Przejdź do zawartości

Vincent Kriechmayr

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Vincent Kriechmayr
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 października 1991
Gramastetten

Klub

TVN Wels

Debiut w PŚ

19.12 2010, Alta Badia (DNQ1 - gigant)

Pierwsze punkty w PŚ

7.12 2013, Beaver Creek
(16. miejsce - super G)

Pierwsze podium w PŚ

8.03 2015, Kvitfjell
(2. miejsce - super G)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Mistrzostwa świata
złoto Cortina d’Ampezzo 2021 Zjazd
złoto Cortina d’Ampezzo 2021 Supergigant
srebro Åre 2019 Supergigant
brąz Åre 2019 Zjazd
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Crans-Montana 2011 Gigant
Puchar Świata (Supergigant)
Mała Kryształowa Kula
2020/2021
2. miejsce
2017/2018
2. miejsce
2018/2019
2. miejsce
2019/2020
2. miejsce
2023/2024
3. miejsce
2021/2022
3. miejsce
2022/2023
Puchar Świata (Zjazd)
2. miejsce
2022/2023
3. miejsce
2018/2019
Strona internetowa

Vincent Kriechmayr (ur. 1 października 1991 w Gramastetten) – austriacki narciarz alpejski, czterokrotny medalista mistrzostw świata, a także wicemistrz świata juniorów.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Vincent Kriechmayr pojawił się 2 grudnia 2006 roku w Kaunertal, gdzie w zawodach FIS Race w slalomie gigancie zajął 52. miejsce. W 2010 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Mont Blanc, gdzie jego najlepszym wynikiem było czwarte miejsce w gigancie. Walkę o brązowy medal przegrał tam z Norwegiem Espenem Lysdahlem o 0,04 sekundy[1]. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata juniorów w Crans-Montana wywalczył srebrny medal w tej samej konkurencji. W zawodach tych rozdzielił na podium dwóch Francuzów Alexisa Pinturaulta oraz Mathieu Faivre'a[2].

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 19 grudnia 2010 roku w Alta Badia, gdzie nie zakwalifikował się do drugiego przejazdu w gigancie. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył blisko trzy lata później, 7 grudnia 2013 roku w Beaver Creek, zajmując szesnaste miejsce w supergigancie. Pierwszy raz na podium zawodów tego cyklu stanął 8 marca 2015 roku w Kvitfjell, zajmując drugie miejsce w tej samej konkurencji. Rozdzielił wtedy na podium Norwega Kjetila Jansruda i Dustina Cooka z Kanady. W sezonach 2018/2019, 2019/2020, 2021/2022 i 2022/2023 zajmował piąte miejsce w klasyfikacji generalnej. Ponadto w sezonie 2020/2021 zdobył Małą Kryształową Kulę w klasyfikacji supergiganta, w sezonach 2017/2018, 2018/2019, 2019/2020 i 2023/2024 był drugi, a w sezonach 2021/2022 i 2022/2023 zajmował trzecie miejsce. W sezonie 2022/2023 był drugi w klasyfikacji zjazdu, a w sezonie 2018/2019 był trzeci.

Pierwszy medal wśród seniorów zdobył w 2019 roku, zajmując na mistrzostwach świata w Åre drugie miejsce w supergigancie. Uległ tam tylko Włochowi Dominikowi Parisowi, ex aequo drugie miejsce zajmując z Francuzem Johanem Clareyem[3]. Trzy dni później zajął trzecie miejsce w zjeździe, plasując się za Norwegami: Kjetilem Jansrudem i Akselem Lundem Svindalem[4]. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Cortina d’Ampezzo zwyciężył zarówno w zjeździe[5] jak i supergigancie[6].

W 2018 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, zajmując między innymi siódme miejsce w zjeździe[7] i szóste w supergigancie[8]. Brał też udział w igrzyskach w Pekinie w 2022 roku, gdzie zajął tym razem piąte miejsce w supergigancie[9] i ósme w zjeździe[10].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
DNF2 13 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Superkombinacja 2:06,52 – Austria Marcel Hirscher
7. 15 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Zjazd 1:40,25 +0,94 Norwegia Aksel Lund Svindal
6. 16 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Supergigant 1:24,44 +0,69 Austria Matthias Mayer
8. 7 lutego 2022 Pekin Zjazd 1:42,69 +0,76 Szwajcaria Beat Feuz
5. 8 lutego 2022 Pekin Supergigant 1:19,94 +0,76 Austria Matthias Mayer

Mistrzostwa świata

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas zawodów Strata Zwycięzca
5. 9 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Supergigant 1:25,38 +0,88 Kanada Erik Guay
19. 12 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Zjazd 1:38,91 +1,15 Szwajcaria Beat Feuz
8. 13 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Superkombinacja 2:26,33 +0,75 Szwajcaria Luca Aerni
2. 6 lutego 2019 Szwecja Åre Supergigant 1:24,20 +0,09 Włochy Dominik Paris
3. 9 lutego 2019 Szwecja Åre Zjazd 1:19,98 +0,33 Norwegia Kjetil Jansrud
1. 11 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Supergigant 1:19,41 - -
1. 14 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Zjazd 1:37,79 - -
DNF2 15 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Superkombinacja 2:05,86 - Austria Marco Schwarz
DNS2 7 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Kombinacja 1:53,31 - Francja Alexis Pinturault
12. 9 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Supergigant 1:07,22 +0,87 Kanada James Crawford
11. 12 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Zjazd 1:47,05 +1,16 Szwajcaria Marco Odermatt

Mistrzostwa świata juniorów

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
4. 31 stycznia 2010 Francja Region Mont Blanc Gigant 2:17,55 +1,00 Francja Mathieu Faivre
16. 1 lutego 2010 Francja Region Mont Blanc Supergigant 1:29,71 +1,77 Francja Maxence Muzaton
14. 4 lutego 2010 Francja Region Mont Blanc Zjazd 1:19,32 +0,83 Włochy Mattia Casse
2. 30 stycznia 2011 Szwajcaria Crans-Montana Gigant 2:19,62 +0,63 Francja Alexis Pinturault
33. 31 stycznia 2011 Szwajcaria Crans-Montana Slalom 1:28,54 +8,81 Szwajcaria Reto Schmidiger
8. 3 lutego 2011 Szwajcaria Crans-Montana Zjazd 1:37,34 +1,40 Słowenia Boštjan Kline
7. 3 lutego 2011 Szwajcaria Crans-Montana Kombinacja ? ? Szwajcaria Reto Schmidiger
5. 4 lutego 2011 Szwajcaria Crans-Montana Supergigant 1:22,44 +1,23 Słowenia Boštjan Kline

Puchar Świata

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
  1. Norwegia Kvitfjell – 8 marca 2015 (supergigant) – 2. miejsce
  2. Korea Południowa Jeongseon – 7 lutego 2016 (supergigant) – 3. miejsce
  3. Norwegia Kvitfjell – 13 marca 2016 (supergigant) – 2. miejsce
  4. Stany Zjednoczone Beaver Creek – 1 grudnia 2017 (supergigant) – 1. miejsce
  5. Niemcy Ga-Pa – 27 stycznia 2018 (zjazd) – 2. miejsce
  6. Szwecja Åre – 14 marca 2018 (zjazd) – 1. miejsce
  7. Szwecja Åre – 15 marca 2018 (supergigant) – 1. miejsce
  8. Kanada Lake Louise – 25 listopada 2018 (supergigant) – 2. miejsce
  9. Szwajcaria Wengen – 19 stycznia 2019 (zjazd) – 1. miejsce
  10. Andora Soldeu – 14 marca 2019 (supergigant) – 3. miejsce
  11. Kanada Lake Louise – 1 grudnia 2019 (supergigant) – 3. miejsce
  12. Stany Zjednoczone Beaver Creek – 7 grudnia 2019 (zjazd) – 2. miejsce
  13. Włochy Val Gardena – 20 grudnia 2019 (supergigant) – 1. miejsce
  14. Austria Kitzbühel – 25 stycznia 2020 (zjazd) – 2. miejsce
  15. Austria Hinterstoder – 29 lutego 2020 (supergigant) – 1. miejsce
  16. Włochy Bormio – 29 grudnia 2020 (supergigant) – 2. miejsce
  17. Włochy Bormio – 30 grudnia 2020 (zjazd) – 2. miejsce
  18. Austria Kitzbühel – 25 stycznia 2021 (supergigant) – 1. miejsce
  19. Niemcy Ga-Pa – 6 lutego 2021 (supergigant) – 1. miejsce
  20. Austria Saalbach-Hinterglemm – 6 marca 2021 (zjazd) – 1. miejsce
  21. Austria Saalbach-Hinterglemm – 7 marca 2021 (supergigant) – 3. miejsce
  22. Kanada Lake Louise – 27 listopada 2021 (zjazd) – 2. miejsce
  23. Włochy Val Gardena – 17 grudnia 2021 (supergigant) – 3. miejsce
  24. Włochy Bormio – 29 grudnia 2021 (supergigant) – 3. miejsce
  25. Szwajcaria Wengen – 15 stycznia 2022 (zjazd) – 1. miejsce
  26. Francja Courchevel – 16 marca 2022 (zjazd) – 1. miejsce
  27. Francja Courchevel – 17 marca 2022 (supergigant) – 1. miejsce
  28. Włochy Val Gardena – 15 grudnia 2022 (zjazd) – 1. miejsce
  29. Włochy Bormio – 28 grudnia 2022 (zjazd) – 1. miejsce
  30. Włochy Bormio – 29 grudnia 2022 (supergigant) – 2. miejsce
  31. Austria Kitzbühel – 20 stycznia 2023 (zjazd) – 1. miejsce
  32. Andora Soldeu – 15 marca 2023 (zjazd) – 1. miejsce
  33. Włochy Val Gardena – 15 grudnia 2023 (supergigant) – 1. miejsce
  34. Norwegia Kvitfjell – 17 lutego 2024 (zjazd) – 2. miejsce
  35. Norwegia Kvitfjell – 18 lutego 2024 (supergigant) – 1. miejsce

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Les Houches (FRA) FIS Junior World Ski Championships Men's Giant Slalom January 31, 2010, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-26] (ang.).
  2. ↑ Crans Montana (SUI) FIS Junior World Ski Championships Men's Giant Slalom January 30, 2011, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-26] (ang.).
  3. ↑ Are (SWE) World Championships Men's Super G February 06, 2019, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-26] (ang.).
  4. ↑ Are (SWE) World Championships Men's Downhill February 09, 2019, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-26] (ang.).
  5. ↑ Cortina d'Ampezzo (ITA) World Championships Men's Downhill February 14, 2021, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-26] (ang.).
  6. ↑ Cortina d'Ampezzo (ITA) World Championships Men's Super G February 11, 2021, „fis-ski.com” [dostęp 2024-03-26] (ang.).
  7. ↑ Olympedia – 2018 Winter Olympics, Alpine Skiing, Downhill, Men. olympedia.org. [dostęp 2024-03-26]. (ang.).
  8. ↑ Olympedia – 2018 Winter Olympics, Alpine Skiing, Super G, Men. olympedia.org. [dostęp 2024-03-26]. (ang.).
  9. ↑ Olympedia – 2022 Winter Olympics, Alpine Skiing, Super G, Men. olympedia.org. [dostęp 2024-03-26]. (ang.).
  10. ↑ Olympedia – 2022 Winter Olympics, Alpine Skiing, Downhill, Men. olympedia.org. [dostęp 2024-03-26]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Mistrzowie świata w narciarstwie alpejskim w supergigancie
Mistrzowie świata w narciarstwie alpejskim w zjeździe
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Vincent_Kriechmayr&oldid=73306049”