Czesław Przybylski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
kat. |
m Zmiana nazwy kategorii: Kategoria:Architekci warszawscy → Kategoria:Architekci związani z Warszawą (przy użyciu QRC) |
||
| Linia 70: | Linia 70: | ||
[[Kategoria:Polscy architekci]] |
[[Kategoria:Polscy architekci]] |
||
[[Kategoria:Architekci modernizmu]] |
[[Kategoria:Architekci modernizmu]] |
||
[[Kategoria:Architekci |
[[Kategoria:Architekci związani z Warszawą]] |
||
[[Kategoria:Pochowani na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie]] |
[[Kategoria:Pochowani na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie]] |
||
[[Kategoria:Odznaczeni Złotym Wawrzynem Akademickim]] |
[[Kategoria:Odznaczeni Złotym Wawrzynem Akademickim]] |
||
Wersja z 21:45, 3 lis 2017
.jpg) Czesław Przybylski, ok. 1900 r. | |
| Odznaczenia | |
|
Czesław Przybylski (ur. 19 maja 1880 w Warszawie, zm. 14 stycznia 1936 tamże) – polski architekt, reprezentant eklektyzmu i modernizmu.
Życiorys
Po ukończeniu w 1904 Politechniki Warszawskiej studiował do 1908 w Paryżu, Karlsruhe i Wiedniu. Po powrocie do kraju pracował zawodowo w Warszawie, a w czasie I wojny światowej w Rosji, m.in. w Kijowie. Od 1919 był profesorem Politechniki Warszawskiej i wychowawcą oraz promotorem wielu wybitnych architektów, m.in. Bohdana Pniewskiego. Publikował wielokrotnie w prasie branżowej, działał aktywnie w Kole Architektów przy Stowarzyszeniu Techników (poprzedniku SARP), a od 1908 także w Towarzystwie Opieki nad Zabytkami Przeszłości.
W swojej twórczości Czesław Przybylski początkowo nawiązywał do spuścizny historycznej (zwłaszcza do klasycyzmu), uwzględniając jednak zasady funkcjonalności budynku i nowoczesności konstrukcji. Po I wojnie światowej jego budynki uzyskiwały coraz prostsze, minimalistyczne formy przy coraz bardziej monumentalnej skali.
W 1935 został odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury[1].
Ważniejsze projekty i realizacje
- pawilon wystawowy Zagroda Włościańska w Częstochowie (1908-1909, wspólnie ze Zdzisławem Kalinowskim)
- pasaż handlowy Galeria Luxenburga wraz z Grand Hotelem w Warszawie (1909, wspólnie z Leonem Drewsem)
- budynek Centralnego Towarzystwa Rolniczego w Warszawie (1911)
- restauracja Kamienicy Baryczkowskiej na Rynku Starego Miasta w Warszawie (1911, członek zespołu)
- konkurs na plan miasta-ogrodu w majątku Ronikierów w Ząbkach (1912, III nagroda)
- gmach Teatru Polskiego w Warszawie (1912)
- wille Mironówka i Halina w Milanówku (przed 1914, wspólnie ze Zdzisławem Kalinowskim)
- gmach Teatru Miejskiego w Wilnie (1914, niezrealizowany)
- gmach Teatru Miejskiego w Kaliszu (1920–1923, realizacja wnętrz do 1936)
- siedziba Państwowego Zakładu Higieny w Warszawie (1922)
- gmach Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie (1923)
- dom własny na warszawskim Powiślu, ul. Górnośląska 43 (dziś siedziba władz Opus Dei) (1923-1926)
- dom z pracownią rzeźbiarską dla Mieczysława Lubelskiego przy ul. Jakubowskiej 16 na warszawskiej Saskiej Kępie (1928)[2]
- gmachy Wydziału Elektrotechniki i Wydziału Technologii Chemicznej Politechniki Warszawskiej (1929, realizacja do 1934)
- konkurs na projekt Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie (1931, II nagroda)
- dom Funduszu Kwaterunku Wojskowego (tzw. dom Bez Kantów) na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie (1933, realizacja do 1935)
- Dworzec Główny w Warszawie (1928-1932, realizacja do 1940)
- willa „Julisin” w Konstancinie (1934)
Upamiętnienie
- ↑ Rocznik Polskiej Akademii Literatury, Warszawa 1937, s. 255.
- ↑ Dom Funkcjonalny. Lokatorzy. Wczoraj. domfunkcjonalny.org. [dostęp 15 czerwca 2014].
- ↑ Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 399. ISBN 83-86619-97X.
Bibliografia
- Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 709. ISBN 83-01-08836-2.
- Jonkajtys-Luba G.: Czesław Przybylski, Warszawa 1996