Przejdź do zawartości

Nowa Praga: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
ilustracja
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Historia: drobne merytoryczne
Linia 47: Linia 47:
[[Plik:D. remiza tramwajowa, 1921 ul. Inżynierska 6 4.jpg|mały|Dawna remiza tramwajowa z 1921 r. przy ul. Inżynierskiej]]
[[Plik:D. remiza tramwajowa, 1921 ul. Inżynierska 6 4.jpg|mały|Dawna remiza tramwajowa z 1921 r. przy ul. Inżynierskiej]]
[[Plik:Skład Towarzystwa Akcyjnego A. Wróblewski (4 budynki), 1883-1910 ul. Inżynierska 3 3.jpg|mały|Skład Towarzystwa Akcyjnego A.Wróblewski z 1883 r.]]
[[Plik:Skład Towarzystwa Akcyjnego A. Wróblewski (4 budynki), 1883-1910 ul. Inżynierska 3 3.jpg|mały|Skład Towarzystwa Akcyjnego A.Wróblewski z 1883 r.]]
'''Nowa Praga''' – historyczna część [[Praga (Warszawa)|Pragi]] (dzielnicy [[Warszawa|Warszawy]]) leżąca na północny wschód od [[Stara Praga|Starej Pragi]] i oddzielona od niej [[Kolej Warszawsko-Petersburska|linią kolei petersburskiej]], zabudowywana od II połowy XIX w.
'''Nowa Praga''' – historyczna część [[Praga (Warszawa)|Pragi]] (dzielnicy [[Warszawa|Warszawy]]) leżąca na północny wschód od [[Stara Praga|Starej Pragi]] oraz [[Szmulowizna|Szmulowizny]] i oddzielona od niej [[Kolej Warszawsko-Petersburska|linią kolei petersburskiej]], zabudowywana od II połowy XIX w.


Nazwę tę przyjął obszar [[Miejski System Informacji (Warszawa)|MSI]] w dzielnicy [[Praga-Północ]].
Nazwę tę przyjął obszar [[Miejski System Informacji (Warszawa)|MSI]] w dzielnicy [[Praga-Północ]].
Linia 67: Linia 67:
W [[XVII wiek|XVII w.]] w zachodniej części obecnego obszaru MSI Nowa Praga znajdowało się centrum miasta Praga – przy ul. Ratuszowej wznosił się zarówno ratusz praski oraz [[Kościół Najświętszej Matki Bożej Loretańskiej w Warszawie|kaplica Matki Boskiej Loretańskiej]] z [[1643]] wraz z barokowym kościołem i klasztorem bernardynów. Zabudowania te zostały zniszczone podczas [[potop szwedzki|Potopu szwedzkiego]], [[rzeź Pragi|rzezi Pragi]] i ostatecznie w 1811 roku podczas [[wojny napoleońskie|wojen napoleońskich]] i, z wyjątkiem kaplicy, nie zachowały się do czasów współczesnych. W związku z budową w 1 poł. XIX wieku [[Fort Śliwickiego Cytadeli Warszawskiej|Fortu Śliwickiego]] na Golędzinowie ograniczono tu wznoszenie zabudowań murowanych, w związku z czym mogły powstawać tu jedynie budynki o znaczeniu militarnym (zabudowania koszarowe i magazynowe) i drewniane niskie domy mieszkalne.
W [[XVII wiek|XVII w.]] w zachodniej części obecnego obszaru MSI Nowa Praga znajdowało się centrum miasta Praga – przy ul. Ratuszowej wznosił się zarówno ratusz praski oraz [[Kościół Najświętszej Matki Bożej Loretańskiej w Warszawie|kaplica Matki Boskiej Loretańskiej]] z [[1643]] wraz z barokowym kościołem i klasztorem bernardynów. Zabudowania te zostały zniszczone podczas [[potop szwedzki|Potopu szwedzkiego]], [[rzeź Pragi|rzezi Pragi]] i ostatecznie w 1811 roku podczas [[wojny napoleońskie|wojen napoleońskich]] i, z wyjątkiem kaplicy, nie zachowały się do czasów współczesnych. W związku z budową w 1 poł. XIX wieku [[Fort Śliwickiego Cytadeli Warszawskiej|Fortu Śliwickiego]] na Golędzinowie ograniczono tu wznoszenie zabudowań murowanych, w związku z czym mogły powstawać tu jedynie budynki o znaczeniu militarnym (zabudowania koszarowe i magazynowe) i drewniane niskie domy mieszkalne.


Od 2 połowy XIX w., po wybudowaniu [[Most Kierbedzia|Mostu Kierbedzia]] i linii kolejowych wartość terenów na Pradze znacznie wzrosła - stały się one lepiej skomunikowane zarówno z centrum Warszawy, jak i koleją z innymi miastami.
W roku 1844 Józef Noskowski, który był właścicielem folwarku Targówek podzielił swoje grunty na kilkanaście kolonii<ref>http://towarzystwoprzyjaciolpragi.com/praga/osiedla/nowa-praga/</ref>. Jedną z nich zakupił Joachim Kurakowski a inną Ksawery Konopacki, którego późniejsza działalność miała duże znacznie dla rozplanowania Nowej Pragi. Od 2 połowy XIX w., po uruchomieniu w 1862 roku [[Kolej Warszawsko-Petersburska|Kolei Warszawsko-Petersburskiej]] z czołowym [[Dworzec Petersburski|Dworcem Petersburskim]] (początkowo przy ulicy Wileńskiej) oraz ukończeniu w 1864 roku [[Most Kierbedzia|Mostu Kierbedzia]] wartość terenów na Pradze znacznie wzrosła - stały się one lepiej skomunikowane zarówno z centrum Warszawy, jak i koleją z innymi miastami.


W trójkącie wyznaczonym obecnymi ulicami 11 Listopada – [[Aleja „Solidarności” w Warszawie|al. „Solidarności”]] i nasypem torów kolejowych do Olszynki Grochowskiej, właściciel tych terenów [[Ksawery Konopacki]] rozpoczął parcelację terenu pod budowę domów i kamienic czynszowych. Powstawały tu też liczne zakłady przemysłowe, w tym olbrzymia [[ulica Stalowa w Warszawie#Warszawska Fabryka Stali|Warszawska Fabryka Stali]] przy [[ulica Stalowa w Warszawie|ul. Stalowej]], jedna z największych w ówczesnym [[Imperium Rosyjskie|Cesarstwie Rosyjskim]].
W trójkącie wyznaczonym obecnymi ulicami 11 Listopada – [[Aleja „Solidarności” w Warszawie|al. „Solidarności”]] i nasypem torów kolejowych do Olszynki Grochowskiej, właściciel tych terenów [[Ksawery Konopacki]] rozpoczął w 1861 roku parcelację terenu pod budowę domów i kamienic czynszowych. Powstawały tu też liczne zakłady przemysłowe, w tym działająca w latach 1879-1886 olbrzymia [[ulica Stalowa w Warszawie#Warszawska Fabryka Stali|Warszawska Fabryka Stali]] przy [[ulica Stalowa w Warszawie|ul. Stalowej]], jedna z największych w ówczesnym [[Imperium Rosyjskie|Cesarstwie Rosyjskim]]. Około [[1900]] roku w miejscu stalowni powstały wojskowe warsztaty artyleryjskie. W [[1901]] r. powstała przy ulicy Stalowej stacja [[Marecka Kolej Dojazdowa|Kolejki Mareckiej]] łączącej Pragę z Radzyminem (obecnie teren sklepu Tesco). Rejon Nowej Pragi i Szmulowizny został włączony do Warszawy w 1908 roku. Około [[1910]] roku na ul. Konopackiej i Stalowej położono [[Tramwaje Warszawskie|tory tramwajowe]].


Jeszcze do II wojny światowej znaczną część terenów Nowej Pragi na północ i zachód od ul. 11 Listopada oraz na wschód od ul. Szwedzkiej zajmowało wojsko. Istniała tu m.in. jedna z czterech strategicznych zbrojowni wojskowych - [[ulica Stalowa w Warszawie#Zbrojownia Warszawska, zakład nr 2|Zbrojownia nr 2]]. W okresie międzywojennym na terenach bliżej Wisły, opuszczonych przez carskie wojsko, utworzono Ogród Zoologiczny i Park Praski z teatrem letnim przy Ratuszowej.
Część już rozparcelowanych przez Konopackiego terenów decyzją rosyjskich władz wojskowych zostało przejętych przez Zarząd Wojskowy Okręgu Warszawskiego. Granicą oddzielającą teren wojskowy od cywilnego stała się linia ulicy 11 Listopada. Jeszcze do II wojny światowej znaczną część terenów Nowej Pragi na północ i zachód od ul. 11 Listopada oraz na wschód od ul. Szwedzkiej zajmowało wojsko. Istniała tu m.in. jedna z czterech strategicznych zbrojowni wojskowych - [[ulica Stalowa w Warszawie#Zbrojownia Warszawska, zakład nr 2|Zbrojownia nr 2]].
W okresie międzywojennym na terenach bliżej Wisły, opuszczonych przez carskie wojsko, utworzono Ogród Zoologiczny i Park Praski z teatrem letnim przy ulicy Ratuszowej.


W latach [[1944]]-[[1956]] w rejonie ulic 11 Listopada i Namysłowskiej funkcjonowało [[Więzienie karno-śledcze nr III w Warszawie|Więzienie karno-śledcze nr III]] (tzw. Toledo) - jeden z najcięższych aresztów śledczych [[NKWD]] i [[Urząd Bezpieczeństwa|Urzędu Bezpieczeństwa]], do którego trafiali uczestnicy zbrojnego podziemia niepodległościowego, żołnierze [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]], [[Narodowe Siły Zbrojne|Narodowych Sił Zbrojnych]] i członkowie [[konspiracja|konspiracyjnych]] organizacji młodzieżowych.
W latach [[1944]]-[[1956]] w rejonie ulic 11 Listopada i Namysłowskiej funkcjonowało [[Więzienie karno-śledcze nr III w Warszawie|Więzienie karno-śledcze nr III]] (tzw. Toledo) - jeden z najcięższych aresztów śledczych [[NKWD]] i [[Urząd Bezpieczeństwa|Urzędu Bezpieczeństwa]], do którego trafiali uczestnicy zbrojnego podziemia niepodległościowego, żołnierze [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]], [[Narodowe Siły Zbrojne|Narodowych Sił Zbrojnych]] i członkowie [[konspiracja|konspiracyjnych]] organizacji młodzieżowych.
Linia 79: Linia 81:
* '''Praga II''' (centrum na [[Plac gen. Józefa Hallera w Warszawie|pl. Hallera]], Szanajcy – Namysłowska – [[Ulica Ratuszowa w Warszawie|Ratuszowa]] – [[Ulica Jagiellońska w Warszawie|Jagiellońska]]), projekt arch. J. Gieysztor i J. Kumelowski, wzniesione w latach [[1953]]-[[1959]],
* '''Praga II''' (centrum na [[Plac gen. Józefa Hallera w Warszawie|pl. Hallera]], Szanajcy – Namysłowska – [[Ulica Ratuszowa w Warszawie|Ratuszowa]] – [[Ulica Jagiellońska w Warszawie|Jagiellońska]]), projekt arch. J. Gieysztor i J. Kumelowski, wzniesione w latach [[1953]]-[[1959]],
* '''Praga III''' (przy [[rondo Stefana Starzyńskiego w Warszawie|rondzie Starzyńskiego]]), projekt arch. J. Czyż, J. Furman, L. Robaczyński, A. Skopiński (realizacja około [[1964]]).
* '''Praga III''' (przy [[rondo Stefana Starzyńskiego w Warszawie|rondzie Starzyńskiego]]), projekt arch. J. Czyż, J. Furman, L. Robaczyński, A. Skopiński (realizacja około [[1964]]).

W 1974 roku zamknięto kolejkę Marecką z powodu wyeksploatowania i spadku frekwencji wśród użytkowników.


== Zabytki ==
== Zabytki ==

Wersja z 12:31, 26 cze 2018

Nowa Praga
Osiedle Warszawy
ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miasto

Warszawa

Dzielnica

Praga-Północ

Położenie na mapie dzielnicy
Położenie na mapie
Dom Ksawerego Konopackiego, właściciela Nowej Pragi - rycina z "Tygodnika Ilustrowanego", 26 stycznia 1867
Dworzec Petersburski przy ul. Wileńskiej, przed 1916
Budynki mieszkalne na Nowej Pradze, rejon dawnego bazaru Pachulskiego
Dawna remiza tramwajowa z 1921 r. przy ul. Inżynierskiej
Skład Towarzystwa Akcyjnego A.Wróblewski z 1883 r.

Nowa Praga – historyczna część Pragi (dzielnicy Warszawy) leżąca na północny wschód od Starej Pragi oraz Szmulowizny i oddzielona od niej linią kolei petersburskiej, zabudowywana od II połowy XIX w.

Nazwę tę przyjął obszar MSI w dzielnicy Praga-Północ.

Położenie

Historyczną Nową Pragę stanowi obszar położony na wschód od ulicy Targowej i Jagiellońskiej oraz na północ od Dworca Wileńskiego i prowadzącej do niego linii Kolei Warszawsko-Petersburskiej.

Obszar MSI ma nieco większy zasięg niż historyczna Nowa Praga - obejmuje on także Ogród zoologiczny oraz Park Praski. W rejonie obecnego ZOO i parku znajdowało się dawniej centrum całej Pragi i określenie ich nazwą Nowa Praga jest nieco mylące, tym bardziej, że część ZOO leży już na terenie dawnego Golędzinowa.

Według MSI granice Nowej Pragi wyznacza:

Nazwa

Większą część Nowej Pragi włączono do Warszawy w 1891, nazywając je tak, by odróżnić je od starszej części, leżącej bardziej na południe - Starej Pragi.

Historia

W XVII w. w zachodniej części obecnego obszaru MSI Nowa Praga znajdowało się centrum miasta Praga – przy ul. Ratuszowej wznosił się zarówno ratusz praski oraz kaplica Matki Boskiej Loretańskiej z 1643 wraz z barokowym kościołem i klasztorem bernardynów. Zabudowania te zostały zniszczone podczas Potopu szwedzkiego, rzezi Pragi i ostatecznie w 1811 roku podczas wojen napoleońskich i, z wyjątkiem kaplicy, nie zachowały się do czasów współczesnych. W związku z budową w 1 poł. XIX wieku Fortu Śliwickiego na Golędzinowie ograniczono tu wznoszenie zabudowań murowanych, w związku z czym mogły powstawać tu jedynie budynki o znaczeniu militarnym (zabudowania koszarowe i magazynowe) i drewniane niskie domy mieszkalne.

W roku 1844 Józef Noskowski, który był właścicielem folwarku Targówek podzielił swoje grunty na kilkanaście kolonii[1]. Jedną z nich zakupił Joachim Kurakowski a inną Ksawery Konopacki, którego późniejsza działalność miała duże znacznie dla rozplanowania Nowej Pragi. Od 2 połowy XIX w., po uruchomieniu w 1862 roku Kolei Warszawsko-Petersburskiej z czołowym Dworcem Petersburskim (początkowo przy ulicy Wileńskiej) oraz ukończeniu w 1864 roku Mostu Kierbedzia wartość terenów na Pradze znacznie wzrosła - stały się one lepiej skomunikowane zarówno z centrum Warszawy, jak i koleją z innymi miastami.

W trójkącie wyznaczonym obecnymi ulicami 11 Listopada – al. „Solidarności” i nasypem torów kolejowych do Olszynki Grochowskiej, właściciel tych terenów Ksawery Konopacki rozpoczął w 1861 roku parcelację terenu pod budowę domów i kamienic czynszowych. Powstawały tu też liczne zakłady przemysłowe, w tym działająca w latach 1879-1886 olbrzymia Warszawska Fabryka Stali przy ul. Stalowej, jedna z największych w ówczesnym Cesarstwie Rosyjskim. Około 1900 roku w miejscu stalowni powstały wojskowe warsztaty artyleryjskie. W 1901 r. powstała przy ulicy Stalowej stacja Kolejki Mareckiej łączącej Pragę z Radzyminem (obecnie teren sklepu Tesco). Rejon Nowej Pragi i Szmulowizny został włączony do Warszawy w 1908 roku. Około 1910 roku na ul. Konopackiej i Stalowej położono tory tramwajowe.

Część już rozparcelowanych przez Konopackiego terenów decyzją rosyjskich władz wojskowych zostało przejętych przez Zarząd Wojskowy Okręgu Warszawskiego. Granicą oddzielającą teren wojskowy od cywilnego stała się linia ulicy 11 Listopada. Jeszcze do II wojny światowej znaczną część terenów Nowej Pragi na północ i zachód od ul. 11 Listopada oraz na wschód od ul. Szwedzkiej zajmowało wojsko. Istniała tu m.in. jedna z czterech strategicznych zbrojowni wojskowych - Zbrojownia nr 2.

W okresie międzywojennym na terenach bliżej Wisły, opuszczonych przez carskie wojsko, utworzono Ogród Zoologiczny i Park Praski z teatrem letnim przy ulicy Ratuszowej.

W latach 1944-1956 w rejonie ulic 11 Listopada i Namysłowskiej funkcjonowało Więzienie karno-śledcze nr III (tzw. Toledo) - jeden z najcięższych aresztów śledczych NKWD i Urzędu Bezpieczeństwa, do którego trafiali uczestnicy zbrojnego podziemia niepodległościowego, żołnierze Armii Krajowej, Narodowych Sił Zbrojnych i członkowie konspiracyjnych organizacji młodzieżowych.

Po wojnie na Nowej Pradze powstawały kolejno osiedla:

W 1974 roku zamknięto kolejkę Marecką z powodu wyeksploatowania i spadku frekwencji wśród użytkowników.

Zabytki

Znaczna część obszaru Nowej Pragi objęta jest ochroną konserwatora zabytków. Do rejestru zabytków wpisanych jest 11 obiektów, 2 zespoły budowlane, zespół koszarowy przy ul. 11 Listopada, 2 zespoły przemysłowe oraz układ urbanistyczny ul. Małej. W gminnej ewidencji zabytków figuruje ponad 150 obiektów z obszaru Nowej Pragi.

 Osobny artykuł: Zabytki Warszawy.

W 2008 stołeczny konserwator zabytków Ewa Nekanda-Trepka zaproponowała, by Nową Pragę objąć ochroną w formie parku kulturowego[2].

Obecnie trwa opracowanie projektów planów miejscowych obejmujących obszar Nowej Pragi.

Ważniejsze obiekty

Przypisy

  1. http://towarzystwoprzyjaciolpragi.com/praga/osiedla/nowa-praga/
  2. Nowe życie dla Nowej Pragi. „Nowa Gazeta Praska”. 4 (377), s. 2, 2008-02-20. ISSN 1234-6365.