Przejdź do zawartości

Sprawiedliwości stało się zadość

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sprawiedliwości stało się zadość
Justice est faite
Gatunek

dramat sądowy

Rok produkcji

1950

Data premiery

20 września 1950

Kraj produkcji

Francja
Włochy

Język

francuski

Czas trwania

115 min

Reżyseria

André Cayatte

Scenariusz

André Cayatte
Charles Spaak

Muzyka

Raymond Legrand

Zdjęcia

Jean Bourgoin

Scenografia

Jacques Colombier

Montaż

Christian Gaudin

Produkcja

Robert Dorfmann

Nagrody
1950: Złoty Lew na 11. MFF w Wenecji;
1951: Złoty Niedźwiedź na 1. MFF w Berlinie;
1953: Nagroda NYFCC za najlepszy film zagraniczny

Sprawiedliwości stało się zadość (fr. Justice est faite) – francusko-włoski dramat sądowy z 1950 roku w reżyserii André Cayatte'a.

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Lekarka Elsa Lundenstein jest oskarżona o dokonanie eutanazji na swoim kochanku i zarazem lekarzu, który umierał na raka. Siedmoro przysięgłych zbiera się w sądzie w Wersalu, by ocenić materiał dowodowy i rozstrzygnąć sprawę. Poznajemy ich zróżnicowane pochodzenie, a także tajniki życia zawodowego i prywatnego[1][2].

Obsada

[edytuj | edytuj kod]
  • Noël Roquevert jako Théodore Andrieux, szósty przysięgły
  • Valentine Tessier jako Marceline Micoulin, czwarta przysięgła
  • Claude Nollier jako Elsa Lundenstein, oskarżona
  • Antoine Balpêtré jako przewodniczący sądu
  • Raymond Bussières jako Félix Noblet, piąty przysięgły
  • Annette Poivre jako Lucienne (Lulu), narzeczona Félixa
  • Marcel Pérès jako Evariste-Nicolas Malingré, drugi przysięgły
  • Nane Germon jako Marie Malingré, żona'Evariste'a
  • Juliette Faber jako Danièle Andrieux, córka szóstego przysięgłego
  • Jacques Castelot jako Gilbert de Montesson, pierwszy przysięgły
  • Dita Parlo jako: Elisabeth, była narzeczona Gilberta
  • Jean Vilar jako ksiądz w drukarni

Produkcja

[edytuj | edytuj kod]

Zdjęcia plenerowe kręcono w następujących lokacjach: Wersal i Marly-le-Roi (departament Yvelines) oraz Hérouville i Arronville (departament Dolina Oise)[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Justice Is Done (1950). MUBI. [dostęp 2025-09-28]. (ang.).
  2. Bosley Crowther: THE SCREEN IN REVIEW; ' Justice Is Done,' a Courtroom Drama in France, Opens at the Trans-Lux 60th St.. "The New York Times", 03.03.1953. [dostęp 2025-09-28]. (ang.).
  3. Justice est faite (1950). Lieux de Tournage Cinématographique. [dostęp 2025-09-27]. (fr.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]