Sandra Elkasević
Sandra Elkasević, z d. Perković (ur. 21 czerwca 1990 w Zagrzebiu) – chorwacka lekkoatletka specjalizująca się w rzucie dyskiem.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Międzynarodową karierę zaczynała od nieudanego startu w mistrzostwach świata juniorów w Pekinie (2006). W kolejnym sezonie zdobyła dwa srebrne medale stając na podium mistrzostw świata juniorów młodszych oraz mistrzostw Europy juniorów. Podczas kolejnej edycji juniorskich mistrzostw globu, w roku 2008 w Bydgoszczy, sięgnęła po brązowy medal. Mistrzyni Europy juniorek (2009) zajęła 9. miejsce na mistrzostwach świata. W sezonie 2010 najpierw wygrała rywalizację młodzieżowców podczas zimowego pucharu Europy w rzutach lekkoatletycznych, później odniosła tryumf w II lidze drużynowego czempionatu Starego Kontynentu by w końcu wywalczyć złoty medal mistrzostw Europy w Barcelonie. W 2012 ponownie została mistrzynią Europy oraz zdobyła złoty medal igrzysk olimpijskich. Zwyciężczyni łącznej punktacji Diamentowej Ligi 2012 i 2013 w rzucie dyskiem[1][2].
Okazjonalnie startuje także w pchnięciu kulą. W tej konkurencji odpadła w eliminacjach mistrzostw świata juniorów młodszych (2007) oraz mistrzostw świata juniorów (2008). W 2009 roku była piąta w kuli na mistrzostwach Europy juniorów, a rok później z wynikiem 15,57 wygrała II ligę drużynowych mistrzostw Europy. W 2010 została wybrana wschodzącą gwiazdą europejskiej lekkoatletyki (European Athletics Rising Star) w plebiscycie European Athletics[3][4].
Testy antydopingowe przeprowadzone u Perković wiosną 2011 podczas mityngów Diamentowej Ligi – Shanghai Golden Grand Prix i Golden Gala wykazały obecność niedozwolonego środka stymulującego – metylohexanaminy[5][6][7][8]. Na zawodniczkę nałożono karę sześciomiesięcznej dyskwalifikacji[9]. Anulowano także m.in. najlepszy w dotychczasowej karierze wynik Perković – 69,99 (4 czerwca 2011, Varaždin[10]).
Na koniec roku 2012 zajęła czwarte miejsce w plebiscycie na europejską lekkoatletkę roku organizowanym przez European Athletics[11].
Ma w dorobku liczne medale mistrzostw Chorwacji w rzucie dyskiem i pchnięciu kulą – stawała na podium krajowego czempionatu w różnych kategoriach wiekowych.
Wielokrotna rekordzistka Chorwacji w kategorii juniorów, młodzieżowców oraz seniorów tak w rzucie dyskiem, jak i pchnięciu kulą.
Rekordy życiowe
[edytuj | edytuj kod]- Rzut dyskiem – 71,41 (18 lipca 2017, Bellinzona), rekord Chorwacji
- Pchnięcie kulą (stadion) – 16,40 (26 lutego 2011, Split) były rekord Chorwacji seniorów
- Pchnięcie kulą (hala) – 16,99 (19 lutego 2011, Rijeka) były halowy rekord Chorwacji seniorów[12]
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]| Rok | Impreza | Miejsce | Pozycja | Wynik |
|---|---|---|---|---|
| 2006 | Mistrzostwa świata juniorów | el. – 20. miejsce | 44,11 | |
| 2007 | Mistrzostwa Europy juniorów | 55,42 | ||
| Mistrzostwa świata juniorów młodszych | 51,25 | |||
| 2008 | Zimowy puchar Europy w rzutach | 7. miejsce | 47,25 | |
| Mistrzostwa świata juniorów | 54,24 | |||
| 2009 | Mistrzostwa Europy juniorów | 62,44 | ||
| Mistrzostwa świata | 9. miejsce | 60,77 | ||
| Światowy finał lekkoatletyczny IAAF | 8. miejsce | 54,87 | ||
| 2010 | Zimowy puchar Europy w rzutach | 1. miejsce | 61,93 | |
| II liga drużynowych mistrzostw Europy | 1. miejsce | 64,67 | ||
| Mistrzostwa Europy | 63,42 | |||
| Puchar interkontynentalny | 2. miejsce | 63,29 | ||
| 2012 | Zimowy puchar Europy w rzutach | 1. miejsce U23 | 67,19 | |
| Mistrzostwa Europy | 67,62 | |||
| Igrzyska olimpijskie | 69,11 | |||
| 2013 | Igrzyska śródziemnomorskie | 66,21 | ||
| Mistrzostwa świata | 67,99 | |||
| 2014 | Mistrzostwa Europy | 71,08 | ||
| Puchar interkontynentalny | 3. miejsce | 62,08 | ||
| 2015 | Mistrzostwa świata | 67,39 | ||
| 2016 | Mistrzostwa Europy | 69,97 | ||
| Igrzyska olimpijskie | 69,21 | |||
| 2017 | Mistrzostwa świata | 70,31 | ||
| 2018 | Igrzyska śródziemnomorskie | 66,46 | ||
| Mistrzostwa Europy | 67,62 | |||
| Puchar interkontynentalny | 2. miejsce | 68,44 | ||
| 2019 | II liga drużynowych mistrzostw Europy | 1. miejsce | 68,58 | |
| Mistrzostwa świata | 66,72 | |||
| 2021 | Igrzyska olimpijskie | 4. miejsce | 65,01 | |
| 2022 | Mistrzostwa świata | 68,45 | ||
| Mistrzostwa Europy | 67,95 | |||
| 2023 | Mistrzostwa świata | 5. miejsce | 66,57 | |
| 2024 | Mistrzostwa Europy | 67,04 | ||
| Igrzyska olimpijskie | 67,51 | |||
| 2025 | II dywizja drużynowych mistrzostw Europy | 1. miejsce | 65,03 | |
| Mistrzostwa świata | 5. miejsce | 65,82 |
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]31 grudnia 2023 wyszła za mąż za swojego trenera Edisa Elkasevića[13].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Order Księcia Branimira (2016)[14]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zdobywcy diamentów w 2012 [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2012-09-08] (pol.).
- ↑ Bruksela: szybki bieg Lewandowskiego w DL [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2013-09-07] (pol.).
- ↑ Croatia’s Perković voted women’s Rising Star of the Year. European Athletics. [dostęp 2010-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-02)]. (ang.).
- ↑ Wschodząca Gwiazda Europy: Zwycięstwa Tamgho i Perković [online], pzla.pl [dostęp 2015-01-14] (pol.).
- ↑ Sandra Perkovic na dopingu [online], SportoweFakty.pl [dostęp 2011-06-26] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-04] (pol.).
- ↑ Sandra Perkovic fails drug tests, faces 2-year suspension [online], Universal Sports [dostęp 2011-06-26] [zarchiwizowane z adresu 2011-06-29] (ang.).
- ↑ Perkovic positive [online], fr.sports.yahoo.com [dostęp 2011-06-26] (fr.).
- ↑ Diskus-Ass Sandra Perkovic positiv getestet [online], leichatletik.de [dostęp 2011-06-26] (niem.).
- ↑ Europameisterin Sandra Perkovic gesperrt [online], leichatletik.de [dostęp 2011-06-27] (niem.).
- ↑ Fenomenalni hitac Sandre Perković – 69,99 m [online], has.hr [dostęp 2011-06-05] [zarchiwizowane z adresu 2013-01-14] (chorw.).
- ↑ Jessica Ennis voted 2012 European Athlete of the Year [online], European Athletics [dostęp 2012-10-04] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-09] (ang.).
- ↑ Dvoranski rekordi. has.hr. [dostęp 2011-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-29)]. (chorw.).
- ↑ Pogledajte prvi ples Sandre Perković i Edisa Elkasevića na jednu od najljepših ljubavnih pjesama. Hello!, 2023-12-31. [dostęp 2024-08-05]. (chorw.).
- ↑ Odluka o dodjeli odlikovanja Reda kneza Branimira s ogrlicom, za izniman sportski uspjeh i osvajanje zlatne i srebrne medalje na Olimpijskim i Paraolimpijskim igrama u Rio de Janeiru 2016. [online], narodne-novine.nn.hr [dostęp 2025-03-20].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Sandra Elkasević w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2014-04-12].

- Sandra Elkasević, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2025-03-04] (ang.).
- Focus on Athletes – Sandra Perkovic. iaaf.org. [dostęp 2010-11-08]. (ang.).
- Chorwaccy dyskobole
- Chorwaccy kulomioci
- Chorwaccy medaliści olimpijscy
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 2016
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 2024
- Lekkoatleci na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012
- Lekkoatleci na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016
- Lekkoatleci na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2020
- Lekkoatleci na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2024
- Medaliści Mistrzostw Świata w Lekkoatletyce 2013
- Medaliści Mistrzostw Świata w Lekkoatletyce 2015
- Medaliści Mistrzostw Świata w Lekkoatletyce 2017
- Medaliści Mistrzostw Świata w Lekkoatletyce 2019
- Medaliści Mistrzostw Świata w Lekkoatletyce 2022
- Medaliści Mistrzostw Świata Juniorów w Lekkoatletyce 2008
- Odznaczeni Orderem Księcia Branimira
- Ludzie urodzeni w Zagrzebiu
- Chorwaccy lekkoatleci ukarani za doping
- Urodzeni w 1990