Góra Spyrkowa
49°38′12″N 20°05′55″E/49,636667 20,098611 Widok z Potaczkowej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
711 m n.p.m. |
Położenie na mapie Gorców  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°38′12″N 20°05′55″E/49,636667 20,098611
| |
Góra Spyrkowa (711 m)[1], Spyrkowa[2] – pokryte polami wzgórze wznoszące się nad miejscowościami Mszana Dolna i Mszana Górna w województwie małopolskim, w powiecie limanowskim, w gminie Mszana Dolna[1]. Nazwa pochodzi od przezwiska jednego z właściciela pól. W Podobinie istnieje osiedle Spyrki znajdujące się u podnóża tej góry[3]. Spyrkowa znajduje się w grzbiecie oddzielającym dolinę Mszanki od doliny Porębianki i jej dopływu Koniny. W grzbiecie tym kolejno wyróżnia się wzniesienia: Kocia Górka, Spyrkowa (711 m), Witów (723 m), Kobylica (648 m), Pieronka (738 m) i Markowy Groń (638 m)[2]. Ponieważ rzeka Mszanka oddziela Beskid Wyspowy od Gorców, więc Spyrkowa znajduje się już w obrębie Gorców[4].
Spyrkowa, podobnie, jak i inne wzgórza i stoki gór w całych okolicach, pokryta była polami ornymi i łąkami. Lasy ostały się tylko na stromych stokach południowo-zachodnich, w miejscach zupełnie nienadających się do uprawy[5]. Po 1990 r. wskutek nieopłacalności ekonomicznej coraz bardziej zaprzestawano użytkowania tych pól. W 2011 r. zaprzestano już uprawy, a nawet koszenia trawy na większości dawnych pól. O tym, że były tutaj pola orne świadczą już tylko miedze i zagony.
Dzięki temu, że wzgórze jest bezleśne, jest dobrym punktem widokowym na Gorce i Beskid Wyspowy. Nie poprowadzono na nim żadnego znakowanego szlaku turystycznego, jednak można na Spyrkową wyjść drogą polną z Podobina, przechodząc Porębiankę jednym z dwóch mostów[2].
Spyrkowa jest jednym z ważniejszych w całym województwie małopolskim miejscem dla paralotniarzy. Mają oni na jej grzbiecie oficjalne startowisko i lądowisko (obydwa od strony Podobina), a także punkt pomiarowy wiatru. Dolina Porębianki cechuje się dobrą aerodynamiką. Najlepsze warunki do startu są przy wietrze południowo-zachodnim.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2022-01-06].
- ↑ a b c Gorce. Mapa turystyczna 1: 50 000, Kraków: Compass, 2007, ISBN 83-89472-59-7.
- ↑ TERYT [online] [dostęp 2010-11-10].
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ M. Cieszkowski, P. Lubieński, Gorce – przewodnik dla prawdziwego turysty, P. Lubieński (red.), Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2004, ISBN 83-89188-19-8.
