Siergiej Sazonow

Siergiej Sazonow
Серге́й Сазонов
Data i miejsce urodzenia	29 lipca?/10 sierpnia 1860 ; gubernia riazańska, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	24 grudnia 1929 ; Nicea, Francja
	Minister spraw zagranicznych Imperium Rosyjskiego
Okres	od 8 listopada?/21 listopada 1910; do 25 lipca?/7 sierpnia 1916
Poprzednik	Aleksandr Izwolski
Następca	Boris Stürmer
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Siergiej Dmitriewicz Sazonow ros. Серге́й Дмитриевич Сазонов (ur. 10 sierpnia 1860 w guberni riazańskiej Imperium Rosyjskiego, zm. 25 grudnia 1927 w Nicei) – minister spraw zagranicznych Imperium Rosyjskiego. W początkowym okresie I wojny światowej zarysował rosyjskie plany pokojowego ładu w Europie (tzw. plan Sazonowa) po klęsce Niemiec i Austro-Węgier. Za cel główny Rosji uważał rozbicie Austro-Węgier i okrojenie Niemiec, w taki sposób, aby uzyskać dla Rosji bezpieczną granicę zachodnią. W sprawie polskiej opowiadał się za stworzeniem autonomicznego państwa polskiego związanego nierozerwalnie z Rosją. Drugim strategicznym celem Rosji w opinii Sazonowa było zdobycie hegemonii na Bałkanach i rozbiór Imperium Osmańskiego, przy czym do Rosji miał być włączony Konstantynopol, wraz z cieśninami Bosfor i Dardanele oraz zachodnia Armenia.

Po przewrocie bolszewickim aktywny działacz antybolszewicki. W roku 1918 członek Komitetu Politycznego przy Głównodowodzącym Sił Zbrojnych Południa Rosji – gen. Antonie Denikinie. W roku 1919 minister spraw zagranicznych w rządzie Aleksandra Kołczaka, w tym charakterze uczestniczył nieformalnie w paryskiej konferencji pokojowej, a następnie reprezentował ugrupowania białogwardyjskie (Denikin, Piotr Wrangel) wobec Ententy w Paryżu. Po zakończeniu wojny domowej w Rosji pozostał na emigracji.

Zmarł w Nicei i tam też jest pochowany.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ p.o. ministra od 18 września 1910

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

plan Sazonowa

Bibliografia, linki[edytuj | edytuj kod]

Сергей Дмитриевич Сазонов. rusdiplomats.narod.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-01)].
Сергей Дмитриевич Сазонов
Сергей Дмитриевич Сазонов na portalu hrono.ru
Сазонов С. Д., Воспоминания

[1] .o. ministra od 18 września 1910

[1]

Posolsky Prikaz, przewodniczący (1549–1699)	Iwan Wiszkowaty (1549–1570) Wasilij i Andriej Szelkalow (1570–1601) Iwan Gramotyn (1605–1606) Piotr Tretiakow (1608–1610) Iwan Gramotyn (1610–1612) Piotr Tretiakow (1613–1618) Iwan Gramotyn (1618–1626) Iwan Gramotyn (1634–1635) Almaz Iwanow (1635–1667) Afanasy Ordin-Naszczokin (1667–1681) Artamon Matwiejew (1671–1676) Wasilij Golicyn (1682–1689) Emelian Ukrainczew (1689–1697) Lew Naryszkin (1697–1699)
Kanclerze i wicekanclerze Carstwa Rosyjskiego i Imperium Rosyjskiego (1699–1801)	Fiodor Gołowin (1700–1706) Piotr Szafirow (1706–1708) Gawriłło Gołowkin (1706–1734) Andriej Ostermann (1734–1740) Aleksiej Czerkaski (1740–1742) Aleksy Piotrowicz Bestużew-Riumin (1744–1758) Michaił Iłłarionowicz Woroncow (1758–1763) Nikita Panin (1763–1781) Iwan Andrejewicz Ostermann (1781–1797) Aleksandr Bezborodko (1797–1799) Fiodor Rostopczyn (1799–1801) Nikita Pietrowicz Panin 1801
MSZ Imperium Rosyjskiego (1801–1917)	Wiktor Koczubej (1801–1802) Aleksander Woroncow (1802–1804) Adam Jerzy Czartoryski (1804–1806) Andriej Budberg (1806–1808) Nikołaj Rumiancew (1807–1814) Karl Nesselrode (1814–1856) Ioannis Kapodistrias (1816–1822, razem z Nesselrode’m) Aleksandr Gorczakow (1856–1882) Nikołaj de Giers (1882–1895) Aleksiej Łobanow-Rostowski (1895–1896) Nikołaj Szyszkin (1896–1897) Nikołaj Murawiow (1897–1900) Władimir Lambsdorff (1900–1906) Aleksandr Izwolski (1906–1910) Siergiej Sazonow (1910–1916) Borys Stürmer 1916 Nikołaj Pokrowski (1916–1917)
MSZ Rządu Tymczasowego Rosji	Pawieł Milukow (1917) Michaił Tereszczenko (1917)
Ludowy Komisariat Spraw Zagranicznych RFSRR	Lew Trocki (1917–1918) Gieorgij Cziczerin (1918–1923)
Ludowy Komisariat Spraw Zagranicznych ZSRR (1922–1946)	Gieorgij Cziczerin (1923–1930) Maksim Litwinow (1930–1939) Wiaczesław Mołotow (1939–1946)
Ministerstwo Spraw Zagranicznych ZSRR (1946–1991)	Wiaczesław Mołotow (1946–1949) Andriej Wyszynski (1949–1953) Wiaczesław Mołotow (1953–1956) Dmitrij Szepiłow (1956–1957) Andriej Gromyko (1957–1985) Eduard Szewardnadze (1985–1990) Aleksandr Biessmiertnych 1991 Boris Pankin 1991 Eduard Szewardnadze
Ministerstwo Spraw Zagranicznych Federacji Rosyjskiej	Andriej Kozyriew (1990–1996) Jewgienij Primakow (1996–1998) Igor Iwanow (1998–2004) Siergiej Ławrow (od 2004)