Olaf Ludwig: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m MalarzBOT: zmiana szablonu {{Kolarz infobox}} na {{Sportowiec infobox}} |
|||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
|pełne imię i nazwisko = |
|pełne imię i nazwisko = |
||
|data urodzenia = [[13 kwietnia]] [[1960]] |
|data urodzenia = [[13 kwietnia]] [[1960]] |
||
|miejsce urodzenia = [[Gera |
|miejsce urodzenia = [[Gera]] |
||
|data śmierci = |
|data śmierci = |
||
|miejsce śmierci = |
|miejsce śmierci = |
||
|obywatelstwo = [[Niemcy]] |
|obywatelstwo = [[Niemcy|niemieckie]] |
||
|wzrost = |
|wzrost = |
||
|pozycja = |
|pozycja = |
||
|klub = |
|klub = |
||
|numer w klubie = |
|numer w klubie = |
||
|kariera juniorska = |
|kariera juniorska = |
||
| Linia 41: | Linia 41: | ||
== Kariera == |
== Kariera == |
||
Przed [[Zjednoczenie Niemiec|zjednoczeniem Niemiec]] reprezentował barwy NRD. W latach 1977 i 1978 zdobywał złote medale szosowych mistrzostw świata juniorów w drużynowej jeździe na czas. W 1980 roku zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej [[Wyścig Pokoju|Wyścigu Pokoju]], a wspólnie z [[Falk Boden|Falkiem Bodenem]], [[Bernd Drogan|Berndem Droganem]] i [[Hans-Joachim Hartnick|Hansem-Joachimem Hartnickiem]] był drugi w drużynowej jeździe na czas na [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1980|igrzyskach olimpijskich w Moskwie]]. Na [[Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Szosowym 1981|mistrzostwach świata w Pradze]] w 1981 roku razem z Droganem i [[Mario Kummer]]em zdobył złoty medal w tej samej konkurencji. W latach 1982 i 1986 zwyciężał w Wyścigu Pokoju, w latach 1983 i 1985 w DDR Rundfahrt, w 1987 roku w Rund um Berlin, w 1990 roku w Tour of Norway, a w 1992 roku wygrał [[Amstel Gold Race]]. W międzyczasie wziął udział w [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1988|igrzyskach olimpijskich w Seulu]] i zdobył tam złoty medal w indywidualnym wyścigu ze startu wspólnego, wyprzedzając dwóch reprezentantów [[Republika Federalna Niemiec (1949–1990)|RFN]]: [[Bernd Gröne|Bernda Gröne]] i [[Christian Henn|Christiana Henna]]. Ostatni medal zdobył podczas [[Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Szosowym 1993|szosowych mistrzostw świata w Oslo]] w 1993 roku, gdzie zdobył brązowy medal w wyścigu zawodowców ze startu wspólnego, ulegając jedynie [[Lance Armstrong| |
Przed [[Zjednoczenie Niemiec|zjednoczeniem Niemiec]] reprezentował barwy NRD. W latach 1977 i 1978 zdobywał złote medale szosowych mistrzostw świata juniorów w drużynowej jeździe na czas. W 1980 roku zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej [[Wyścig Pokoju|Wyścigu Pokoju]], a wspólnie z [[Falk Boden|Falkiem Bodenem]], [[Bernd Drogan|Berndem Droganem]] i [[Hans-Joachim Hartnick|Hansem-Joachimem Hartnickiem]] był drugi w drużynowej jeździe na czas na [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1980|igrzyskach olimpijskich w Moskwie]]. Na [[Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Szosowym 1981|mistrzostwach świata w Pradze]] w 1981 roku razem z Droganem i [[Mario Kummer]]em zdobył złoty medal w tej samej konkurencji. W latach 1982 i 1986 zwyciężał w Wyścigu Pokoju, w latach 1983 i 1985 w DDR Rundfahrt, w 1987 roku w Rund um Berlin, w 1990 roku w Tour of Norway, a w 1992 roku wygrał [[Amstel Gold Race]]. W międzyczasie wziął udział w [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1988|igrzyskach olimpijskich w Seulu]] i zdobył tam złoty medal w indywidualnym wyścigu ze startu wspólnego, wyprzedzając dwóch reprezentantów [[Republika Federalna Niemiec (1949–1990)|RFN]]: [[Bernd Gröne|Bernda Gröne]] i [[Christian Henn|Christiana Henna]]. Ostatni medal zdobył podczas [[Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Szosowym 1993|szosowych mistrzostw świata w Oslo]] w 1993 roku, gdzie zdobył brązowy medal w wyścigu zawodowców ze startu wspólnego, ulegając jedynie [[Lance Armstrong|Lance’owi Armstrongowi]] z [[Stany Zjednoczone|USA]] i [[Hiszpania|Hiszpanowi]] [[Miguel Indurain|Miguelowi Indurainowi]]. Startował także na torze, zdobywając między innymi srebrny medal w wyścigu punktowym amatorów na [[Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Torowym 1986|mistrzostwach świata w Colorado Springs]]. Startując sześciokrotnie w [[Tour de France]] wygrał 3 etapy (1990, 1992, 1993) i zwyciężył w klasyfikacji sprinterów ([[Zielona koszulka najlepszego sprintera Tour de France|zielona koszulka 1990]]), a w [[Puchar Świata w Kolarstwie Szosowym 1992|sezonie 1992]] zdobył ponadto [[Puchar Świata w kolarstwie szosowym]] [[Międzynarodowa Unia Kolarska|UCI]]. Wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw kraju, zarówno w kolarstwie torowym, jak i szosowym, w tym łącznie sześć złotych. Karierę zawodniczą zakończył w 1996 r. |
||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
||
Wersja z 01:03, 9 cze 2020
 Olaf Ludwig (2002) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obywatelstwo | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Olaf Ludwig (ur. 13 kwietnia 1960 w Gerze) – niemiecki kolarz szosowy i torowy, dwukrotny medalista olimpijski, dwukrotny medalista szosowych i srebrny medalista torowych mistrzostw świata.
Kariera
Przed zjednoczeniem Niemiec reprezentował barwy NRD. W latach 1977 i 1978 zdobywał złote medale szosowych mistrzostw świata juniorów w drużynowej jeździe na czas. W 1980 roku zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej Wyścigu Pokoju, a wspólnie z Falkiem Bodenem, Berndem Droganem i Hansem-Joachimem Hartnickiem był drugi w drużynowej jeździe na czas na igrzyskach olimpijskich w Moskwie. Na mistrzostwach świata w Pradze w 1981 roku razem z Droganem i Mario Kummerem zdobył złoty medal w tej samej konkurencji. W latach 1982 i 1986 zwyciężał w Wyścigu Pokoju, w latach 1983 i 1985 w DDR Rundfahrt, w 1987 roku w Rund um Berlin, w 1990 roku w Tour of Norway, a w 1992 roku wygrał Amstel Gold Race. W międzyczasie wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Seulu i zdobył tam złoty medal w indywidualnym wyścigu ze startu wspólnego, wyprzedzając dwóch reprezentantów RFN: Bernda Gröne i Christiana Henna. Ostatni medal zdobył podczas szosowych mistrzostw świata w Oslo w 1993 roku, gdzie zdobył brązowy medal w wyścigu zawodowców ze startu wspólnego, ulegając jedynie Lance’owi Armstrongowi z USA i Hiszpanowi Miguelowi Indurainowi. Startował także na torze, zdobywając między innymi srebrny medal w wyścigu punktowym amatorów na mistrzostwach świata w Colorado Springs. Startując sześciokrotnie w Tour de France wygrał 3 etapy (1990, 1992, 1993) i zwyciężył w klasyfikacji sprinterów (zielona koszulka 1990), a w sezonie 1992 zdobył ponadto Puchar Świata w kolarstwie szosowym UCI. Wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw kraju, zarówno w kolarstwie torowym, jak i szosowym, w tym łącznie sześć złotych. Karierę zawodniczą zakończył w 1996 r.
Linki zewnętrzne
- Profil na cyclingarchives (ang.)
- Profil na sports-reference (ang.)
- Ludzie urodzeni w Gerze
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 1988
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 1980
- Niemieccy kolarze szosowi
- Niemieccy kolarze torowi
- Niemieccy medaliści olimpijscy
- Odznaczeni Orderem Zasługi dla Ojczyzny (NRD)
- Turyńczycy
- Urodzeni w 1960
- Zwycięzcy Amstel Gold Race
- Zwycięzcy E3 Harelbeke
- Zwycięzcy Wyścigu Pokoju