Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Członkowie: drobne merytoryczne |
uzup. meryt., źródła/przypisy, drobne redakcyjne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{W edycji|Accomer}} |
|||
[[Plik:UNSC Summit 2005.jpg|thumb|400px|Rada Bezpieczeństwa w trakcie obrad]] |
[[Plik:UNSC Summit 2005.jpg|thumb|400px|Rada Bezpieczeństwa w trakcie obrad]] |
||
'''Rada Bezpieczeństwa ONZ''' – jeden z sześciu |
'''Rada Bezpieczeństwa ONZ''' – jeden z sześciu głównych organów Organizacja Narodów Zjednoczonych|Organizacji Narodów Zjednoczonych]], powołany na mocy [[Karta Narodów Zjednoczonych|Karty Narodów Zjednoczonych]] (jej istnieniu i kompetencjom poświęcono rozdziały: V, VI i VII KNZ). |
||
Na Radzie Bezpieczeństwa ciąży główna odpowiedzialność za utrzymanie [[pokój (polityka)|pokoju]] i bezpieczeństwa na świecie. Podobnie jak [[Zgromadzenie Ogólne ONZ|Zgromadzenie Ogólne]], może ona nakładać sankcje na państwa członkowskie. |
Na Radzie Bezpieczeństwa ciąży główna odpowiedzialność za utrzymanie [[pokój (polityka)|pokoju]] i bezpieczeństwa na świecie. Podobnie jak [[Zgromadzenie Ogólne ONZ|Zgromadzenie Ogólne]], może ona nakładać sankcje na państwa członkowskie. |
||
Linia 15: | Linia 16: | ||
W dniu 2 czerwca 2017 r. Zgromadzenie Ogólne wybrało: [[Gwinea Równikowa|Gwineę Równikową]], [[Kuwejt]], [[Peru]], Polskę i [[Wybrzeże Kości Słoniowej]], jako niestałych członków RB na następne dwa lata – od 1 stycznia 2018 roku. Zajmą one miejsca: Egiptu, Japonii, Senegalu, Ukrainy i Urugwaju<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.un.org/apps/news/story.asp?NewsID=56894#.WTKc9FTyjs1 | tytuł = Côte d’Ivoire, Equatorial Guinea, Kuwait, Peru, Poland elected to UN Security Council | opublikowany = UN News Centre | język = en | data dostępu = 2017-06-03}}</ref>. O zwalniane przez Ukrainę miejsce przysługujące zwyczajowo Europie Wschodniej początkowo rywalizowały Polska i [[Bułgaria]]<ref>{{Cytuj stronę|tytuł=Moim celem jest Polska w Radzie Bezpieczeństwa ONZ|autor=L.Sadowski|url=http://www.dziennik.com/publicystyka/artykul/moim-celem-jest-polska-w-radzie-bezpieczenstwa-onz|opublikowany=Nowy Dziennik. Polish Daily News|data=2015-06-08|data dostępu=2017-06-03}}</ref>, ta ostatnia jednak w 2016 zrezygnowała z kandydowania w wyniku zabiegów dyplomatycznych Polski<ref>{{Cytuj stronę|url=https://www.wprost.pl/kraj/10034926/Bulgaria-zrezygnowala-z-walki-o-miejsce-w-Radzie-Bezpieczenstwa-ONZ-Na-korzysc-Polski.html|tytuł=Bułgaria zrezygnowała z walki o miejsce w Radzie Bezpieczeństwa ONZ. Na korzyść Polski|autor=|opublikowany=Wprost|data=2016-12-14|data dostępu=2017-06-03}}</ref><ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.rp.pl/Polityka/306019861-MSZ-liczy-na-sukces-w-Radzie-Bezpieczenstwa.html|tytuł=MSZ liczy na sukces w Radzie Bezpieczeństwa|autor=|opublikowany=Rzeczpospolita|data=2017-06-01|data dostępu=2017-06-03}}</ref>. |
W dniu 2 czerwca 2017 r. Zgromadzenie Ogólne wybrało: [[Gwinea Równikowa|Gwineę Równikową]], [[Kuwejt]], [[Peru]], Polskę i [[Wybrzeże Kości Słoniowej]], jako niestałych członków RB na następne dwa lata – od 1 stycznia 2018 roku. Zajmą one miejsca: Egiptu, Japonii, Senegalu, Ukrainy i Urugwaju<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.un.org/apps/news/story.asp?NewsID=56894#.WTKc9FTyjs1 | tytuł = Côte d’Ivoire, Equatorial Guinea, Kuwait, Peru, Poland elected to UN Security Council | opublikowany = UN News Centre | język = en | data dostępu = 2017-06-03}}</ref>. O zwalniane przez Ukrainę miejsce przysługujące zwyczajowo Europie Wschodniej początkowo rywalizowały Polska i [[Bułgaria]]<ref>{{Cytuj stronę|tytuł=Moim celem jest Polska w Radzie Bezpieczeństwa ONZ|autor=L.Sadowski|url=http://www.dziennik.com/publicystyka/artykul/moim-celem-jest-polska-w-radzie-bezpieczenstwa-onz|opublikowany=Nowy Dziennik. Polish Daily News|data=2015-06-08|data dostępu=2017-06-03}}</ref>, ta ostatnia jednak w 2016 zrezygnowała z kandydowania w wyniku zabiegów dyplomatycznych Polski<ref>{{Cytuj stronę|url=https://www.wprost.pl/kraj/10034926/Bulgaria-zrezygnowala-z-walki-o-miejsce-w-Radzie-Bezpieczenstwa-ONZ-Na-korzysc-Polski.html|tytuł=Bułgaria zrezygnowała z walki o miejsce w Radzie Bezpieczeństwa ONZ. Na korzyść Polski|autor=|opublikowany=Wprost|data=2016-12-14|data dostępu=2017-06-03}}</ref><ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.rp.pl/Polityka/306019861-MSZ-liczy-na-sukces-w-Radzie-Bezpieczenstwa.html|tytuł=MSZ liczy na sukces w Radzie Bezpieczeństwa|autor=|opublikowany=Rzeczpospolita|data=2017-06-01|data dostępu=2017-06-03}}</ref>. |
||
Od 1993 roku rozważana jest reforma Rady Bezpieczeństwa, ale jak dotychczas nie osiągnięto żadnych rezultatów<ref>{{Cytuj stronę | url = https://www.globalpolicy.org/security-council/security-council-reform.html | tytuł = Security Council Reform | data = 2017 | opublikowany = Global Policy Forum | język = en | data dostępu = 2017-06-04}}</ref>. Niektóre państwa członkowskie domagają się rozszerzenia RB, twierdząc, że przyczyni się to do poprawienia jego demokratycznego i reprezentatywnego deficytu. Jednakże, w debatach na ten temat powstały rozbieżności dotyczące m.in.: liczby nowych członków, ich statusu (stali czy niestali), prawa weta. Kandydatami do stałego członkostwa są: [[Brazylia]], [[Indie]], [[Japonia]] i [[Niemcy]] ([[G4]]). W przypadku niespełnienia ich żądań, zagroziły zredukowaniem wkładu finansowego lub wojskowego. Również kraje afrykańskie wyraziły potrzebę swojej stałej reprezentacji w Radzie, aby zakończyć hegemonię północnych państw uprzemysłowionych w tym ważnym organie ONZ<ref>{{Cytuj stronę | url = https://www.globalpolicy.org/security-council/security-council-reform/membership-including-expansion-and-representation.html | tytuł = Membership Including Expansion and Representation | data = 2017 | opublikowany = Global Policy Forum | język = en | data dostępu = 2017-06-04}}</ref>. |
|||
Obecnie{{kiedy|data=2017-06}} prowadzone są dyskusje nad ewentualnym rozszerzeniem liczby stałych członków Rady Bezpieczeństwa. Wśród kandydatów wymienia się m.in.: [[Niemcy]], [[Japonia|Japonię]], [[Indie]] i [[Brazylia|Brazylię]] ([[G4]]). Dyskutowana jest także kwestia powołania członków półstałych, którymi mogłyby zostać mocarstwa regionalne np. [[Włochy]], [[Arabia Saudyjska]], [[Nigeria]], [[Egipt]] czy [[Pakistan]]. W [[Unia Europejska|Unii Europejskiej]] rozważano swego czasu, aby prawa Wielkiej Brytanii i Francji scedować na całą Unię, jednak państwa te nie zgodziły się na rezygnację ze swoich przywilejów. |
|||
W grudniu 2004 roku ówczesny sekretarz generalny [[Kofi Annan]] zaproponował dwa modele powiększenia RB do 24 członków. Model A proponuje dodanie 6 nowych stałych członków bez prawa weta i 3 niestałych na dwuletnie kadencje. Model B tworzy nową kategorię ośmiu miejsc odnawialnych co 4 lata i jedno miejsce nieodnawialne na kadencję 2 lat<ref>{{Cytuj stronę | url = https://www.globalpolicy.org/security-council/security-council-reform/membership-including-expansion-and-representation/48061.html?itemid=913 | tytuł = Excerpt of High Level Panel's Report on Threats, Challenges and Change | data = 2.12. 2004 | opublikowany = Global Policy Forum | język = en | data dostępu = 2017-06-04}}</ref><ref>{{Cytuj stronę | url = https://www.globalpolicy.org/images/pdfs/1202report.pdf | tytuł = The Security Council | data = 2.12.2004 | opublikowany = United Nations A/59/565 General Assembly | strony = 66-69 | język = en | data dostępu = 2017-06-04}}</ref>. |
|||
== Głosowanie == |
== Głosowanie == |
Wersja z 13:13, 4 cze 2017
|
Ten artykuł jest teraz edytowany przez Accomer (dyskusja, wkład). Aby zapobiec konfliktom edycji prosimy nie edytować strony do czasu usunięcia tej wiadomości. Jeżeli ten artykuł nie był edytowany od kilku (nie dotyczy komunikatu o „gruntownej przebudowie”) godzin, należy usunąć szablon. |
Rada Bezpieczeństwa ONZ – jeden z sześciu głównych organów Organizacja Narodów Zjednoczonych|Organizacji Narodów Zjednoczonych]], powołany na mocy Karty Narodów Zjednoczonych (jej istnieniu i kompetencjom poświęcono rozdziały: V, VI i VII KNZ).
Na Radzie Bezpieczeństwa ciąży główna odpowiedzialność za utrzymanie pokoju i bezpieczeństwa na świecie. Podobnie jak Zgromadzenie Ogólne, może ona nakładać sankcje na państwa członkowskie.
Członkowie
- Osobny artykuł:
Rada Bezpieczeństwa składa się z pięciu stałych członków oraz dziesięciu niestałych, wybieranych na dwa lata zgodnie z tzw. kluczem regionalnym (5 miejsc dla Afryki i Azji, 2 Ameryki Łacińskiej, 2 Europy Zachodniej i 1 Europy Wschodniej).
Chińska Republika Ludowa została członkiem stałym Rady Bezpieczeństwa w 1971 roku. Do tego czasu Chiny były reprezentowane przez Republikę Chińską (Tajwan). Do 1991 roku członkiem stałym RB był Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich.
W roku 2017 w skład Rady Bezpieczeństwa wchodzą[1]:
- jako członkowie stali: Chińska Republika Ludowa, Francja, Rosja, Stany Zjednoczone oraz Wielka Brytania;
- jako członkowie niestali (stan na 2017 r.): Boliwia, Egipt, Etiopia, Kazachstan, Japonia, Senegal, Szwecja, Ukraina, Urugwaj, Włochy[2].
W dniu 2 czerwca 2017 r. Zgromadzenie Ogólne wybrało: Gwineę Równikową, Kuwejt, Peru, Polskę i Wybrzeże Kości Słoniowej, jako niestałych członków RB na następne dwa lata – od 1 stycznia 2018 roku. Zajmą one miejsca: Egiptu, Japonii, Senegalu, Ukrainy i Urugwaju[3]. O zwalniane przez Ukrainę miejsce przysługujące zwyczajowo Europie Wschodniej początkowo rywalizowały Polska i Bułgaria[4], ta ostatnia jednak w 2016 zrezygnowała z kandydowania w wyniku zabiegów dyplomatycznych Polski[5][6].
Od 1993 roku rozważana jest reforma Rady Bezpieczeństwa, ale jak dotychczas nie osiągnięto żadnych rezultatów[7]. Niektóre państwa członkowskie domagają się rozszerzenia RB, twierdząc, że przyczyni się to do poprawienia jego demokratycznego i reprezentatywnego deficytu. Jednakże, w debatach na ten temat powstały rozbieżności dotyczące m.in.: liczby nowych członków, ich statusu (stali czy niestali), prawa weta. Kandydatami do stałego członkostwa są: Brazylia, Indie, Japonia i Niemcy (G4). W przypadku niespełnienia ich żądań, zagroziły zredukowaniem wkładu finansowego lub wojskowego. Również kraje afrykańskie wyraziły potrzebę swojej stałej reprezentacji w Radzie, aby zakończyć hegemonię północnych państw uprzemysłowionych w tym ważnym organie ONZ[8].
W grudniu 2004 roku ówczesny sekretarz generalny Kofi Annan zaproponował dwa modele powiększenia RB do 24 członków. Model A proponuje dodanie 6 nowych stałych członków bez prawa weta i 3 niestałych na dwuletnie kadencje. Model B tworzy nową kategorię ośmiu miejsc odnawialnych co 4 lata i jedno miejsce nieodnawialne na kadencję 2 lat[9][10].
Głosowanie
Rada przyjmuje uchwały większością 9 głosów spośród 15 członków. Wśród uchwał wyróżnia się uchwały dotyczące spraw proceduralnych oraz uchwały dotyczące innych spraw. W przypadku spraw innych do ważności uchwały wymagane są zgodne głosy członków stałych. Jednak w drodze zwyczaju wykształciła się zasada, że uchwała zostaje przyjęta także w wypadku, gdy żaden z członków stałych nie wyrazi sprzeciwu (pierwszy przypadek takiej interpretacji, niezgodnej z literalnym brzmieniem art. 27 Karty Narodów Zjednoczonych, miał miejsce w 1950 r. w związku z interwencją ONZ w Korei). Do zawetowania rezolucji potrzeba więc determinacji jednego z członków stałych lub 7 głosów innych państw. Ten sposób głosowania jest powszechnie krytykowany, swą słabość ujawnił m.in. w trakcie kryzysu irackiego 2003, proponuje się więc, by wprowadzić tzw. podwójne weto (co najmniej 2 członków permanentnych musiałoby zagłosować przeciw, by decyzja nie weszła w życie).
Rada Bezpieczeństwa przedkłada Zgromadzeniu Ogólnemu sprawozdania coroczne lub specjalne (art. 24, ust. 3), w artykule 26 zobowiązano ją zaś do poczynienia szczególnych kroków prowadzących do kontroli zbrojeń.
Zobacz też
- ↑ Members of the Security Council. ONZ. [dostęp 2016-01-15]. (ang.).
- ↑ Permanent and Non-Permanent Members. United Nations. [dostęp 2017-06-03]. (ang.).
- ↑ Côte d’Ivoire, Equatorial Guinea, Kuwait, Peru, Poland elected to UN Security Council. UN News Centre. [dostęp 2017-06-03]. (ang.).
- ↑ L.Sadowski: Moim celem jest Polska w Radzie Bezpieczeństwa ONZ. Nowy Dziennik. Polish Daily News, 2015-06-08. [dostęp 2017-06-03].
- ↑ Bułgaria zrezygnowała z walki o miejsce w Radzie Bezpieczeństwa ONZ. Na korzyść Polski. Wprost, 2016-12-14. [dostęp 2017-06-03].
- ↑ MSZ liczy na sukces w Radzie Bezpieczeństwa. Rzeczpospolita, 2017-06-01. [dostęp 2017-06-03].
- ↑ Security Council Reform. Global Policy Forum, 2017. [dostęp 2017-06-04]. (ang.).
- ↑ Membership Including Expansion and Representation. Global Policy Forum, 2017. [dostęp 2017-06-04]. (ang.).
- ↑ Excerpt of High Level Panel's Report on Threats, Challenges and Change. Global Policy Forum, 2.12. 2004. [dostęp 2017-06-04]. (ang.).
- ↑ The Security Council. United Nations A/59/565 General Assembly, 2.12.2004. s. 66-69. [dostęp 2017-06-04]. (ang.).
Linki zewnętrzne
Szablon:Rada Bezpieczeństwa ONZ
- ISNI: 0000000121720195
- VIAF: 141892099
- LCCN: n80076467
- GND: 1001797-5
- NDL: 00634552
- LIBRIS: ljx02lw40c7zgvg
- BnF: 12078331x
- SUDOC: 029083699
- NLA: 35562076
- NKC: kn20010711346
- BIBSYS: 90186219
- CiNii: DA03206090
- PLWABN: 9810680016105606
- NUKAT: n99052009
- J9U: 987007269131205171
- LNB: 000085369
- NSK: 000041840
- ΕΒΕ: 56882
- BLBNB: 000304445
- KRNLK: KAB201906446
- LIH: LNB:J94;=rE
- WorldCat: lccn-n80076467