Przejdź do zawartości

Kolej Dojazdowa Marecka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Marecka Kolej Dojazdowa)
Kolej Dojazdowa Marecka
Dane podstawowe
Zarządca

PKP (od 1948)

Długość

20 km

Rozstaw szyn

800, 750 mm

Sieć trakcyjna

brak

Zdjęcie LK
Pociąg kolejki na ul. Radzymińskiej w Warszawie
Wąskotorowa lokomotywa parowa Px48-1778 jako pomnik na skwerze obok urzędu miasta w Markach, ustawiona 17 września 2010
Budynek dawnej stacji Radzymin Wąskotorowy

Kolej Dojazdowa Marecka[1][2], zwyczajowo kolejka marecka[3][4] lub kolejka radzymińska[3]kolej wąskotorowa łącząca Warszawę z Markami i Radzyminem. Kursowała w latach 1897–1974.

W 1896 roku Adam Dzierżanowski, Manas Ryba i Julian Różycki uzyskali koncesję na budowę Markowskiej Kolei Konnej[5]. W tym samym roku ukończono budowę toru do Marek, a w 1897 roku pierwszy pociąg przejechał trasę Targówek−Marki[5].

Pierwotnie kolejka miała tory o rozstawie 800 mm, po II wojnie światowej zostały przekute na 750 mm[6].

Kolejka została znacjonalizowana 10 grudnia 1947[7].

Zlikwidowana 1 września 1974[8]. Zastąpiła ją komunikacja autobusowa[8].

  • 1896: Markowska Kolej Konna[1]
  • 1897−1906: Markowska Kolej Wąskotorowa[1]
  • 1907−1915: Markowska Droga Podjazdowa/Podjazdowa Żelazna Kolej Marecka[1]
  • 1919−1941: Kolej Dojazdowa Marecka[1]
  • 1942−1944: Warszawskie Koleje Wschodnie[1]
  • 1945−1951: Kolej Dojazdowa Warszawa−Radzymin[1]
  • 1952−1974: Radzymińska Kolej Wąskotorowa[1]

Stacje i przystanki

[edytuj | edytuj kod]
Km Stacja
0 Warszawa Targowa
0.500 Warszawa Stalowa
0.731 Targówek
2.769 Warszawa Zacisze do 1951 Zacisze
5.373 Drewnica
7.386 Marki
9.226 Pustelnik I
10.086 Pustelnik II
12.36 Struga Warszawska
15.544 Słupno
17.171 Cmentarz Poległych
18.036 Leopoldynów
20 Radzymin Wąskotorowy

Stacje i przystanki w 1942

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Bogdan Pokropiński: Kolejka marecka. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1985, s. 14.
  2. Bogdan Pokropiński: Kolej jabłonowska. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2004, s. 59. ISBN 83-206-1513-5.
  3. a b Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 343. ISBN 83-01-08836-2.
  4. Ryszard Mączewski: Warszawa między wojnami. Łódź: Księży Młyn, 2009, s. 61. ISBN 978-83-61253-51-8.
  5. a b Jarosław Zieliński: Stacje kolejowe. Warszawa 1845−1915. Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy, 2019, s. 335. ISBN 978-83-7729-428-4.
  6. Bogdan Pokropiński, Muzealne parowozy wąskotorowe w Polsce (dla toru szerokości 750 mm), Żnin: Muzeum Ziemi Pałuckiej, 2007, s. 4, ISBN 83-88795-08-2, OCLC 751189260.
  7. Dz.Urz. m.st. Warszawy z 1947 r. nr 23, s. 26.
  8. a b Kronika wydarzeń w Warszawie 1 VII – 30 IX 1974. „Kronika Warszawy”. 1(21), s. 156, 1975. 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]