Gliniany (Ukraina): Różnice pomiędzy wersjami
Wygląd
Na mapach: 49°49′N 24°31′E/49,816667 24,516667
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m обновление данных |
→Historia: drobne merytoryczne |
||
Linia 33: | Linia 33: | ||
[[Miasto królewskie]] lokowane w [[1397]] roku położone było w XVI wieku w [[województwo ruskie|województwie ruskim]]<ref>Zenon Guldon, Jacek Wijaczka. ''Skupiska i gminy żydowskie w Polsce do końca XVI wieku.'' Czasy Nowożytne, 21, 2008, s. 167.</ref>. |
[[Miasto królewskie]] lokowane w [[1397]] roku położone było w XVI wieku w [[województwo ruskie|województwie ruskim]]<ref>Zenon Guldon, Jacek Wijaczka. ''Skupiska i gminy żydowskie w Polsce do końca XVI wieku.'' Czasy Nowożytne, 21, 2008, s. 167.</ref>. |
||
Miejsce [[popis]]ów szlachty [[ziemia lwowska|ziemi lwowskiej]] I Rzeczypospolitej<ref>Antoni Sozański: ''Wykład politycznej geografii, rządu i administracyi dawnej Polski przy końcu istnienia całego państwa (1648-1772).'' Kraków, 1889, s. 5.</ref>. |
Miejsce [[popis]]ów szlachty [[ziemia lwowska|ziemi lwowskiej]] I Rzeczypospolitej<ref>Antoni Sozański: ''Wykład politycznej geografii, rządu i administracyi dawnej Polski przy końcu istnienia całego państwa (1648-1772).'' Kraków, 1889, s. 5.</ref>. Także miejsce koncentracji wojsk koronnych podczas wypraw przeciwko Tatarom. |
||
W 1748 [[Jakub Błędowski]] herbu Półkozic, starosta zubczyński w 1747, wykupił starostwo gliniańskie wspólnie ze żoną Urszulą z [[Dzieduszyccy herbu Sas|Dzieduszyckich]]<ref>[[Adam Boniecki (heraldyk)|Adam Boniecki]]: ''[https://polona.pl/item/herbarz-polski-wiadomosci-historyczno-genealogiczne-o-rodach-szlacheckich-cz-1-t-1,MTAzNTU4OTQ/306/#item Herbarz polski: wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich].'' Cz. 1. T. 1. Warszawa : Warszawskie Towarzystwo Akcyjne S. Orgelbranda S[yn]ów), 1899, s. 288.</ref>. |
W 1748 [[Jakub Błędowski]] herbu Półkozic, starosta zubczyński w 1747, wykupił starostwo gliniańskie wspólnie ze żoną Urszulą z [[Dzieduszyccy herbu Sas|Dzieduszyckich]]<ref>[[Adam Boniecki (heraldyk)|Adam Boniecki]]: ''[https://polona.pl/item/herbarz-polski-wiadomosci-historyczno-genealogiczne-o-rodach-szlacheckich-cz-1-t-1,MTAzNTU4OTQ/306/#item Herbarz polski: wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich].'' Cz. 1. T. 1. Warszawa : Warszawskie Towarzystwo Akcyjne S. Orgelbranda S[yn]ów), 1899, s. 288.</ref>. |
Wersja z 12:00, 20 gru 2019
Gliniany, kościół Św. Ducha | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Prawa miejskie |
1523 | ||||
Burmistrz |
Ihor Szulha | ||||
Powierzchnia |
5,45 km² | ||||
Populacja (2019) • liczba ludności |
| ||||
Kod pocztowy |
80600 | ||||
Tablice rejestracyjne |
BC | ||||
Położenie na mapie obwodu lwowskiego | |||||
Położenie na mapie Ukrainy | |||||
49°49′N 24°31′E/49,816667 24,516667 | |||||
Strona internetowa |
Gliniany (ukr. Глиняни) – miasto na Ukrainie, w obwodzie lwowskim.
Historia
Miasto królewskie lokowane w 1397 roku położone było w XVI wieku w województwie ruskim[2].
Miejsce popisów szlachty ziemi lwowskiej I Rzeczypospolitej[3]. Także miejsce koncentracji wojsk koronnych podczas wypraw przeciwko Tatarom.
W 1748 Jakub Błędowski herbu Półkozic, starosta zubczyński w 1747, wykupił starostwo gliniańskie wspólnie ze żoną Urszulą z Dzieduszyckich[4].
Przynależność terytorialna
- 1340-1772 w ziemi lwowskiej, województwa ruskiego.
- 1772-1918 w Królestwie Galicji i Lodomerii w Cesarstwie Austriackim. Parafia rzymskokatolicka i greckokatolicka loco. Właścicielem tabularnym miasta był hrabia Aleksander Badeni.
- 1918-1939 w powiecie przemyślańskim, województwa tarnopolskiego.
Demografia
- 3155 mieszkańców według spisu ludności z 1857);
- 3965 mieszkańców w 1880 roku, w tym 1794 grekokatolików, 463 rzymskich katolików, 3 ewangelików, pozostali - wyznawcy judaizmu;
- 4255 mieszkańców w 1921 roku, w tym 1965 Ukraińców, 1679 Żydów, 719 Polaków[5];
- 4391 mieszkańców w 1931 roku[5];
- 3242 mieszkańców w 2011 roku[6].
Historia
- W czasach epoki kamiennej w regionie dzisiejszych Glinian znajdowały się liczne osady paleolityczne. W Glinianach odkryto kości mamutów oraz narzędzia krzemienne (noże i rylce).
- 1379 - pierwsza wzmianka miasta w dokumentach historycznych.
- 1397 - Jan z Tarnowa wojewoda sandomierski i starosta ziemi ruskiej zezwala Piotrowi Sidel na założenie miasta. Władysław Jagiełło w r. 1425 potwierdza to nadanie (Wittyg, Pieczęcie miast s.70).
- 1537 - na terenie miasta zawiązano rokosz znany jako tzw. wojna kokosza.
- 1578 - miasto uzyskało prawo urządzania trzech jarmarków w roku.
- Od roku 1866 miasto słynęło z przemysłu tkackiego oraz szkoły tkactwa. Wyrabiano m.in. kobierce (tzw. kilimy gliniańskie).
- Pod koniec listopada 1942 roku miejscowi Żydzi zostali przesiedleni przez Niemców do getta w Przemyślanach (miesiąc później zginęli w obozie zagłady w Bełżcu). Spośród 80 osób, które natychmiast po deportacji wróciły z Przemyślan do Glinian, około 60 zostało złapanych i rozstrzelanych na cmentarzu[7].
- W nocy z 26 na 27 kwietnia 1944 roku oddział UPA zabił w Glinianach ponad 40 osób[5][8].
- 4 stycznia 1945 roku UPA ponownie zaatakowała Gliniany[9].
Od 1940 do 1961 centrum rejonu gliniańskiego. Podczas okupacji niemieckiej pozbawione praw miejskich i włączone do wiejskiej gminy Gliniany[10].
Zabytki
Pobliskie miejscowości
Obywatele Honorowi miasta Buczacza
- Alfred Madurowicz – starosta powiatowy w Tarnopolu w 1889[11]
Przypisy
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.50
- ↑ Zenon Guldon, Jacek Wijaczka. Skupiska i gminy żydowskie w Polsce do końca XVI wieku. Czasy Nowożytne, 21, 2008, s. 167.
- ↑ Antoni Sozański: Wykład politycznej geografii, rządu i administracyi dawnej Polski przy końcu istnienia całego państwa (1648-1772). Kraków, 1889, s. 5.
- ↑ Adam Boniecki: Herbarz polski: wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich. Cz. 1. T. 1. Warszawa : Warszawskie Towarzystwo Akcyjne S. Orgelbranda S[yn]ów), 1899, s. 288.
- ↑ a b c Henryk Komański , Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, Szczepan Siekierka, Wyd. 2., popr, Wrocław: Nortom, 2006, s. 286, ISBN 83-89684-61-6, OCLC 156875487 .
- ↑ Державний комітет статистики України. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2011 року, Київ-2011 (doc)
- ↑ Холокост на территории СССР: Энциклопедия, Red. I.A. Altman, Moskwa 2009, ISBN 978-5-8243-1296-6 s. 219-220
- ↑ Władysław Kubów, „Terroryzm na Podolu”, Warszawa 2003, s. 74
- ↑ Grzegorz Motyka , Ukraińska partyzantka 1942-1960, Warszawa: Instytut Studiów Politycznych PAN, 2006, s. 457, ISBN 83-88490-58-3, OCLC 838973434 .
- ↑ Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1889. Lwów: drukarnia Władysława Łozińskiego, 1889, s. 35.
Linki zewnętrzne
- Historia Żydów w Glinianach na portalu Wirtualny Sztetl
- Gliniany, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 583 .