerykańskimi okrętami podwodnymi których kadłub nie był oparty na rozwiązaniach opracowanych w programie badawczym „albacore”. Myśliwskie okręty Skate były w rzeczywistości dwuśrubowymi nuklearnymi odpowiednikami swoich poprzedników.

Geneza i konstrukcja

[edytuj | edytuj kod]

Rozmiary i koszt budowy USS „Nautilus” (SSN-571) oraz USS „Seawolf” (SSN-575) uważane były za zbyt duże, stąd też United States Navy nie zdecydowała się oprzeć na ich konstrukcji budowy pełnych serii odpowiadających im okrętów, wybierając w zamian dla pierwszej pełnej serii atomowych okrętów podwodnych projekt oparty na konstrukcji okrętów typu Tang, z mniejszym niż na dwóch pierwszych okrętach atomowych reaktorem z odpowiednio też w konsekwencji zredukowaną w ten sposób prędkością. Instalacja reaktora jednakże wymagała większej średnicy kadłuba, co zwiększyło średnicę kadłuba sztywnego nowego typu okrętów. W rzeczywistości, geneza konstrukcji kadłuba tych okrętów sięgała aż niemieckich okrętów typu XXI, których pochodną stanowiły okręty typu Skate[1]. W ramach tego typu, zastosowano jednak dwa różne typy reaktorów – dwa pierwsze okręty: „Skate” (SSN-578) oraz „Swordfish” (SSN-579) zostały wyposażone w reaktory typu S3W, natomiast „Sargo” (SSN-583) i „Seadragon” (SSN-584) otrzymały jednostki S4W.

Okręty typu Skate, podobnie jak typu Tang otrzymały pasywny sonar AN/BQR-2 oraz aktywny skaner AN/SQS-4. Uzbrojenie tych okrętów stanowiły 22 torpedy, wystrzeliwane z sześciu wyrzutni dziobowych oraz dwóch wyrzutni rufowych.

Projekt okrętów typu Skate został przygotowany jeszcze przed pierwszym wyjściem w morze „Nautilusa”, a w ciągu miesiąca po tym fakcie, marynarka wojenna zamówiła okręt prototypowy typu – USS „Skate” (SSN-578) oraz siostrzany USS „Swordfish” (SSN-579). Dwa miesiące później, zamówiony został USS „Sargo” (SSN-583) oraz USS „Seadragon” (SSN-584). Szybki rozwój technologii atomowych okrętów podwodnych, pozwolił jednak US Navy zamówić w ciągu kolejnych dwóch lat okręt prototypowy zupełnie nowego typu SkipjackUSS „Skipjack” (SSN-585) oraz ogromny jak na owe czasy okręt dozoru radarowego USS „Triton” (SSRN-586). O ile jednak „Triton” jako niezbyt praktyczny nie doczekał się kontynuacji w postaci kolejnych jednostek tej samej konstrukcji, o tyle kolejno budowane szybkie okręty typu Skipjack stały się udanymi następcami okrętów typu Skate i jednymi z najważniejszych amerykańskich konstrukcji podwodnych czasów zimnej wojny.

Harmonogram budowy oraz służby okrętów podwodnych typu Skate
Okręt Stocznia Początek budowy Wodowanie Przyjęcie do służby Koniec służby
Skate  Electric Boat 21 lipca 1955 16 maja 1957 23 grudnia 1957 12 września 1986
Swordfish  Portsmouth 25 stycznia 1956 27 sierpnia 1957 15 września 1958 16 lutego 1989
Sargo  Mare Island 21 lutego 1956 10 października 1957 1 października 1958 21 kwietnia 1988
Seadragon  Portsmouth 20 czerwca 1956 16 sierpnia 1958 5 grudnia 1959 12 czerwca 1984

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K.J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K.J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.