Delatyn: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
Linia 44: Linia 44:
== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==
* {{SgKP|I|950|Delatyn}}
* {{SgKP|I|950|Delatyn}}
* {{SgKP|XV_cz.1|399}}
* [http://www.sztetl.org.pl/pl/article/delatyn/5,historia/ Historia Żydów w Delatynie] na portalu Wirtualny Sztetl
* [http://www.sztetl.org.pl/pl/article/delatyn/5,historia/ Historia Żydów w Delatynie] na portalu Wirtualny Sztetl



Wersja z 03:37, 4 sty 2018

Delatyn
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 iwanofrankowski

Rejon

nadwórniański

Populacja
• liczba ludności


8386
(1 stycznia 2019)

Kod pocztowy

78442

Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego
Mapa konturowa obwodu iwanofrankiwskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

Delatyn (ukr. Делятин) – osiedle typu miejskiego w obwodzie iwanofrankiwskim rejonie nadwórniańskim Ukrainy, niedaleko Nadwórnej nad Prutem u wschodniego przedproża pasma Gorganów. Miejscowość letniskowa.

Historia

W okresie międzywojennym miasto znajdowało się w powiecie nadwórniańskim, w województwie stanisławowskim w Polsce. W 1921 roku w mieście mieszkało 3513 Ukraińców, 1576 Żydów i 875 Polaków[1]. Do 17 września 1939 garnizon macierzysty Batalionu KOP „Delatyn”. Od września 1939 do 1941 miasto znalazło się pod okupacją sowiecką, a później od 1941 do 1944 pod okupacją niemiecką.

Podczas wojny ukraińscy nacjonaliści zabili 18 polskich mieszkańców[1]. Od jesieni 1941 do jesieni 1942 Niemcy dokonali eksterminacji ludności żydowskiej w liczbie ponad 2 tysiące. W kilku egzekucjach w lesie Wilchowiec zabito od 1718 do 1950 osób, pozostałych deportowano do Stanisławowa i Lwowa. Ukrywający się w lasach Żydzi dołączyli w lipcu-sierpniu 1943 do rajdującego w okolicy partyzanckiego zgrupowania Sydora Kowpaka[2].

Ponownie zajęty przez wojska radzieckie 26 lipca 1944[3], rok później przekazany Ukraińskiej SRR. W końcu września 1944 w okolicach Delatyna toczyły się ciężkie walki z wojskami niemieckimi.

Zabytki

Osoby urodzone w Delatynie

Linki zewnętrzne

  1. a b Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Eugeniusz Różański, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie stanisławowskim 1939-1946, Wydanie I, ISBN 978-83-85865-13-1, s. 335
  2. Холокост на территории СССР: Энциклопедия, Red. I.A. Altman, Moskwa 2009, ISBN 978-5-8243-1296-6 s. 258
  3. ВОВ-60 - Сводки
  4. Władysław Łoziński, Prawem i lewem. Obyczaje na Czerwonej Rusi w pierwszej połowie XVII wieku, 1903, s. 98