Jaworzyna Ligasowska
Państwo | |
---|---|
Położenie | |
Pasmo | |
Wysokość |
1063 m n.p.m. |
Położenie na mapie Gorców | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°28′48,3″N 20°21′43,2″E/49,480083 20,362000 |
Jaworzyna Ligasowska (1063) – szczyt w Paśmie Lubania w Gorcach. Jest jednym z wielu mało wybitnych wierzchołków w południowo-wschodnim grzbiecie najwyższego szczytu tego pasma – Lubania (1211 m). Znajduje się w tym grzbiecie pomiędzy wschodnim wierzchołkiem Lubania (Średnim Groniem) a Marszałkiem (828 m)[1].
Według mapy Geoportalu wysokość szczytu wynosi ok. 1065 m[1], turystyczna mapa Compass podaje wysokość 1050 m[2]. W południowym kierunku z okolic Jaworzyny Ligasowskiej opada grzbiet oddzielający dolinę potoku Wąskie od doliny Lubańskiego Potoku[1].
Głównym grzbietem Pasma Lubania biegnie czerwony szlak turystyczny. Wierzchołek Jaworzyny Ligasowskiej omija on w niewielkiej odległości po północno-wschodniej stronie. Obecnie szczyt i stoki porasta las, ale na mapie Geoportalu zaznaczone jest wiele polan w okolicy szczytu: Wyżnia Hala, Mraźnica, Hala, Hala Niżnia, Wyżnia Zięciówka, Podjaworzany, Pokrzywnica. Niektóre zarosły już całkowicie lasem, inne stopniowo zarastają[1]. W 2004 r. z niektórych z nich rozciągały się jeszcze widoki na południe. Zaprzestano ich użytkowania z powodu nieopłacalności ekonomicznej. Pozostawione same sobie z powrotem zarastają lasem. W Gorcach jest wiele takich polan, po których jedynym śladem ich gospodarczej przeszłości (wypas i koszenie) pozostają nazwy na mapie[3].
Przez Jaworzynę Ligasowską przebiega granica między miejscowościami Grywałd i Tylmanowa w granicach wsi Ochotnica Dolna w powiecie nowotarskim, województwie małopolskim[1].
- Szlaki turystyczne
- Główny Szlak Beskidzki, odcinek: Krościenko – Kopia Góra – Marszałek – Kotelnica – Brożek – Czerteż Grywałdzki – Bukowina – Jaworzyna Ligasowska – Wierch Lubania – Lubań. Odległość 9,5 km, suma podejść 820 m, suma zejść 50 m, czas przejścia: 3 godz. 45 min, z powrotem 2 godz. 30 min[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2021-08-13] .
- ↑ a b Gorce. Mapa turystyczna 1: 50 000, Kraków: Compass, 2007, ISBN 83-89472-59-7 .
- ↑ M. Cieszkowski , P. Lubieński , Gorce – przewodnik dla prawdziwego turysty, P. Lubieński (red.), Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2004, ISBN 83-89188-19-8 .