Naval Station Rota

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Naval Station Rota
ilustracja
Herb bazy
Państwo

 Hiszpania

Wspólnota autonomiczna

 Andaluzja

Miejscowość

Rota

Kod taktyczny

NAVSTA Rota

Rodzaj bazy

baza morska

Dane taktyczne
Personel bazy

3000 osób (personel cywilny i wojskowy oraz członkowie ich rodzin)

Instalacje

3 pirsy i 426 innych obiektów

Stacjonujące jednostki

• Naval Special Warfare Unit-10;
• 725th Air Mobility Squadron

Użytkownicy
 US Navy
 Armada Española
Położenie na mapie Andaluzji
Mapa konturowa Andaluzji, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Naval Station Rota”
Położenie na mapie Hiszpanii
Mapa konturowa Hiszpanii, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Naval Station Rota”
36°37′15″N 6°19′54″W/36,620764 -6,331558

Naval Station Rota (NAVSTA Rota) – baza marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych w hiszpańskiej Rocie, współużytkowana wraz z hiszpańską marynarką wojenną. W czasach zimnej wojny najbardziej strategiczna baza amerykańskiej Marynarki Wojennej – port macierzysty 16 Eskadry Okrętów Podwodnych, trzonu strategicznych sił jądrowych Floty Atlantyku. Od tego czasu, Stany Zjednoczone są jedynie dzierżawcą części bazy floty Hiszpanii (Base Naval de Rota), z możliwością wywieszenia amerykańskiej flagi jedynie w szczególnych okolicznościach, np. amerykańskich świąt państwowych, aby na podstawie umowy Agreement for Defense Cooperation prowadzić wspólne operacje morskie.

26 września 1953 roku Stany Zjednoczone zawarły z Hiszpanią umowę o Wzajemnej Obronie, Pomocy Ekonomicznej i Obronnej. Na jej podstawie Stany Zjednoczone rozpoczęły budowę bazy morskiej w Rocie. Po zakończeniu jej budowy, baza zaczęła być współużytkowana zarówno przez flotę amerykańską, jak też hiszpańską. Od 28 stycznia 1964 roku, najważniejszym użytkownikiem bazy stała się amerykańska 16 Eskadra Okrętów Podwodnych, w skład której wchodziły okręty typu Lafayette, James Madison oraz Benjamin Franklin – nosiciele strategicznych pocisków balistycznych SLBM Polaris i Poseidon. W roku 1979, na skutek zawartego w 1976 r. Traktatu o Przyjaźni i Współpracy pomiędzy Hiszpanią a USA, 16 Eskadrę przeniesiono do nowo utworzonej w tym celu Naval Submarine Base Kings Bay w Georgii, na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych. Baza w Rocie wciąż jednak używana jest przez obydwie marynarki wojenne, przy czym za bezpieczeństwo zewnętrzne bazy odpowiada flota Hiszpanii, obydwie zaś floty odpowiedzialne są za bezpieczeństwo wewnętrzne.

Baza w Rocie, ze względu na swe strategiczne położenie w pobliżu Cieśniny Gibraltarskiej, jest ważnym centrum kontroli ruchu morskiego. Szczególnego znaczenia kontrola ta nabrała w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku, w okresie intensyfikacji działalności nawodnej i podwodnej floty radzieckiej na obszarze Morza Śródziemnego. Pierwotnie zadania kontroli ruchu w cieśninę pełniło przede wszystkim lotnictwo morskie bazy w Rocie, z czasem jednak główny ciężar tego typu zadań przejęła na siebie VI Flota Stanów Zjednoczonych, dla której baza w Rocie stanowi punkt oparcia.

Od lutego 2014 roku, w bazie stacjomują amerykańskie okręty systemu antybalistycznego Aegis, europejskiego systemu obrony antybalistycznej NATO[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. First of four US Navy ships to support NATO Ballistic Missile Defense arrives in Spain. NATO, 11 lutego 2014. [dostęp 2014-04-06]. (ang.).
  2. Missile destroyers to raise the significance of Rota and the Mediterranean. Stars & Stripes, 7 stycznia 2014. [dostęp 2014-04-06]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]